Ο Φανταστικός μου Φίλος....

Η Απόδραση...

Ήμουν ακόμα κλεισμένη σε αυτό το φρικιαστικό μέρος,κάθε λεπτό που περνούσε μου φαινόντουσαν σαν χρόνια θέλω να φύγω από εδώ το σιχαίνομαι αυτό το μέρος κάθε μερα κλεισμένη μέσα σε αυτό το κελί κοιτώντας συνέχεια τους τείχους κι σκεφτοντας το τι θα κάνουν Τώρα τα κορίτσια άραγε θα τους λείπω η με ξέχασαν κιόλας!!.Κάθε μερα τα ίδια δεν μπορώ άλλο τουλάχιστον έχω τον Χάρρυ κι η πίκρα μου δεν είναι τόσο μεγάλη,όσο περίεργο κι σας φανεί νιώθω ασφαλής όταν είμαι κοντά του,όταν με αγκαλιάζει κι όταν με βοηθάει να ξεπερναω τον φόβο μου μετά από τους βασανιστικους εφιάλτες που βλέπω τα βράδια,φαίνεται πως αυτούς που πίστευα φίλους μου η ακόμα οικογένεια μου με παράτησαν η βρήκαν έναν τρόπο να με ξεφωρτοθουν φέρνοντας με εδώ και ο μόνος που ενδιαφέρθηκε για μένα ήταν η ταυλορ που ήρθε να με επισκεφθεί εχτές το απογευμα αν και δεν ήταν σε καλή διάθεση,ήταν χλωμή και είχα καταλάβει πως έκλαιγε αλλά όταν την Ρωτούσα όλο έβρισκε τρόπο και άλλαζε θέμα το μόνο που μπόρεσα και έμαθα ήταν πως η Βικτόρια δεν είναι καλά τελευταία κι ότι δεν κάνει καλές παρέες,μα γιατί να γίνει έτσι αυτή όλο χαρούμενη ήταν ποτέ δεν την είδα λυπημένη,τι να έπαθε....
Η ταυλορ μου είχε προτείνει να το σκάσω από εδώ αλλά της είπα πως δεν μπορώ να αφήσω τον Χάρρυ εδώ μόνο του με αυτούς ποτέ δεν ξες τι μπορούν να του κάνουν αυτοί,και συμφώνησε μαζί μου να έρθει κι αυτός αλλά το πρώτο που την ρώτησα είναι τον λόγο που με βοηθούσε αφού αυτή και η Βικτόρια με βάλανε εδώ από την αρχή και Τώρα με βοηθαει να το σκάσω πολύ περίεργο Όμως δεν κάθησα να ανοίξω  Αυτό το θέμα απλά ήθελα να φύγω από εδώ και να βρεθώ πάλι στο σπίτι μου να είμαι γύρω από τους ανθρώπους που μου απέμειναν κι που αγαπάω χωρίς να φοβάμαι μήπως συμβεί κάτι πιο χειρότερο από ότι μου έχει ήδη συμβεί.Συμφωνήσαμε πως αύριο το βράδυ θα με περιμένει το βράδυ κατά τις 11 πίσω από το κτίριο να βρεθούμε,μέχρι τότε Όμως  εψαξα  να δω αμα υπάρχει κανένας τρόπος εξόδου και βρήκα ένα άνοιγμα κάπου στα καγκελα οπότε θα βγω από εκεί.Έτρεμα ολόκληρη στη ιδέα πως μπορεί να αποτύχουμε και να μας πιάσουν μετά θα μας κάνουν χειρότερα από ότι μας κάνουν ήδη,μας φέρονται σαν σκουπιδια λες κι εμείς δεν είμαστε άνθρωποι δεν έχουμε αισθήματα αλλά όχι ότι τους νοιάζει αντίθετα γελάνε όταν βλέπουν πως μας βασανίζουν τους αρεσει να βλέπουν τον πόνο στα μάτια των άλλων μόνο και μόνο επειδή αυτοί δεν έχουν καρδιά δεν ξέρουν πως είναι να νιώθεις εντελώς άχρηστος πως δεν υπάρχει λόγος να ζεις απλά θέλουν να σε κάνουν να καταστρέφεις ακόμα περισσότερο αλλιώς δεν θα χαρούν δεν θα νιώσουν την ευχαρίστηση που κάνανε έναν ακόμα άνθρωπο πιο μίζερο από ότι ήδη είναι.Τώρα βρίσκομαι ξαπλωμένη στο δωμάτιο μου κοιτώντας πάλι το ταβάνι σκεφτοντας τα ωραία και αθώα χρόνια που περνούσα όταν ήμουν μικρή κι ζούσαν οι γονείς μου τότε δεν είχα γνωρίσει τον Λούις ήμουν ελεύθερη να κανω ότι θέλω χωρίς να νοιάζομαι για τίποτα αλλά Τώρα βρίσκομαι σε αυτό εδώ το σιχαμένο μέρος με την μόνη μου παρηγοριά τον Χάρρυ,όμως αυτό δεν είναι τίποτα ο δαιμονας που με έχει στοιχειώσει δεν έχει σκοπό με αφήσει ήσυχη θέλει να με δει πιο Κατεστραμενη από ότι είμαι ήδη αλλιώς δεν θα γεμίσει το κενό που έχει στην καρδιά του με ευχαρίστηση πως με έκανε για ακόμα μια φορά να υποκυψω να τον αφήσω να μπει στο μυαλό μου και να δει κάθε μου σκέψη κάνοντας με να τον μισώ ακόμα περισσότερο από Οτι τον μισούσα,αυτό που δε καταλαβαινω είναι ο λόγος που μου το κάνει αυτό δεν του έκανα  τίποτα αντιθετα πάντα τον υπερασπιζομουν όταν συνέβαινε κάτι και το  παρηγορουσα όταν είχε πρόβλημα Όμως πάντα με κοιτούσε με αυτό το παράπονο σαν να μου ελεγε"γιατι" Όμως μετα το γαλάζιο χρώμα των ματιών του μετατρέπονταν σε ενα βαθύ σκούρο μπλε που με φοβιζε με έκανε να πιστεύω πως είναι θυμωμένος με κάτι αλλά δεν μου ελεγε ποτέ όλο με αποφευγε οταν τον ρωτουσα και γενικά ήταν πολύ κλειστός άνθρωπος με το ζόρι τον έκανα να μου πει πως είχε μεγαλώσει με την γιαγιά του μετα την δολοφονία των γονιών του και εγώ κατάλαβα πως ένιωθε όταν εχασα τους δικούς μου γονείς απλά δεν το περιμενα πως αυτός θα ήταν αυτός που επερνε όλες τις καλές μου αναμνήσεις μου τους γονείς μου και θα τις μετέτρεπε σε έναν εφιαλτη!!