Macera

XX

"Maliit man kami sa iyong paningin, huwag kang makapante dahil maari kang mapuwing." -Vladimir

IKA-DALAWAMPUNG PAKIKIPAGSAPALARAN

{Ang Masamang Reyna}

  x-----o-----x  

Napapangiti ang binata habang nakatanaw sa magandang mukha ng dalagang nasa kanyang harapan. Napakahimbing pa rin ng pagtulog nito. Payapa ang mukha na hindi mababakasan ng problema.

Hindi niya alam kung ilang minuto niya na nga ba itong tinititigan, ngunit nasisigurado niyang hindi nakakasawa ang maamo nitong mukha.

Maya-maya'y napansin niya ang bahagyang paggalaw ng dalaga, at pagdilat ng mga mata nito. Nanlalaki ang mga iyon. Maging siya ay nataranta ng mataranta ito.

"Asawa ko! Nasaan tayo? Ito na bang ang bahay natin? Wah! Bakit ang pangit naman? Bakit nakahubad ka? Hahalikan mo ako? Halikan mo na ko. Halikan mo ko!" Napamaang na lamang ang bunganga ni Vladimir sa sinabi nito. "Wow! Pusit ba ako? Bakit may buntot ako?"

Sunod-sunod ang naging tanong ni Dale. Hindi na alam ni Vladimir ang sasabihin niya dahil sa inaasta nito ngayon. Para itong bata habang nilalaruan ang buntot nito.

"Wew! Gusto kong lumipad! Lilipad ako!" Napangiti na lang siya. Maaring ito ang naging epekto ng paggamit nito ng sobrang mahika.

"Hindi iyan pakpak. Buntot iyan," nakangiting pahayag ni Vladimir.

"Anong ginagawa ng buntot ng aso dito sa paa ko?"

Nasapo niya ang kanyang noo. Akala niya ay pagiging isip bata lang ang mangyayari dito. Parang nagkaroon din pala ito ng amnesia na animo'y kakapangak lang ngayon.

"Buntot iyan ng sirena."

"Vlad!" Hindi niya na kailangang lumingon pa. Nasisigurado niyang sila Juke iyon.

"Mga kampon ni Redep! Nilulusob tayo ng palaka, asawa ko!" Nagulat siya sa biglaang pagyakap ni Dale sa kanya. "Huwag mo akong ibibigay sa mga hipopotamos na iyan!"

"Anong nangyari, dyan?" Takang tanong ni Juke.

"Pre, ayos na sa akin 'yung palaka. Huwag lang hipopotamos," nakasimangot na wika ni Jirou.

"Wow! Pwede kayong maging modelo mga kuya. Ang kikisig ninyo. Pwedeng pahawak ng pandesal?" Namula ng husto ang mukha ni Juke ng hawakan ni Dale ang kanyang dibdib. "Ay!" Biglaang hinampas ni Dale ang kanyang kamay. "Makasalanang kamay! Pinaparusahan kita sa ngalan ng kapangyarihan ng buwan!" Hinampas-hampas nito ang sariling kamay. Tapos umiyak, at pinagalitan ang sarili.

"Ito na yata iyong sinasabi ni Dale na magbabago sa kanya." Seryosong pahayag ni Vladimir sa kanilang dalawa habang napapailing.

"Asawa ko!" Nagitla nanaman siya sa biglaang paghila sa kanya ni Dale at paghalik sa kanyang labi. Nanlalaki din ang mga mata nila Jirou at Juke habang pumapalakpak pa si Dale matapos bumitaw doon. Napaka-cute nito habang pumapalakpak pa. "Oh? Bakit kayo nakatingin sa akin? Gusto niyo 'to?" Sabay turo niya sa nguso niya.

"Dale!" Suway ni Vladimir. Hinihila kase ng dalaga si Jirou at ito naman ang balak halikan.

"Bakit asawa ko?" Takang tanong ni Dale. "Gusto daw ni mamang sorbetero nito." Tinuro nanaman ni Dale ang kanyang nguso.

Parehong nakasimangot ang mukha ni Juke at Jirou. Napansin nilang lahat na ata ng salita ay kayang maitawag sa kanila ni Dale habang si Vladimir ay walang pinagbago. Asawa lang. Wala ng iba.