UYARI!! Hikayenin ilk bölümü olduğu için eksiklerim ya da fazlalık kısımlarım olabilir şimdiden hepsi için üzgünüm >.< eleştirilere her zaman açık olduğumu belirtmekle birlikte desteklerinizi bekliyorum ^.^ iyi okumalar ^^
Seyran'la koltukta yayılırken bir yandan da telefonlarımızla son dedikodu haberlerini kontrol ediyorduk.
"Kız biri gene bana Seyhan dedi. Aha midem bulandı." dedikten sonra dizinde olan başımı kaldırıp
"Seyhan ne Seyhan? Doğalı 19 yıl olmuş hâlâ Seyhan mı diyorlar? Ayıp yaavv. Ayrıca uzakta bulansın miden başımın dibinde iş açma şimdi." diyince gülmeye başladı. Evet normalde insanlar birbirine atarlanınca kızarlar ama bizde durumlar farklı. Biz birbirimize kızarken yüzümüzün güldüğünden kızdığımız kişi bizden fazla tepkimize güler. Öyle de değişik bir ilişkimiz var işte.
Böyle diyorum ama gülerek de olsa karşılık gelmeyecek değildi. Mutlaka bir cevap verilirdi ve Seyran da zaten gecikmekmemişti.
"Noldun canım? İşimi başında halletcem demedim ya."
"Ne olur ne olmaz. Sen yine de az ötede bulandır mideni."
Biz böyle kendi aramızda atışırken Seyran'ın öteki yanından Ayşegül'den bi çığlık geldi. Korkuyla
"KIZ! Ödüm patladı be!" dedim. Seyran da bir yandan bana destek çıkar gibi
"Hiç sorma ben yanındayım bi de kulağım acıdı. Ne bağırıyon?" diye çemkirmişti.
Biz söylenmeye devam ediyorduk ama Ayşegül sakinleşecek gibi değildi. Dayanamayıp elinden telefonu aldım ve bir çığlık da benden koptu. Yok mu arttıran? Haydi Seyran sen de çığlık at.
"İnanamıyorum. Yalan haber değil mi? Boşuna gaza geldik değil mi dayımu? (Dayımu=Ayşegül)"
"Ne boşa gaza gelmesi. GD profilinde paylaştı. İnanmasak da geliyor." Biz anlayanlar olarak heyecanla gülüşmeye devam ederken Seyran açıklama yapmamızı bekliyordu. Garibim geri kaldı olaydan tabii. Bizle aynı şoku yaşamasını istediğim için telefonu ona da verdim. Olayların gerisi ise çok hızlı olmuştu. Seyran koltuktan balıklama yere atlarken bir yandan da çığlık atıyordu. Biz mi? Biz sadece gülmekle yetiniyoruz. Seyran sonunda kendine gelince hemen konuşmaya başladı.
"Yok yok olamaz böyle bir şey hayatta inanmam. GD paylaşmış olsun gene inanmam." dayanamayıp lafa daldım.
"Kız neyine inanmıyorsun? Adam geliyorum diyor. Turkey diyor. Trabzon diyor. Daha ne yapayım diyor." Lafımı bitirir bitirmez Ayşe heyecanla
"Acilen Trabzon'a gitmemiz lazım." dedi.
"Kız dur bakalım gelmiş mi adam. Gideceksin de ne olacak? Ya daha gelmemişse?" Diye söylenince Seyran koltukta ki yerine gelip konuşmaya başladı.
"Ya zaten gelmeden gideceksin. Havaalanında karşılayacaksın adamı." diyince bana bi mantıklı geldi.
"Haklısın aslında. Hem nereye gittiklerini de az çok anlarız."
"Haklıyım tabii. Bence bir an önce gitmeliyiz." hepimiz heyecanla gitmek için hazırlanıyorduk. Tam çıkacağımız sıra Seyran durdu.
"Aklıma bir fikir geldi." dedi. Ayşegül ve ben heyecanla "söylese de gitsek" diye beklerken o muhteşem fikir geldi.
"Gelin biz adamı kaçıralım. Ayşe ingilizce biliyor sonuçta, Esin ve bende de Korece az da olsa var. Bir şekilde anlaşırız."
Ayşegül "Seyran yavrum sen iyi misin? Bir sorunun varsa anlat bize bak yapma böyle." dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Atıştırmalık Hikaye
FanfictionDeli hayalleri olan yalnız ben değilim değil mi? :) tek bölümden oluşacak olan görebileceğiniz en absürt hikayeleri burada bulabilirsiniz :D