O aralar bi tane çocuk vardı onla konusurduk hep zaten okuldan beri. Asiktim galiba. Ciddili asiktim. Yaz geldi günler sancili geçerken tek eğlence kaynağım bu çocuk oldu. Günün stresini konuşarak esprilerle geciriyorduk. Güzeldi . çok güzeldi. İlk defa böyle karmancorman hissediyordum. Günler aynı nitelikte annem ayağa kalkıyordu yavaştan. Eve satılık ilanı asmistik. Benim okulun olduğu ilçeden kiralık bi eve çıkmayı dusunuyorduk.
Size yemin ederim. Her gece agladim. Artık dayanamiyordum. Çünkü babam işten geliyor hemen yatıyordu. Annem ona keza. Ben kardeşlerle duruyordum. Yeterki onlar gulsun diye cirpindim keske daha çok cirpinsaydim.
O çocukla konuşuyordum durumumuzu birazcık anlatttim ama pek şey yapmadı ciddiyetin farkında değildi olsundu. Onu seviyordum çünkü unutturuyordu. İlk defa birisi bana değer verip benimle konuşuyordu. Arkadaşım vardı burada oda yaz mevsimini güzel geçirmek gezmek istiyordu. Ama ben gezemezdim. Kuş adasına gidip deniE gidelim diye milyon defa söyledi dostum bana. Ama vicdanım istemiyordu. Özür dilerim dostum ama daha fazla masraf cikarmak istemedim. Gündüzleri sorumluluklarim çok oluyordu. Annem ayağa kalktı sukur birazcık. O haliyle de evi topladık ve taşınma işini gerçekleştirdik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fakirligimin Anilari
NonfiksiYaşadığım bazı şeyleri yazacağım. Moral bulun diye. Ve sukredin diye çünkü ben kıymet bilmezdim yaşadım gordum siz tecrübe etmeyin bilinçli yaşayın. Ben yaşadım siz yasamayin. Her seyi n başladığı bir zaman var elbet. O yere kadar her şey güzeldi ha...
