O kedide bir şey olduğunu biliyordum, biliyorum işte! Ama daha önemlisi bu notu yazan kimdi? Dışarı çıktım, kedinin yanına gittim. Gözleri çok büyüktü çok ama çok. Sanki bir UZAYLI gibi. Evet bu kedi gerçekten de bir uzaylıydı.
Sonra ise sesli konuştuğumu fark ettim ve kedi bana cevap verdi. "Ben uzaylı değilim." Gerçekten buralarda çok garip şeyler oluyordu, korkuyordum. Anneme her şeyi anlattım. Ne bekliyordunuz ki tabi ki de bana inanmadı... Sonra ona notu gösterdim ve bana"Kendin yazdığın şeyleri göstererek sadece kendini kandırırsın"dedi ve gitti. Böyle bir annem vardı işte. Umursamaz bir anne... Ama ben yinede o kediyle konuşmaya gittim. Çok tatlı bakıyordu aslında. Başını okşadım mırrlamaya başladı. Neden o kediye dikkat etmem gerektiğini anlamamıştım. Onunla konuşmaya başladım:
-Senin adın ne?
-Miyavvv benim adım Matilda.
-Yani kız mısın?
-Tabi ki de bir kızım.
-Bende bir erkeğim.
-Biliyordum ki şekerim hatta senin adın Alex.
-Ne.nne nee ner nerden biliyorsun ki?
-Ben her şeyi bilirim.
-Her şeyi mi? Ama nasıl?
-................................
Sizce nasıl?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uzaylının Gelişi
FantasíaBir gün Dünya'ya bir uzaylı gelir ve Alex'e garip şeyler olmaya başlar. Bu benim Wattpad'de yazdığım ilk hikayem olacak umarım beğenirsiniz:)
