Dilemma, Harry Styles love story

Hoofdstuk 32

*HARRY'S P.O.V*

''Dit is allemaal mijn schuld.'' Ik leg mijn hoofd in mijn handen. Ik voel me verschrikkelijk. Ik heb gedaan wat Zayn zei, maar toch heeft hij Jessy wat aangedaan.

''Waarom is dit jou schuld?'' Vraagt Jessy. Ik geef geen antwoord. Woedend ben ik op Zayn. ''Harry?'' Zegt ze zacht. Ik hef mijn hoofd op en kijk in haar ogen.

''Zeg wat!'' Even later staat Jessy op en loopt richting de gang.

''Jessy, wacht!'' Ik ren achter haar aan. Ze gaat stil staan en draait zich naar me om. Ik pak haar beide handen vast. ''Laat me dit uitleggen.'' Ze knikt langzaam op en neer met haar hoofd. Ik haal diep adem.

''Dat ik het had uitgemaakt.. Deed ik niet omdat ik ruzie thuis had. En dat deed ik al helemaal niet omdat ik je niet meer leuk vind.''

''Waarom dan wel?'' Ze rolt met haar ogen en laat mijn handen los.

''Het moest van Zayn.''

Ik zie dat ze even bijt op haar lip. ''Waarom?'' Fluisterd ze. Ze staart naar de grond.

''Hij zei dat ik het moest uitmaken met jou, want je verdiende een knappere persoon. Volgens hem, dan.'' Geschrokken kijkt ze me aan. ''Ik wou dat natuurlijk niet. Ik ben hartstikke gek op jou. Maar hij zei als ik het niet deed, dat hij jou wat aan ging doen.''

''Dit meen je niet..'' Ze kijkt me ongeloofwaardig aan.

''Jawel. En nu.. Hij heeft je toch iets aangedaan. Ik deed het voor jou, Jess. Ik wou dat je niet in gevaar zou komen. Ik weet hoe Zayn is. Het is niet zo dat ik je niet meer leuk vind en dat ik het daarom uimaakte. Je moet me geloven, ik spreek de waarheid.'' Ratel ik achter elkaar aan. Ik haal diep adem.

''Ik geef om je. I-ik hou van je.''

*JESSY'S P.O.V*

Eindelijk valt alles op zijn plek. Daarom zei Harry dus dat hij me in gevaar zou brengen. En nu voelt hij zich verschrikkelijk, omdat hij Zayn zijn zin heeft gegeven. Maar toch heeft Zayn me iets aangedaan.

''I-Ik hou van je.'' Zijn stem trilt helemaal. Ik zet een stap dichterbij naar hem toe. ''Ik ook van jou.'' Er glijdt een traan over mijn wang heen. Harry slaat zijn armen om me heen en haalt opgelucht adem. ''Ik breng je thuis.'' Ik knik en we lopen de voordeur uit. Nog steeds met een raar gevoel in mijn maag.

--

''Zo, zo Jessy. Had je twee dates voor vandaag?'' Lacht mijn broer als hij de voordeur open maakt. Ik zet een stap opzij zodat hij mij ziet. Zijn glimlach veranderd meteen in een geschrokken gezicht. ''Wat is er gebeurd? Heb jij iets gedaan?'' Hij kijkt boos naar Harry. Hij schudt zijn hoofd. ''N-nee, echt niet!'' Zegt hij verontwaardigd. Mijn broer laat ons naar binnen. ''Zijn pap en mam thuis?''

''Alleen mama.'' Zegt Jason. Ze lopen achter me aan naar de keuken. ''Mam?'' Vraag ik zachtjes. Ze begint tegen me te praten zonder naar me op te kijken.

''Hey, Jess. Ik hoorde dat je op de kermis was. Was het leuk?'' Ze slaat een bladzijde van een tijdschrift om. Ik moet wéér huilen. Het was helemaal niet leuk. Mijn moeder kijkt op als ze me hoort snikken. Harry legt zijn hand op mijn schouder.

''Meid, wat zie je er uit! Wat is er aan de hand?'' Geschrokken staan mijn moeder en Jason voor me. Ik kijk naar Harry.

''Heb jij hier iets mee te maken?'' Vraagt mijn moeder op een beetje boze toon aan hem. Ik zucht. Voordat Harry wil antwoorden ben ik hem al voor. ''Nee!''

''Laten we gaan zitten.'' Stelt Harry voor. Jason en mijn moeder knikken en ze gaan tegenover ons zitten aan de keukentafel. Ik doe mijn jas uit en hang het op de stoel. Harry doet hetzelfde.

''Vertel jij het maar.'' Zeg ik door mijn tranen heen tegen Harry. Hij haalt even diep adem en begint het hele verhaal te vertellen. Ook over dat Zayn hem chanteerde.

''Die hufter!'' Roept Jason als hij alles heeft gehoord.

''Zen? Die jongen waar ik mee zat te eten een paar weken terug?'' Zegt mijn moeder geschrokken.

''Ja, Zayn.'' Zeg ik.

''Ik ga naar hem toe.'' Jason staat op van zijn stoel, maar mijn moeder trekt weer aan zijn arm zodat hij weer gaat zitten. ''Dat lijkt me geen goed plan.''

''Maar, mam-'' Ze kijkt hem even streng aan en hij stopt met praten.

''Laat maar doen. I-ik ga naar boven.'' Als een huilend wrak sta ik op en strompel ik naar de gang. ''Dat is goed. Ik bel je vader en ik vertel de school dat ze Zayn moeten straffen. Schoft dat hij is!'' Ze draait natuurlijk helemaal door. Ik loop de eerste tredens van de trap op.

''Jessy?'' Ik draai me om en zie dat het Harry is.

''Ik ga weg.'' Hij haalt zijn fiets sleutels uit zijn zak en loopt naar de voordeur.

''Nee!'' Roep ik, iets harder dan verwacht. Ik schraap mijn keel. ''Blijf. Alsjeblieft?'' Fluister ik en veeg tranen van mijn wangen weg. Harry knikt en loopt achter me aan naar mijn zolder-kamer. Ik laat me op bed neervallen. Harry komt voorzichtig tegen me aan liggen. Ik leg mijn hoofd op zijn borst en leg mijn arm slordig rond zijn middel. ''Het spijt me zo erg.'' Zegt hij. ''Dit is allemaal mijn schuld.''

''Voel je niet schuldig. Jij hebt niks gedaan. De enige die hier wat gedaan heeft is Zayn.'' Ik kijk op naar Harry en ik zie aan zijn blik dat hij wanhopig is. Ik pak zijn hand vast en knijp er even in. Niet alleen dat hij zich geen zorgen hoeft te maken om mij, maar ook dat ik weer aan Zayn moet denken die mijn handen vast pakte. Ik krijg kippenvel op mijn arm. Harry ziet het en wrijft langzaam heen en weer op mijn arm. Ik kijk rond in mijn kamer en zie de koffer al klaar staan voor Parijs. Daar heb ik al helemaal geen zin meer in, na dit allemaal.

Zo liggen ik en Harry nog twintig minuten lang. Ik val bijna in slaap omdat ik zoveel hoofdpijn heb. Mijn ogen vallen dicht, maar dan gaat mijn slaapkamerdeur open. Tot mijn verbazing staat Grace bij de deur. Ik ga rechtop zitten en kijk mijn vriendin aan.

''U-uhm. Ik kom eigenlijk vertellen om hoelaat we vliegen naar Parijs maar...'' Het is even stil. Ongemakkelijk speelt ze met haar fiets sleutels. ''Ik hoorde het van Jason.'' Ze komt naar me toegelopen en omhelst me. ''En ik vind het verschrikkelijk voor je.'' Ze houdt me stevig vast. ''Dit is wel echt het laatste wat ik van Zayn heb verwacht. Ik bedoel, ik vond hem altijd al eng en een macho type. Maar dit..'' We gaan zitten op ons bed, Harry zit inmiddels ook al rechtop. Ik sla een diepe zucht. Ik zie Grace kijken naar de open koffer die midden in mijn kamer staat. ''Je hebt daar vast ook geen zin meer in. Zayn heeft alles verpest.'' Mompeld ze. Iemand klopt op mijn deur, mijn moeder. Ze komt binnen gelopen en komt voor ons staan.

''Ik heb de school gebeld, ze weten er alles van. En we gaan gelijk aangifte doen tegen die jongen. Eerst mijn zoon dwingen om dingen te stelen en nu raakt hij mijn dochter aan!'' Dramatisch zet ze haar handen in haar haren. Oh my god, mam. Niet met Harry en Grace erbij, alsjeblieft.

''Dat moet je zeker doen, Jess.'' Zegt Grace.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Haaaai

Sorry dat ik gisteren niet had geupdate, ik had hem nog niet af.. Vandaar dat dit hs misschien niet leuk is omdat ik hem snel moest schrijven!

Bedankt voor het fannen allemaal, ik waardeer het heel erg!

xxxxxx