Κεφάλαιο 9

113 22 4
                                    

Η Κρυσταλ περπατούσε και πήγαινε στην διεύθυνση που αναγραφόταν στην αγγελία της εφημερίδας. Πλέον φορούσε τα νέα ρούχα που της είχε δώσει η Ρουμπη και ήταν για εκείνη μία ευχάριστη έκπληξη το ότι, όχι μόνο τα ρούχα της έκαναν, αλλά ήταν και ακριβώς μέσα στις ενδυματολογικές της προτιμήσεις. Η Κρυσταλ σήκωσε το κεφάλι της από την εφημερίδα για να δει το σπίτι όπου θα πήγαινε να ζητήσει δουλειά να στέκει εμπρός της.

Έβαλε την εφημερίδα στο σακίδιό της και χτύπησε το κουδούνι. Μετά από λίγο ακούστηκαν βήματα απ'την άλλη πλευρά της θύρας και έπειτα η πόρτα άνοιξε. Η Κρυσταλ βρέθηκε να κοιτάζει μια γυναίκα, όχι μεγάλης ηλικίας, που κρατούσε στα χέρια της ένα κοριτσάκι περίπου 5 ετών. Η γυναίκα κοίταξε φιλικά την Κρυσταλ και της έκανε νόημα να περάσει. "Ευχαριστώ" είπε εκείνη μπαίνοντας στο σαλόνι, το οποίο ήταν άνω-κάτω με μαξιλάρια και παιχνίδια διασκορπισμένα παντού στο χώρο.

"Είμαι εδώ για τη δουλειά της νταντάς..." είπε έχοντας μείνει άφωνη από την εικόνα που απλωνόταν μπροστά της. "Αλήθεια; Τέλεια, γιατί χρειάζομαι κάποιον να προσέχει τα παιδιά επειγόντως! Ο άντρας μου με άφησε να τα μεγαλώσω μόνη μου και πρέπει να δουλεύω για να καλύψω να έξοδα." άρχισε να λέει η γυναίκα "Μα μην ανησυχείς θα σε πληρώσω! Αυτό είναι το μόνο σίγουρο." διαβεβαίωσε την έφηβη.

Η Κρυσταλ προσπαθούσε να επεξεργαστεί όλες τις πληροφορίες που της έδινε η γυναίκα και έτσι το μόνο που έκανε ήταν να έχει μείνει με το στόμα ανοικτό και να κουνάει καταφατικά το κεφάλι της. "Υπάρχει φαγητό για τα παιδιά στο ψυγείο, απλά ζεστανε το. Ω! Να σου τα γνωρίσω, αυτή είναι η Κέισι και αυτός είναι ο Νίκολας." είπε η γυναίκα δείχνοντας το κορίτσι που κρατούσε στην Κρυσταλ μα όταν πήγε να της δείξει το αγόρι δεν το βρήκε πουθενά.

"Νίκολας! Έλα να γνωρίσεις τη νέα σας νταντά!" φώναξε κάνοντας την Κρυσταλ να τρομάξει. "Μα δεν θέλω να τη δω!" ήρθε μια άλλη φωνή ως απάντηση. "ΕΊΠΑ ΈΛΑ ΕΔΏ ΤΏΡΑ!" ξαναφωναξε η γυναίκα και λίγα δευτερόλεπτα αργότερα εμφανίστηκε το αγόρι. Πρέπει να ήταν 10 χρονών, είχε μαύρα μαλλιά και μάτια αλλά το δέρμα του ήταν κάτασπρο σε σύγκριση με την αδερφή του που είχε και κείνη μαύρα μαλλιά αλλά πιο σκουρόχρωμη επιδερμίδα και πράσινα μάτια που σε μαγνητίζαν.

Το αγόρι κοίταξε την μητέρα του απειλητικά και έπειτα έριξε ένα υποτιμητικό και θυμωμένο βλέμμα στην Κρυσταλ. Η γυναίκα δεν φάνηκε να παρατηρεί τις δολοφονικές ματιές του γιού της και αφού άφησε κάτω την Κέισι πήρε, το παλτό της και τα κλειδιά της. "Ξέρω πως μπορεί να δυσκολευτείς λίγο αλλά πίστεψέ με είναι καλά παιδιά, όταν το θέλουν." είπε μουρμουρωντας το τελευταίο μέρος της πρότασης. "Θα σου δώσω 10$ για κάθε ώρα που τα προσέχεις. Θα έχω γυρίσει πριν τις 6 (μ.μ.) " είπε πριν κλείσει την πόρτα πίσω της αφήνοντας την Κρυσταλ μόνη της με τα παιδιά.

Storybrooke's New Visitor {Discontinued}Donde viven las historias. Descúbrelo ahora