Szkolny zawrót głowy - NaLu ✔

Rozdział 12 - List

Do pokoju numer sto piętnaście wkradały się promyki jesiennego słońca. W sąsiednich salach słychać było budzących się ze snu ludzi lub stukanie kobiecych obcasów na korytarzu. Lucy nie spała już od pewnego czasu. Leżała w łóżku, czytając jedną ze swoich ulubionych książek. Spojrzała na wschodzące słońce. Po chwili znów powróciła do czytania. Niedługo później do pokoju wkroczyła pielęgniarka Magdallen.

- Witam pacjentkę. Jak tam dzisiejsze samopoczucie? - zapytała, kładąc tabletki na szafkę Lucy.

- Nie najgorsze - odpowiedziała, nie odrywając nosa od książki.

- O czym jest ta książka? - zaciekawiona Magdallen usiadła na krawędzi łóżka, aby móc dostrzec tytuł lub autora.

- O dziewczynie, która miała wypadek samochodowy. Jej rodzice zginęli, a ona została sama. Później przeprowadza się do ciotki. Następnie spotyka chłopaka i się w nim zakochuje. On nie akceptuje jej uczuć i olewa ją. Po pewnym czasie dostrzega w niej coś, czego nie posiadały inne dziewczyny, a potem on prosi ją o związek, a ona...

- Romans? - pielęgniarka nie chciała jej przerywać, ale gdyby tego nie zrobiła, to Lucy rozgadałaby się na amen.

- Tak - potwierdziła

- Dobrze, to ja ci nie przeszkadzam. Miłego czytania i proszę połknąć tabletki! - to były jej ostatnie słowa przed wyjściem z pokoju.

Lucy zauważyła, że jej telefon od pewnego czasu wibruje. Sięgnęła po niego i wytrzeszczyła oczy.

(57) nieodebranych połączeń od Masaki,

(20) nieodebranych wiadomości głosowych od Masaki,

(128) nieodebranych wiadomości od Masaki.

Lucy była "trochę" leniwa, żeby posprawdzać wszystkie wiadomości i odsłuchać każdą wiadomość głosową, dlatego postanowiła, że po prostu do niej zadzwoni. Po chwili usłyszała znajomy jej głos.

- Halo?

- Cześć Masaki, tu Lucy. Wybacz, że nie odbierałam twoich telefonów - przeprosiła.

- Lucy?! Nareszcie! Jezu, nawet nie wiesz, jak bardzo się martwiłam!

- Miło to słyszeć. Co u ciebie słychać ciekawego? - zapytała, zamykając książkę.

- Zdarzyło się coś cudownego! Nie uwierzysz!

Krzyknęła tak głośno, że Lucy musiała oddalić od siebie telefon, aby nie ogłuchła.

- Co takiego się stało?

- To raczej nie jest rozmowa na telefon.

- To może przyjdziesz mnie odwiedzić? - zapytała.

- Jesteś sama w pokoju czy z innymi pacjentami?

- Sama - zastanawiała się, czy to naprawdę takie tajne.

- W takim razie przygotuj się na wjazd Masaki do szpitala!

- Czekam z niecierpliwością.

- Do zobaczenia!

Masaki rozłączyła się. Lucy zaśmiała się pod nosem. Ciekawe, co chce opowiedzieć. Może dostała dobrą ocenę? Nie, nie cieszyłaby się tak bardzo. Może gdzieś wyjeżdża? Nie, nie lubi podróżować. A może... znalazła sobie chłopaka?! To byłoby trochę prawdopodobne. Masaki lubi Natsu, a Natsu lubi ją... czyli... o cholera. Lucy potrzęsła głową, aby wyrzucić te myśli. Nie chciała, żeby była to prawda, ale jeśli Masaki i Natsu będą razem, to Lucy będzie... świadkową!