Derin Sular

Kaykay

Aklıma gelen fikirle demire dönüp

"demir beni burda indir işlerim var"dedi
"tek kalma birlikte halledelim işlerini" dedi
"olmaz"dedim

oda arabayı sahilin oraya çekti ben inmeden

"kendine dikkat et" demeyide unutmadı

"tamam"diyip arabadan indim

Sahilde her zamanki geldiğimde ki banka oturdum daha doğrusu bu banka hep mirayla otururduk diye düşündüm. Oturduktan 5dk sonra mira yanıma geldi.

"Sendemi gitmeden önce gelmek istedin seni burda bulcağımı biliyodum" dedi
"evet burayı seviyorum"dedim

Mira ayağı kalkıp herzaman yaptığımız gibi deyip ayağının ucunda tuttuğu iki kaykayı gösterdi.

"Tabiykide yapalım"dedim

Bi kaykayı o bi kaylayı ben taşırken

Bi ara arkama geçti sonra yanıma gelip çektiği benim arkadan habersiz fotoğrafımı gösterdi.

"Kanka çok güzel çıkmış at bunu instagrama" dedi

"tamam ama şimdi kaykay zamanı" dedim oda el çırptı bende bu haline güldüm.

Hep kaykay sürmeye geldiğimiz sokağa geldik sokak zaten geniş ve tam kaykaylık sokak. Kaykayları yere koyup sürmeye başladık.

Kaç saattir kaylayla geziyoruz bilmiyorum ama benok yoruldum mirada yorulmuş olmalı ama sesini çıkarmıyo

"Kanka ben çok yoruldum biraz dinlenelim"dedim
"kanka bende çok yoruldum"dedi

birlikte yine eskisi gibi yorulduğumuzda yaptığımız gibi oturduk.

Biraz dinlendikten sonra ikimiz miranın kaykağına bindik yine ben arkaya o öne o iki ayağını kaylayın üstüne almışken ben sadece bi tanesini alıp diğeriyle sürüyodum.

Biz böyle eğlenirken bize doğru ilerleyen batu demir ve kaan vardı ama batu tam önümüzde duruyodu bunu sonradan gördüğümüz için batu mira ve ben yeri boyladık. Kaykay bi tarafta mira benim üstümde batuda kolumun üstündeydi ben herzamanki gibi yerdeydim. Daha fazla dayanamayıp konuşmaya başladım.

"Kalkın lan üstümdem batu kolumu hissetmiyorum canım hadi kalk mira sende çok rahat galiba yatağa yatar gibi yatmışsın(sonunu bağırarak)Kalkın Lan"diye söyleyince kalktılar mira kalktıktan sonra elini uzattı bende tuttum kalktım. Batunun üstüme düştüğü kolumu sallamaya başladım yani sonuçta batu düştü boru değil diye düşündüm.

Demir yanıma gelip

"iyimisin"dedi
"iyiyim zaten ben alışığım batunun böyle darbelerine deyip kolumu" gösterdim ve devam ettim

"Hatta bu batu bi kere benim kolumu çıkartmıştı nasıl yaptığını hemen anlatıyım bu salak arkadaşım biz üçümüz korku filmi izlerken korkudan koluma sarılıp çekmişti o gün kolum çok acımıştı hareket ettiremeyince hastaneye gitmiştik ve kolum çıktığı için doktor bi kaç kere döndü etti kolumu taktı kolumu takmışlardı ve mutsuz son"dedim

ben anlatırken batu gülüyodu kafasına bi tane vurup

"ne gülüyon lan kolumu çıkartman komik bişey değil"dedim

gülerek "hastanede doktor kolunu yerine takarken yaptığın surat ifadesini hayatım boyunca unutmam"sonra birden ciddileşip"ama orda bile ağlamamıştın"dedi

evet orda bile ağlamamıştım ama eve geldikten sonra saabaha kadar uyumayıp ağlamıştım ama bundan kimsenin haberi yok.

Aklıma gelen şeyle" nerden burda olduğumuzu bildiniz "diye bi soru yönelttim.

Batu"son günümüz ve sizde en çok burayı seversiniz ilk sahile baktık sonra buraya geldik yani zor olmadı"dedi bende gülümsedim.

Eve geldik biz hemen mirayla mutfağa girişip makarna yapmaya başladık ben makarna suyunu felan beklerken oda sosunu yapıyodu. Aylin sürtüğü ise içerde demirin yanında oturuyo sülük gibi prşini bırakmıyo bak yine sinirlendim. Makarna suyu kaynayınca makarnayı içine attım.

Sofrayı hazırlayınca miraya dönüp"sen tabaklara yemekleri doldur bende içerdekileri çağırayım "dedim başıyla

onaylayınca içeri gittim batu üçlü koltuğa yatmış kaan tekli koltukta koltuğun kenarına yaslanöış diğer kenarınada ayaklarını uzatmış demir oda ikili koltukta oturup orta sehpaya ataklarını uzatmış aylinde bi eli demirin elinde diğer eli telefonunda.

"Hafi sofra hazır" diye
seslenince hepsi bana döndü kaan hemen oturduğu yerden kalktı demirde hemen peşinden mutfapa gittiker tabi aylinde demirin peşinden batu hala yatınca

"hadi mutfağa" dedim "tamam"diyip

mutfağa gitti tabi bende. Hepsi oturmuştu bende hemen oturdum makarnamı yemeye başladım.

Aylin yemiyodu sonra
mirayla bana bakıp" ne yani makarnamı yiycez şaka dimi ben yemem"dedi

bende gayet sakin bi sesle "evet makarna yicez bi sorunmu var" dedim

"ay tabikide sorun var ben böyle şeyleri yiyip senin gibi yarım dünya olamam" dedi

mira atlayıp"derin benden zayıf hatta senden bile zayıftır"dedi

"aay öylemi hiç belli olmuyo"dedi
"evet ben yiyip yiyip kilo almayanlardaanım" dedim

"ay ama hiç belli ol-"lafını bitiremeden demir atlayıp"aylin yemiyosan kalk"diye dişlerinin arasından aadeta tıslayınca aylin sustu.

O olaydan başka  kimse konuşmadı aylin zaten yemiyceği için hemen kalktı. Demir batu ve kaanda yemekleri bitince

"ellerinize sağlık deyip"mutfaktan çıkmışlardı.

Aklıma yine izmirden gidiceğimiz geliyo ama ben hiç gitmek istemiyorum ama orayıda sevdim ama en önemli şey mira ile kaykaylarımızıda götürcez o yüzden sıkıntı yok arada yine buraya geliriz deyip kendime moral verdim

Okuyanlara teşekkür ederim :)