Michael:
Nie rozumiem czemu to powiedziałem. Może nie podniosłem się po naszej ostatniej kłótni... 5 lat temu. Szmat czasu a jednak nadal boli. Byliśmy przyjaciółmi. Najlepszymi a potem... Poznałem chłopaków, zacząłem się farbować i zachowywać inaczej... Może to był błąd ale czasu nie cofnę. Co się stało to już się nie odstanie. Nadal jednak nie potrafię przestać bez niej żyć. Dzień w dzień przez pięć lat oglądać jej zdjęcia śmiać się z naszych rozmów na facebooku i płakać wiedząc że tej osoby się już nie odzyska. Ona też wtedy zaczęła zachowywać się inaczej... Zmieniła ubiór i fryzurę tylko dlatego że jej ojciec dostał awans. Kłótnia była nieunikniona a teraz tego żałuję i mam nadzieję że ona też... Nie widać tego po niej. Idealna jak zawsze! Jacy my byliśmy głupi... Mam nadzieję że po tym co planujemy z chłopakami uda mi się naprawić ro co było miedzy nami i przy okazji pomóc chłopakom się zadomowić. W końcu będziemy tu mieszkać, nie?
~~~~~~
Rozdział troszeczkę inny. Jak wam się podoba? Trochę krótki ale pisze o o 23:00 i jestem naprawdę zmęczona xD
No nic. Gwiazdkujcie i komentujcie bo to naprawdę zachęca do pisania 😄
