Şahane Hayatlar

İlk Tanışma

Bekarlar kulübüne hoş gelmek sanırım benim bünyeme pek yaramamıştı.Çünkü kopan fırtınanın acısını yansıtmamak için saçma sapan şeyler yapmaya başlamıştım.Bir yandan rezil rüsva olduğum komşularımıza yapacağımız keki çırparken bir yandanda o karga sesimle şarkı söylüyordum.

"Aşka yürek gerek anlasana her defa yanıyorum ama gitmeliyim.Yaranı sarıp acını dindiremem bak bana ben acının ta kendisiyim!"

Sesimin mikserin sesini bile bastırdığını Selin sayesinde fark etmiştim.

"Kızım bi sus ya.Bizde ki kulak hani."dediğinde çaresizce sustum.Kendimi sessiz bir film gibi hissetmiştim adeta.

"İyice depresyona bağladın hakikatten.Dolaptaki çikolatalarıma abanmandan korkuyorum."dedi Mine.Öyle deyince elimde ki mikseri Seline vererek dolaba doğru koşturmuştum.Benimle aynı anda Minede dolabın önüne gelince kapışmaya başlamıştık.Galip gelen ise tabi ki ben olmuştum.

Elime aldığım bitter çikolatamı yerken kendimi salona atmıştım.Tam o sırada telefonumun çaldığını duyunca heyecanla elime aldım ama arayan tabi ki de Yusuf değildi.Meteydi.

"Kardeşim sana bomba haberlerim var."dedi daha telefonu açar açmaz.
"Neymiş?"diye sordum keyifsiz bir biçimde.
"Bi reklam filminin metnini yazıcaz ikimiz.İki hafta içinde teslim etmemiz gerekiyormuş eğer kazanırsak 20 bin tl ödül var."dediğinde kocaman bir gülümseme kaplamıştı her yanımı.

"Sen ciddisin dimi?dedim emin olmaya çalışarak.

"Evet ciddiyim."dedi Mete.

"Peki ne reklamı bu?"diye sorduğumda derin bir nefes aldığını duymuştum.Arkasındanda biraz uğultular geliyordu.Sanırım dışarıdaydı.

"Bir kıyafet firmasının kış koleksiyonu için hazırlanacak olan bir reklam filmi.Hadi sen şimdiden bişeyler düşünmeye başla yarın okulda daha detaylı konuşuruz."dedi.Bu çocuğun konu ders ya da iş olduğu zamanlar bu denli ciddi konuşması beni öldürüyordu.

"Tamam zaten sana anlatacaklarım var."dedim biraz üzgün bir şekilde.

"Neyle ilgili?"diye sorduğunda anlatmaya başlasam baya zaman alacağını fark ettiğim için "Boşver yarın konuşuruz."diyerek geçirmiştim.

Meteyle olan konuşmamız biter bitmez salonda oturan Fatma "Hayırdır ne oldu?"diye sormuştu.
"Meteyle konuştum.Bi reklam filminde metin yazarlığı yapa bilmek için yarışmaya baş vurmuş.Ucunda 20 bin tl ödül varmış."dediğim anda Selinle Minenin koşturarak içeriye geldiklerini görmüştüm.

"20 bin mi?"diye sordu Selin şaşkınlıkla.

Ben evet anlamında başımı sallarken Mine "Şimdi Mete ile bölüşeceğiniz için sana 10 bin tl kalıyor.Evin 6 aylık kirasını ödersin değil mi Edacım?"diye sordu yalvarırcasına.Aslında ödeye bilirdim ama benim başka planlarım vardı.

"Öderdim ama benim daha cazip bir teklifim var."dediğimde "Neymiş o söyle bakalım."diye sordu Fatma.

"Sömestr tatilinde yurtdışına gidebiliriz mesela.Hepimizin gitmek istediği ortak bir ülke belirleriz.Hem belkide finaller erken biterse Yıl başını bile orada geçire biliriz."dediğimde hepsi yerinden kalkıp koşarak bana doğru koşmaya başlamışlardı.

"Allah kızım sen cansın var ya can."
"Sen o yarışmayı bir kazan dile benden ne dilersen."
"Yaa bunu teklif etmene çok sevindim şuan canım arkadaşım."gibisinden sevgi sözleri havada uçuşmaya başlamıştı.Aralarında neredeyse nefessiz kalacağımdan dolayı hangi cümleyi kimin söylediğini tam olarak kestirememiştim.

Sevinçli dakikalarımız bittikten sonra ben yiyemediğim bitter çikolatama uzanırken kızlarda kendi aralarında konuşmaya başlamışlardı.

Düşüncelerimle odanın içinde olta atmaya başlamıştım.Bu yarışmayı kazanırsak resmen hayatımızın dönüm noktalarından birini yaşamış olurduk.Birden kulağıma kısık bir seslede olsa dans müziğinin gelmeye başladığını fark ettim.Etrafa şöyle bir bakındıktan sonra sesin bahçeden geldiğini anlamıştım.Kızlarda sanırım benim duyduğum müziği duymuş olacaklardı ki hepimiz camın önünde bitmiştik.Oda ne?Benim yakışıklıyla şu nişanlısı olduğunu tahmin ettiğim kız göz göze dans ediyorlardı.