Part 14

19.8K 319 8
                                    

**MAXIE's POV**

Ever since that day, lagi nang bumibisita si Ian sa bahay and they were pretty close ni Mama. They were getting along well at minsan pa ay duon ko na din tinuturuan si Ian.

"Shanell, can I ask you something?" tanong nang classmate ko at lumapit sya sa akin.

"What is it?" tanong ko naman.

Kakatapos lang nang Midterm Exam namin kaya hindi na ako masyadong busy ngayon at kahit papaano ay may time na ako para mag relax.

"I've noticed recently na parang close kayo ni Brent, you know the Varsity Player" medyo malakas ang pagkakatanong nya nito kaya napatingin sa kanya ang iba ko pang mga kaklase.

"And?" tanong ko ulit sa kanya. I expected this already since lagi kaming magkasama ni Ian.

"Lagi ko kayong nakikita na mag kasama sa library so I'm wondering kung may something ba sa inyong dalawa" Alam kong matagal nya nang gusto si Brent and one time umamin na din sya kay Brent during their practice but she got rejected in front of everyone.

Nagtawanan naman ang mga classmates ko dahil sa sinabi nya.

"Are you out of your mind Janel? Paanong magkakaroon nang something special sa kanila kung lagi lang silang nasa Library? What else would they do in the library aside from reading? It's not like they're dating there" sabat naman ni Mary na tumigil pa sa pagkain nya.

"Exactly"

"Indeed"

Pagsang-ayon naman nang iba ko pang mga kaklase sa sinabi ni Mary.

"She's probably his tutor. I heard from my friend in their department na nahihirapan si Brent sa mga lessons nila" dagdag pa ni Erica.

"And I think kung magkakaroon nang girlfriend si Brent, that girl would surely be pretty and popular" lumapit pa sa akin si Mary at umakbay sya sa akin.

"Oh, that's right! Brent was popular and good looking as well. Not to mention that his family was extremely rich" By now, naging usapan na nila si Brent.

"Ah-huh..His girlfriend would surely be rich and all"

Since nagkaroon na sila nang bagong topic naisipan ko na din na umalis.

Now that I think of it, Ian was addicted in cooking fishballs, squidballs and chickenballs. Lagi syang nagluluto nito kapag pumupunta sya sa bahay.

And Favorite nya din ang banana. Sya ang taga ubos nang banana sa bahay and speaking of banana, sinabi nya din sa akin na kinuha nya yung keychain sa bag ko.

Anyway, I think magiging busy na si Ian since kailangan na nilang mag practice. Siguradong ang mga Athletes ay excuse na sa mga classes.

"Shanell!"

"Shanell! Wait lang" rinig kong sigaw nang isang classmate ko habang tumatakbo sya palapit sa akin.

"Bakit?" tanong ko sa kanya. She's holding a lot of books.

"Can you help me with my Practice Demo?" tanong nya kaagad. Jessa is our Class Mayor and she's really smart. "Don't worry, I only need your suggestions para sa mga Instructional Materials na magandang gawin" Paglilinaw nya naman.

"Alright" Pag payag ko at tinulungan ko na lang din sya sa pagbubuhat nang libro nya habang pabalik kami sa classroom namin.

Lahat nang classmates ko ay babae and I mean it. Kakaunti lang ang lalake na gustong kumuha nang BSNED. Less distraction na din sa amin iyon.

Ang tingin nang iba ay madali lang ang course na Education at 'tapunan' ito nang mga studyanteng naubusan nang slot sa ibang courses.

The thing is, It's harder than what you think.

From doing lesson plan, to creating Instructional Materials, to demo teaching and such. It takes a lot, and I mean a LOT of effort.

Take Special Needs Education for example. Sabi nila madali lang ito since mga "abnormal" naman ang tuturuan namin. They don't know that it's more than what they think it is.

Kailangan dedicated ka sa ginagawa mo and you need to have a lot of patience since you are dealing with atypical students. You should be knowledgeable enough too.

We are studying different disabilities and such. We also have a different terminologies that we must use. Also, doing individual lesson plan is really hard and creating Instructional materials in much harder since kailangan magki-cater ito sa needs nang student na tuturuan namin.

I took this course because I know that they need more people who can understand them and who can love them since madalas silang laitin at iwasan.

I want to protect them.

I want them to feel loved.

I didn't experience the love and protection of my father and it really leaves a deep scar on my heart. Kapag may nakikita akong buo ang pamilya, naiinggit ako.

I thought that maybe if I spread the love and protection to the students with special needs they will also feel  accepted and important. They will feel less hurt.

Ito ang dahilan kung bakit mataas ang tingin ko sa mga classmates ko.

Habang naglalakad kami ay napayuko na lang ako.

This course thought me a lot of thing and one of them was to be "understanding".

Maybe, There's a reason kung bakit iniwan kami ni Papa?

It's been a long time already. Maybe I should just forgive him and accept the fact na iniwan nya kami.

Yeah, Maybe this is the right time to go on with my life and free my self of that burden?

Indeed, I'll just forgive him at papatunayan ko na kahit wala sya ay makakaya namin ni Mama. After all, Nag iisa lang ang magulang ko at hindi sila mapapalitan nang kahit sino.

Mr. Popular's HeirTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon