Requited Too Late (On Going)

Chapter 03 Intramurals

Alyssum.

Nananaginip parin ba ako? Para kasing di ka panipaniwala 'tong nasa harap ko ngayon. Psh. Kasi naman e! Nanalo ang section namin sa mga major games. Isali pa natin ang ibang minor kaya naman ganito ako kung maka react. Kasalukuyan akong nakatingin sa result nang mga laro dito na nakapaskil sa dingding. Tinignan ko lang ang Senior category at hindi nga ako nagkakamali una kame sa listahan na sinusundan naman ng class II. Oh well, gagalingan ko talaga sa championship para kame na talaga ang over all champion. Sayang naman kung hindi diba? Last year na namin dito kaya dapat lang na pagsikapan.

Naglakad na ako papunta sa canteen. Maraming tao din dito pero hindi gaano. Busy kasi sila sa mga booth na itinayo. Maraming love booth dito kaya naman busy ang mga mag kakapareha at kahit yung nag sisimula pa lamang ang pag titinginan sa isa't-isa. Yuck! Nasabi ko ba talaga yun? Gosh.

“Walang forever!” salubong sa akin ni Shaine. Close friend ko din. Natawa nalang ako. Kahit kailan talaga siya ang bitter girl sa section namin.

“Yeah!” nag thumbs up lang ako at pumunta na sa counter para bumili nang mga pagkain. Pizza and iced tea lang yung gusto kong kainin kaya yun lang ang dinala ko sa table ko. Hay! Nakakapagod din naman pala no? Tss.

Tahimik lang ang aking pagkain nang biglang may humawak sa braso ko. Napatingin ako sa kamay nang humawak sa akin. Bigla siyang nagsalita.

“Naistorbo ba kita?” and by that I nearly rolled my eyes in dumbness. Hindi pa ba halata? Hello?! Kumakain ang tao dito o. “May nag papadakip sayo kaya huhulihin kita.” wow hah! Kung maka pagsalita para talagang order of the court.

“Excuse me? What if I won't?” mataray kong sabi. Hey, hindi naman ako nag papachosy kung may humuhuli sa akin no. Sadyang ngayon lang talaga kasi naman! Sa dami-dami nang pwedemg humuli sa akin itong lalaking mayabang at antipatiko pa talaga? Right! Sino pa nga ba? Oo! Si Carl. Psh.

“Kung hindi ka nadadaan sa wastong usapan edi sapilitan kitang edadaan sa dahasan.” what?! Unbelievable! He's crazy.

“You can't do that to me.” I said between my laughs. Imposible.

“Why not?”

“Because I am the prese— wooaaa let me go! Shit let me go!” napasigaw nalang ako dahil binuhat na niya ako. Lumakad na siya at wala na akong nagawa pa para ibaba niya ako. Maraming studyante ang nakatingin sa amin. Yung iba nag bubulungan at yung iba nakangiti lang na para bang kinikilig. Eyew! Gosh! Anong tinitingin tingin nila? Tusukin ko mga mata nila e. Hmp!

Sinusuntok ko lang ang likuran niya nang sobrang lakas pero ang mokong hindi man lang natinag.

Awang-awa na ako ngayon sa sarili ko. Paano ba kasi e parang bigas ako kung buhatin. Nasa may likuran niya ang ulo ko habang nasa harapan niya ang kalahati nang katawan ko. Great. Makakapatay ako nang wala sa oras ngayon.

Bigla akong namutla nang makita ko ang daan na kanyang tinatahak. Hindi ako pwedeng magkamali. Sa class II kami pupunta. Teka! Malamang e 'dun ang section nito. 'Bat di ko to naisip bigla? Naku naman Alyssum. Ano ba 'tong pinasukan mo.

Ibinaba na niya ako at dahil parang nahihilo ako kaya ako na out balance at nadapa sa sahig nang classroom nila. Tinawanan lang niya ako. Tse! Walang hiya kang halimaw ka!

Tumayo na ako at sa pagkakaalam ko ay marriage and photo booth ang sa kanila. Tinignan ko siya and for some reason e para bang natatawa ako. E kasi naman, si Carl na wala sa itsura ang mag participate sa mga ganitong bagay ay heto at siya ang humuhuli nang mga nag papakasal sa booth nila. Naman!

“Bat ka tumatawa?” maangas na tanong niya pa. Aba naman talaga e no? Ginagalit ba talaga ako nito? Oh well, iinisin nalang kita.

“Eh ano naman yun sayo?!” nakangisi kong ganti sa kanya. Nakita kong nag salubog ang dalawa niyang mga kilay, hudyat para mapakanta ako nang