Montello High

Chapter 1

Laurece POV

"Kuya sure ka ba na dito yung daan? Kanina pa kasi tayo ikot ng ikot dito wala naman tayong nakikitang school ah! Baka niloloko mo lang ulit ako eh!" Pag rereklamo ko

"Alam mo Laurece sure talaga ako eh!" Pagsagot naman niya

"Eh! Sino ba namang tao ang papatayo ng paaralan sa gitna ng kagubtan!" Naiinip kong sagot sa kanya

"Hindi yun basta bastang paaralan. Basta tumulong ka na nga lang!" Sigaw nito sa akin

Sira naman pala sila eh! Sino ba namang tao ang magpapatayo ng paaralan sa gitna ng kagubatan! Akala naman nila maganda yung school siguro nga nabubulok na yun eh! Hello?!

Sa inis ko nag pahinga nalang muna ako habang nakahawag sa isang kahoy...

"Kuya wala pa---" natigil ko yung sasabihin ko ng may napansin ako sa paligid
"Kuya anong nangyayari?" Natataranta kong tanong kay Kuya

"You find it..." Tanging sabi niya lang

"Ang a---" napatigil ako sa pagsasalita ng makita ko ang nasa harapan ko...
.
.
.
.
.
.
.
.

WOW!!!! Ang ganda!

Kasi ganito yun... Nung hawakan ko yung kahoy na yun biglang humangin at parang may malalaking ugat ang nagsilabasan sa katabing puno and then parang may lagusan...

"Laurece you found it..." Hindi makapaniwalang sabi ni Kuya

Nag Simula ng maglakad si kuya kaya sumunod ako... Pero naramdman kong tumigil siya kaya tumigil din ako...

"Hanggang dito nalang Laurece..." Napalingon ako sa kanya ng sabihin niya iyon

Ha? Anong dito nalang? Akala ko sabay kami? That old hag?!

"Enjoy you're living here Laurece!" Sabay tulak niya sa akin

Ahhhhhhhh!!!! Para akong hinihigop!!! Ang sakit sa ulo ko!!!

Napapikit nalang ako at nang maramdaman ko nang parang nagging maayos na ang pakiramadam ko ay agad akong dumilat

Pagkabukas ko ng mga mata ko ay nakita ko agad ang isang lalaki na tansya ko nasa 50 YO pero ang gwapo parin

"Maligayang pagdating Daniella Laurece George..." Sabi niya

Hala! Bakit niya ako kilala!

"Sino ka?!" Hindi ko napigilan ang sarili ko na pagtaasan siya ng boses

"Manang mana ka talaga sa kanya..." Sabi niya

"Sabi ng sino ka eh?!" Nanginginig kong sabi sa kanya... Natatakot na ako... Gusto ko nang sumigaw... Mag wala... Pero sure naman ako na wala siyang gagawing masama sa akin

"Mr. Montello... Adrian Montello..." pag papakilala niya sa akin....

Teka! Parang pamilyang ang montello ah...

Naku!

"Sorry po! Hindi ko po sinasadyang pagtaasan kayo ng boses... Sorry po talaga... Kinakabahan po kasi ako eh..." pag hingi ko ng paumanhin sa kanya

"Okay lang yun...parehas talaga kayo..." sabi niya pero hindi ko narinig ang huli niyang sinabi

"Okay ipapatawag ko nalng si Nathalie para ipaaundo ka dito..." sabay pindot niya sa isang button.mayamaya lng may kumatok na

*tok tok tok*

"Mukhang adjan sa sya ka pumunta kana doon at para makapahpahinga ka na din" sabi niya kaya pumunta ako sa pinto at binuksan iyon