Hep bir özlem Rapunzel!
Seni getiren baharın,
çiçeklerinin kokusuna olan özlem.
Sensiz gelen kışların soğuğu değilde, göç eden kuşlara hasretim üşütüyor beni.
Hep bir özlem!
Sanki üzerime yıkılırcasına, düşürüyor yapraklarını; sonbahara yenik düşen, koca çınar.
Ve benim hasretime dönüşüyor, yeşilsiz kalan dallar.
Hep bir özlem kadınım!
Durakta otobüs beklemek gibi, yelken açmak için rüzgarı beklemek yada doğumhane kapısında beklemek gibi; aceleci, telaşlı ve bir o kadar inançlı özlüyorum seni...
