❤Cesur❤1.Part

674 206 44
                                    

Multi:Cesur...                         -   Ben gözlerimi açtığımda, kendimi kapkaranlık, ıssız ,vahşi bir yerde gördüm boş gözlerle etrafı kolaçan ettim.                                             Hava yağmurlu, fırtınaydı.    Çamur içindeydim.  Epeydir yağmur yağıyordu.                                                                   Cıvık cıvık çamur  Beyaz rengi olan gömleğimden vücuduma akmış olduğundan, kötü halde çamura bulanmıştım.                                                                                                                    Arada rüzgar sesi, su şırıltısı, kurt ulumaları,  kurbağa sesleri duyuluyordu.  Sesleri baya gürültü yaratıyordu. Bir yandanda hava çok soğuk idi. Tir tir titriyordum. Kesik kesik nefes alıyordum.                                                                                   İyice etrafıma baktım, korku heyecan şaşkınlık içinde boş gözlerle bakarken,  bir ormanda olduğumu anlamam gecikmedi.                                                                                                                       Ağaç dalları ve dikenli bitkiler, karanlıkta beni yakalamaya çalışan kemikli ellermiş gibi, vücudumu çizerken, dalları tutmaya çalışırken, ayaklarım takılırken,    En son ne yaşamıştı   neler başıma gelmişti?...                                                                                                                                            Kim beni buraya atmış olabilirdi. Nerde olabilirdim?...   Zihnimi kurcaladım hepsini hatırlamaya çalıştım.                                                                                                                     "Evet" hatırlamıştım.  
En son yatağımda derin bir uyku çekerken, maskeli biri, odamın penceresinden atlarken uyanmıştım.                                                                      Daha sonra sert bir cisimle kafama vurup . Ben bayılmıştım. Doğru ve net hatırlıyordum.  Neler oluyordu neden bunları yaşamıştım?...                                                                                  Bir ormana atılmıştım. ve ıssız, vahşi ormanda bırakılmıştım.   Çok öfkeliydim!.   Kan beynime hücum etmişti.                                                                                                                               Bütün bu olanlar kafamda soru işareti yaratmıştı.                                                                                                                   "Ah! Lanet olsun, neler oluyor?" diye söylendim.  Kafam zonkluyordu.  Ama baş edebiliyordum.                                                                                                                     Yerden destek alarak kalktım.  Bir an önce bu vahşi ormandan kurtulmalıydım.                                                                Kalktığım yer bir tepeydi.  Yamacı dik olarak aşağı iniyordu.                                                                                 Karasız adımlarla atan ayaklarım, hızlıca koşmaya başlamıştım.                                                                     Delicesine nereye hangi tarafa koştuğumu bilmiyordum.  Sağa sola atılıyordum.                                                                           Dehşet içindeydim,  düşmüş bir ağacın dalı bileğimi yakalamıştı. ve feci şekilde düşüp, yere yüzü koyun kapandım bataklığın içine düşmüştüm.                                                                                 Ve ardından kan kokusu aldım. Kan bileğimden akıyordu.  Dal bileğimi, çok derinden kesmişti.   Sıcak ve baya akıyordu.                              *                                 Bataklıktan zar zor kurtulduktan sonra, bileğimi diğer Elimle tutup, sıkmaya başladım biraz geçtikten sonra,  kanı durdurabilmiştim. Ama acısı çoktu.                                              *                                                  Bu korkunç ormandan çıkmayı, başarmalıydım.            *                                        Yolumu el yordamıyla bulmaya çalışırken, bir yandan düşünüyordum, beni bayıltan maskeli kimdi, neden bunları bana yaşatmıştı?...                                      *                              Bilmiyordum, hiç fikrim yoktu.   Eğer bu ormandan bir çıkmayı başaramasaydım ölebilirdim, ya da vahşi hayvanlara yem olabilirdim.   *                                                                                   " Allah kahretsin bana bunu yaşatanı!" diye haykırıyordum.                        *                                                   O, çam iğneleri , dağınık taşların ve çamurun içinden, halsizce hızlı adımlarla ilerlemeye koyuldum.                *                                          Bazen ağaç, çalılıklarına  takılıp düşüyor, yeniden ayağa kalkıyordum.                    *                                                  Bu tepelerden, ormandan,  Dalların altında eğilirken, ağaç çalılıkların, üzerinden güçlükle tırmanırken, ağlamaklı oluyordum.                *                                               Dua ediyordum.  Anlaşılmaz sözcükler sarf ediyordum. Uzun köknar ve çamların arasında, çamur ve taşlarla kaplı, dar bir yolda hızlı şekilde yürüyordum.                   *                                      Sonunda bu yolu takip etmeye başlamıştım kaybolmamalıydım.                    *                                                 "Ah tanrım bana yardım et!"diye yalvardım yakardım.  Etrafım sığ ağaçlarla dolu ve karanlık olduğundan yolumu zor seçiyordum.                                  *                                             Epey yol kattettikten sonra, bir-kilometre ilerisinde, birkaç ev gözüktü.   Bu bir kasaba idi.  Sanırım.  İçime bir sevinç dolmuştu.                   *                                      Sonunda vahşi ormandan kurtulmuştum.  Karşımda bir kasaba duruyordu. Yoluma devam ettim.                  *                                               Çok yorgundum.  Ayrıca hava çok soğuk olduğundan, donuyordum resmen.                *                                      kollarımı vücuduma sardım. Bir an ısınmam lazımdı. Üstelik çok acıkmıştım. karnım gurulduyordu.           *                                                   O, halde, yamacın aşağısında, kasabaya çıkan anayola doğru ilerledim.   Kasabada bir nehir gözüktü.    *                                         Nehrin karşısında,  maden ocağı vardı.  Şimdi gökyüzünün altında, simsiyah görünen maden ocağını izledim.                             *                                           Sanki bir canavar orada gizleniyormuş gibi, tekrar gökyüzüne baktım.                      *                                    Anayolun, yanlızca birkaç blok üzerinde, kasaba en iyi maskesini takınmıştı sanki.        *                                         Kasaba giderek çürüyen harap evlerin sırasında, bakkalların üzeri keresteyle kaplanmış, parçaları paslanıp dağılmış skodalardan ibaretti.                  *                                     Sonunda bir eve yaklaştım. Yıkılmış çatının, kalın bir birandayla desteklenmiş bir eve.                                              *                                                   O eve hızlı adımlarla ilerlemeye koyuldum.  kapıyı çaldım.  ardından bir erkek sesi geldi.                            *                                               "Kim o?"                                         *                                         "kapıyı aç lütfen yardım et" dedim.                                        "Burada ne işin var?"  Diye sordu erkek sesi.                          *                                              Ben korkuyla açılmış gözlerimle etrafıma bakındım.                                       *                                              "Ben burada sokakta kalamam yardım et lütfen!"                                           *                                       sonunda adam merhametsizce ve sinirden köpürerek, beni kapıdan kovdu.                                            *                                              Evin duvarına yaslandım.  kendimi. Bir an zavallı gördüm.   Her yerde, kasaba gecenin soğuk ve gri renkleri içindeydi.                     *                                                    Sanki bir canavar saklıydı, bu kasabada, beni ürkütüyordu.                                  *                                           başka bir evin kapısını çalmaya yeltendim.  Kapıyı çaldım.                              *                                                Ardından kapının koluna sarıldım, çok yorgundum.  Birden hışımla kapı açıldı. ve öfkeli bir adamla karşılaştım.                                   *                                                "Ne istiyorsun in misin cin misin gecenin bu saatinde, ne işin var burada?" sinirli bir şekilde.                                     *                                                 Ben tekrar yalvarır gözlerle baktım.                                         *                                                     " lütfen beni içeri al, sokakta kalamam, çok kötüyüm"                *                                                 Ev sahibi;"git buradan beni duyuyor musun? seni çekemem seni hınzır seni"!.  sesi korkmuş gibi çıkıyordu.                                      *                                            "LÜtfen bırak gireyim. eğer, dışarıda kalırsam ölürüm" dedim.                                            *                                  Ardından;"bu senin sorunun. bu sorununu alıp, başka yere defol hadi şimdi" dedi haykırarak.                                   *                                            Artık ağlamaklıydım.        "beni içeri al söz veriyorum sabah gideceğim!"  diye ekledim ama, tüm yalvarışlarıma rağmen, sessizlikle karşılandım.              *                                              Beni içeri almadı.  Arkama bakmadan yürüdüm. dua edemeyecek kadar, duygusal olarak, tükenmiştim.                    *                                   Giysilerim, kan ve çamur içindeydi gecenin dehşeti ve soğuğu, vücut ısımı düşürmüş, titrriyordum.            *                       Düşünüyordum.  Kim bu kötülüğü bana yaptırmıştı?. Tüm bu olanlar kafamda, soru dizileri yaratmıştı.            *                                                Çok öfkeliydim. Üstelik bu kasabanın insanları, ne kadar merhametsiz, soğuktu diye düşünüyordum.  