BİR YAZ TATİLİ MACERASI

Birazdan Yolculuk Başlıyor

    Bu Türkiye turuna sınıf arkadaşlarım:
-Sinem
-Melis
-Berk ve
-Kıvanç ile gideceğim.
Onlarda benim gibi ülkemizi görmek tanımak istiyorlar.
      Dün bütün gece yatağımda kıvranıp durdum. Sürekli yapacağımız geziyi,1 sene sonra öğretmen olacağımı ve en çokta büyüdüğümü,ailemin güvenini kazandığımı düşündüm. Acaba arkadaşlarımda benimle aynı şeyi düşündüler mi?
   Bu arada sizlere kendimi tanıtmayı unuttum. Ben Defne. Defne Yılmaz. Annemin adı Nermin,babamın adı ise Kemal.En sevdiğim arkadaşım Sinem. Övünmeyi pek sevmem ama
-Yardımseverliğim
-Neşeli olmam
-Çalışkanlığımla bilinirim.
    En sevdiğim ders Coğrafya. Herzaman hayallerimin peşinden koşarım. Ayrıca küçük kardeşimin adıda Kerem'dir.Herneyse. Şimdi kahvaltımı bitirdim. Bavulumu neyse ki dün akşam hazırlamıştım. Eminim ki gittiğimde en çok ailemi özleyeceğim. Hatta Kerem ile yaptığım kavgaları bile...
     Bir  korna sesi duydum.Hemen koşarak pencereden aşağı baktım. Kornaya basan evimizin önündeki arabanın şoför koltuğuna oturmuş olan Kıvanç'tı.O gri gözleriyle bana bakıyordu.Hemen aşağı indim. Önce babamın elini öptüm. Sonra tam annemi öpecektim ki annemin ağladığını gördüm. Ana yüreği değil mi işte!Dayanamıyor. Annemi öperken usulca kulağına yaklaştım ve"benim bu güzel günümde ağlama annem. Beni merak etme.5-10dakika sonra ararım seni"dedim. Sonra sıra kardeşim Keremle vedalaşmaya gelmişti. Ona sarılırken:
-seni ve tartışmalarımızı özleyeceğim küçük bey.
K=Bende öyle ablacığım.
    Duygulanarak arabaya bindim.Kıvanç arabayı sürereken bende arkada kalan aileme el salladım. Umarım onlar olmadan 3 ay geçirebilirim. Daha sonra kendimi toparlayarak bağırdım:
D=Maceraya hazır mısınız?
Herkes=eveett...
        Yavaşça şoför koltuğuna uzanım ve Kıvanç'a sordum:
D=ilk olarak nereye gidiyoruz?
K=Kocaeli,dedi Kıvanç
Çok mutluydum sonunda ilk şehrimize gidecektik. En sonunda kendimi tutamadım ve Kıvanç'ın üstü açık arabasında ayağa kalkarak"YUPPİGOO"diye bağırdim