Derin Sular

Video

Multi Derin ağlarkenki akan makyajı

Aylin konuştuktan sonra projeksiyonun düğmesine basıp videoyu başlattı.

Başlatmasıyla ekrana mira ve ben voleybol sahasında bağdaş kurup oturduğumuz görüntü çıktı.(53.bölüm)Görüntüyü gördükten sonra miraya baktım oda bana anlamazcasına bakıyodu.

Tekrardan kafamı ekrana çevirdim. Video konuşmaya başladı yani ben konuşmaya başladım.

"Bak şimdi ben bu zamana  kadar sevmedim ama ben aşık oldum hemde imkansız birine ama sevdiğimin de sevdiği bi kız ve onu çok seviyo yani ben bu durumda platonik aşık oluyorum ve bbu kişide Demir. Ben Demire aşık oldum. Hayat ne kadar adaletsiz dimi şimdiye kadar kimseyi sevmedim şimdide imkansız bir kişiyi seviyorum. Ve platonik"

Videoyu izledikten sonra partideki bütün kafalar bana döndü. Herkes baana bakarken sadece parti alanında demir batu mira kaan ve ben gülmüyoduk.

Herkes bana bakarken çantamı alıp koşarak çıkışa gittim. Ben parti alanını terk ederken arkamdan demirin 'derin' diye seslenmelerine aldırış etmedim. Tam parti alanını terk ederken çıkmaya bi basamağım kalmışken

Aylin"Videomuzu beğendinizmi arkadaşlar kendim özenle dinleyip sizler için kayıt yaptım"deyip gülmeye başladı.

Arkamı dönmeden son basamağımıda çıktıktan sonra parti alanını tamamen terk ettim. Şanslı
günümdeyimki(!). Taxi geçiyodu. Taksiyi durdurup hemen bindim.

Taksiye binip sitenin adresini verdim. Sonrada yanağımda hissettiğim ıslaklıkla ağladığımı fark ettim. Akan gözyaşlarımı hemen sildim. Ama ağlamamı durduramadığım için bundan sonraki gözyaşlarımı silme gereği duymadım.

Demir ne kadar arasada hepsini meşgule attım. Ama ne kadar meşgule atsamda aramaya devam ettiği için telefonumu tamamen kapatıp çantaya attım.

Dizilerdeki gibide şöför peçete uzatmadı. Ama bende Derinsem sürtüğe gününü gösteririm. Herşey ne güzel giderken hiç yoktan Demirle aram bozulucam. Neden ben hep mutsuz olmak zorundayım.

Ama ben zaten daha 8 aylıkken bütün şanslarımı kaybetmişim. Bunları düşündükçe ağlamam dahada şiddetlendi. Ve ben şimdiye kadar birinin yanında böyle ağladığımı hatırlamıyorum. En iyisi buralardan gitmek İzmire geri dönmek zaten niye geldiysek.

Şöförün arkasına dönüp

"Geldik abla"demesi ile cüzdanımdan çıkardığım parayı uzatıp arabadan indim. Taksi geldiği yönden giderken topuklu ayakkablarımı elime alıp yavaş yavaş yürümeye başladım.

Şuan beni gören biri nasıl tepki verir acaba makyaj akmış ağlıyo ve ayağında ayakkabısı olmayan bi kız komik,acınası bi durum olarak göründüğüme eminim.

Zaten ben hep insanların acıdığı insanım kim yetimhanede büyüse acınası bi hali olur.
Ama ben bunun intikamını alıcam.
Ama ben Demirin yüzüne nasıl bakıcam.
Arkadaşlığımız devam edicekmi yoksa o mu beni görmezden gelicek.
       Hiç bişey bilmiyorum.

Evin kapısına gelince çantamdaki anahtarımı çıkardım.Kapıyı açıp içeri girdim.

Çantamı bi köşeye fırlatıp kapıyı kapattım ama kilitlemedim. Çünkü sonuçta miranında evi burası ve anahtarı yanında değil.

Hiç toplamadığım yatağıma attım kendimi. Ne üstümü değiştim nede akmış berbat gözüken makyajımı temizledim koşmaktan birbirine girmiş saçlarımı söylemiyorum bile sadeece yalnız kalmak istiyorum.