Ama yinede umudumu kesmedim.                                    *                                            Yolun kötü şartları yüzünden bazen taşlara takılıyordum.  Ve yavaş adımlarla yürüyordum.             *                                               Tam o esnada bir skoda belirdi.  Beynimde yer eden tek şey, skodanın motor gürültüsü ve özellikle göz kamaştıran farlardı.                      *                                        Farların o kuvvetli, parlak ışınları gözüme yönelmişti. Ve skoda üzerime geliyordu.      *                                          Aracın tekerleklerinin altında ezilmemek için kaldırıma yönelerek koşmaya başladım.                       *                                                    O anda yüzükoyun yere yuvarlandım.  Şoför beni farketmişti. Fren yapmak zorunda kalmıştı.   Ve durdu. Ortalık karanlıktı. Tedbirli biçimde bana doğru yaklaştı.                                           *                                                "İyi misin?" korku ve çekingenlikle.                              *                                              Ben düştüğüm yerden sendelleyerek kalktım.                *                                          Adam, kısa boylu,  iriyarı ve keldi.                                                *                                              "Ben en sonda ezilmekten kurtuldum. Yanlız hiç iyi değilim sokakta kalamam  yardım et lütfen!"                       *                                              Adam bana biraz acımış olmalı ki karşımda yirmi metre ileride köhnenmiş bir evi gösterdi.                                   *                                           "Oraya git ev sahibi Tarık amca çok iyi biri, sana yardım eder" deyip skodaya doğru gidip bindi.                                              *                          Ve hızlıca gürleyerek, gıcırdayarak uzaklaştı geride egzoz kokusu kalmıştı.               *                                           Derin derin nefes aldım.  Yorgun aç bir haldeydim perişandım. Gözlerimi ovaladım. Ve yirmi metre ilerimde ki eve yürüdüm.          *                                          Kapıya yaklaşmaya az kalırken, bir köpek havlamıştı.  Bu bir pitbul cinsindendi.    evcilleştirilmişti tasma boynunda vardı.          boğazını    sıkıyordu.  ve bana doğru havladı.                                           *                         Ona bir taş atarak, kendimden uzaklaştırdım. Ah! Çok yorgun ve açtım.

Kapıya yaklaştım.   Birkaç çekingen tıkırtıyla kapıyı çaldım. İçeriden,  yaşlı bir adamın sesi duyuldu.                   *                                             "Kim o!?  kapıyı çalan kim?" diye söylendi.                     Bende seslenerek.                       *                                                  " Amca kapıyı aç lütfen, bana yardım et!" diye yanıtladım yalvarırcasına.                             *                                                 Ses tekrar duyuldu.                                                        homordanarak.                              *                                             "Peki evlat bir dakika geldim" diye ekledi.                     *                                      Ardından kapı büyük bir gıcırtıyla açıldı. Karşımda esmer yüzü çökmüş, sırtında ise yıpranmış bir yün ceket vardı.                                              *                                             Uyku sersemiydi.  Yaşlı adam çelik gri bakışlarıyla, bir süre beni süzdükdü.                     *                                       "Burada ne işin var evlat, ne istiyorsun, kimsen yok mu senin?"diye ekledi.                     *                                          Utangaç bir tavırla açılmış gözlerimle, yaşlı adama baktım.                                            *                                       "Benim başıma çok kötü şeyler geldi. Birileri. Gecenin yarısında kafama sert bir cisim attıp, bayılmıştım. ormana bırakmışlardı beni ayıldığımda kendimi vahşi,  kuytu bir ormanın içinde gördüm.              *                       Yapayanlızdım.  Çok aç ve yorgunum. Bana yardım et lütfen!" diye söyledim.               zavalıca.                                        *                                    Ardından yaşlı adam duraksadı, şaşırmıştı. bana acıyarak.                                       *                                                  " Ah olamaz ufaklık, sana bunu yaşatan vicdansızların canı ceheneme sana yardım edecem elbette gir içeri" dedi.  Üzülmüş bir halde.              *                                               Ben Bir nebze de olsa sevinmiştim nihayetinde bu vicdanlı, merhametli bir kişiydi.   "Evladım gir içeri beni takip et dedi.  Arkasından içeri geçtim.  İçerisi sessizlik hakim sürüyordu.   Üst kata merdivenlere doğru çıktım.  Trabzanlara doğru ulaştığımda. O an başımı yavaşça kaldırıp halıyla kaplı sahanlığa baktım.  Güneş ışığına benzeyen ince bir ışık demeti duvarı sahanlığı aydınlatıyordu.  Üst kata çıktık.  Tarık amca, hızlı bir şekilde bakışlarını bana yöneltti. 

AŞK VE KORKU(DÜZENLENİYOR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin