Eveeet kefil oldu babam o coşkun denen adama. Adam internet kafe acacakmis. Yani öyle diyordu bize.
Ben de bi bok bilmiyorum o zamanlar tabi çünkü fen lisesini kazanmistim ve yurtta kaliyordum. Yani mevzudan uzaktim.
Evettt 10. Sinifim o aralar. Dersaneye falan gidiyorum. Bi gün tam etute gidicez. Tel çaldı. Babam arıyor. Şaşırdım bu saatte aramazdi diye. Konuştuk annen azıcık rahatsız dedi. Tamam dedim bende haftasonu geleyim madem eve. Aksamda annemle konuştum sesi çok garipti nasıl anlatsam böyle kısık yorgun tükenmiş bi ses geliyordu. İcim cizladi o an anladım bi şeyler yolunda değildi. Apar topar eve gittim haftasonu. Annem yatakta yatıyor baya zayıflamış. Evi desen bok goturuyor. Babam dedi annenin midesi bulanıyor başı dönüyor kalkamiyor ayağa dedi hastaneye gotureyim sen ptsi salı falan da kal gitme dedi tamam dedim bende evi temizledim o ara. Tabi işin ciddiyetinde değilim hala. Gittiler geldiler hiçbirşey çıkmadı.
Sonra bi ara Veli toplantısı vardı babam geldi sonra beni almaya. Sen git arabaya ben geliyom dedi. Gittim arabaya satılık yazıyor. İcim burkuldu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fakirligimin Anilari
Non-FictionYaşadığım bazı şeyleri yazacağım. Moral bulun diye. Ve sukredin diye çünkü ben kıymet bilmezdim yaşadım gordum siz tecrübe etmeyin bilinçli yaşayın. Ben yaşadım siz yasamayin. Her seyi n başladığı bir zaman var elbet. O yere kadar her şey güzeldi ha...
