Chapter 11-I don't like her

12 3 0
                                    

Marie's POV
Malapit nang uwian. Buti naman boring kasi ang last subject ang sarap kaya matulog pero kung mahuli ako nang prof nami. Paktay na ako. Valedictorian naman ako dati,baka mahalata nila na valedictorian tutulo-tulog sa klase. Ayoko talaga mapahiya. Ma countdown na nga gusto ko na talagang umuwi eh. Start na ako

10

9

8

7

6

5

4

3

2

1

*Kring kring*
Uie buti naman uwian na. Magligpit na nga ako nang mga gamit ko. Nang biglang tinawag ako ni Sheila.

"Best uwi kana?"tanong ni Sheila

"Oo bakit?"

"Gusto mo gumala tayo?"tanong ulit nya

"Eh. Ayoko bukas nalang"

"Bat naman wala naman tayong assignment and projects eh."

"Gusto ko munang matulog eh."

"Ah okay bukas nalang best ha"sabi nya

"O sge basta patulugin mo ako ngayon"sabi ko

"Tara best uwi nalang tayo"tumango nalang ako

Pag uwi namin may batang babae. Sino yun? Matanong nalang kay tita.

"Tita! Sino ho sya"tinuro ko yung babaeng nakaupo sa sofa

"Ah sya. Sya yung pamangkin ko."

"Meron pa ba kayong pamangkin?"

"Oo naman."sagot ni tita

Hindi talaga ako pinansin. Bahala sya pumunta na ako sa itaas para magpalit. Pagkatapos magpalit. Dinala ko na yung cellphone and tab ko pumunta na ako sa sofa maglaro muna ako. Tapos lumapit yung pamangkin ni tita

"Ate pwede palaro"aba-aba kanina hindi ako kinamusta tapos kung maghihiram nang tab ko ang lakas lakas mang hiram. Kapal ng fes ha.

"Eh sino ka ba para pahiramin kita nito?" balik na tanong ko sa kanya.

"Pinsan po." Alam kong pinsan kita kung makahiram ka sa akin akala mo sino

"Kapal mo din nuh. Kanina nung pumasok ako hindi ka umimik kahit smile ngayon makahiram ang ngiti hanggang tenga."habang sbi ko sa kanya.

"Sorry po"

"What is sorry if the damage is done."sabi ko
Tss. Wala akong paki sa kanya kahit ibigay nya sakin yung araw at buwan hindi talaga mapapala sa kanya. Lumapit lang kapag may hinihiram. Tss. Hindi ko talaga sya gusto paano naging pamangkin ito ni tita. Lahat nang mga pinsan ko masayahin. Eh eto lumapit lang pag may hiningi kapal din nang mukha. Hindi man lang kko kiamusta nung dumating ako dto.

Bhala sya na makita ang katarayan ko. Tss. Matanong nga si tita bat naging pamangkin niya iyon.

Pumunta ako sa kusina para hanapin si tita at dun  nakita ko na.

"Tita."tawag ko sa kanya

"O bakit iha? May sasabihin ka ba?"

"Oo tita may saabihin lang ho ako sa inyo"

"O sge iha sabihin mo na"

"Tita bat naging pamangkin yung batang yun. Eh hindi ko naman sya kakilala masyado dba po lahat nang pinsan ko close ko?"

"Ah sya ba adopted  child kasi sya kasi hindi daw sila magkaka anak kaya nag adopt sila nang isang babae"

"Kaya pala ang iba nang kutob ko sa kanya."

"Bakit anong kutob mo sa kanya.?"tanong ni tita

"Eh kasi kanina pag pasok ko hindi sya ngumiti,hindi nanghimusta sa akin. Eh lahat naman nang pinsan ko babatiin ako kapag dumating ako kundi sila ngingitian nila ako. Tapos sya lumapit lang kapag may hihiramin."

"Oo eh mama lang niya ang di makakaanak kaya noong bata pa sya inadopt na nila yun at ngayon lang sya dumating dto. So, ngayon alam mo na kung bakit hindi ka babatiin o ngumiti? Dbaa wala sa lahi natin na hindi masayahin hindi ba?"tama naman si tita walng lahi namin na hindi ngumiti.

"Salamat po tita"sbi ko

"O sya iha dun ka muna tataposin ko nalang itong lulutuin ko pagkatapos kumain na tayo ha"sabi ni tita

"Sge po tita salamat po ulit".

I'm Inlove With a Popular GuyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon