Chapter Seventeen

4.7K 45 3
                                    

A/N: Last UD ko na po ito this April. Next month na po ako mag-u-UD. Madami pa kong stories na on- going. Haha. XD Hope you'd understand. Sana, madaming magko-comment! Haha... Thanks. Read well!

CHAPTER SEVENTEEN

Nagising ako na masama ang pakiramdam ko. Nagtatakbo ako sa CR ng kwarto ko at nagsusuka doon. Napangiwi ako dahil wala naman akong ibang naisuka maliban sa tubig.

Naghilamos ako at nagtooth-brush pagkatapos kong mahimasmasan. Napaisip ako. I felt this symptoms three years ago. Nung...

Napalunok ako sa naisip. What the hell have I done?

Tinignan ko ang sanitary napkins na nakalagay sa mini-cabinet kung saan nakalagay ang personal things ko.

Dalawang linggo na kong delayed. Napatutop ako ng bibig at unconscious kong hinawakan ang impis kong tyan.

Di kaya?

May nangyari samin ni Charles three weeks ago. At naalala kong hindi sya gumamit ng proteksyon. (Kelan ba sya gumamit ng proteksyon nagmula ng may nangyari samin?)

Tulala akong naligo at nagbihis kahit na hilong hilo ako at gusto ko lang matulog maghapon. I need to confirm it.

Hindi ako nagbabad dahil nilalamig ako which is weird dahil miminsan lang ako nakakaramdam ng lamig pag naliligo ako.

Kalahating oras bago ko naayos ang sarili ko.

Tinignan ko ang oras sa relo ko bago ako bumaba. Alas dies na pala. Urgh! Hindi na ko makakapasok ng restaurant ko.

Kinuha ko yung susi ng kotse ko kay Manong Ramon pagkababa ko at sinabing wag na kong ihatid at mag-day-off nalang. Nakita ko ang kasiyahan sa mukha nya. "Thank you ma'am, ngayon kasi ang expected day nang panganganak ng misis ko kaso hindi naman ako makapag-paalam sainyo na magd-day-off ako..." Ngumiti ako kahit na nakaramdam ako ng pagsikdo ng dibdib ko ng nalaman ko kay Mang Ramon ang tungkol sa anak.

Binigyan ko sya ng cheque na worth of 50,000.00 "Tulong ko na po sainyo, para sa panganganak ng asawa nyo, Manong..." inabot ko sakanya ang papel na pinirmahan ko kanina-kanina lang.

Nakita ko ang pagkawala ng luha sa mga mata nya. "Salamat po talaga..." he said. I just nodded before I opened the door of my car.

One hour akong na-stuck sa traffic bago ako nakarating sa pupuntahan ko.

Muntik pa nga kong nakatulog sa traffic kundi lang may bumusina sa likuran ko. haay!Nakakahiya.

"Good afternoon Ma'am..." bati sakin ng isang lalakeng nasa mid thirties ng pumunta ako sa isang OB-Gyne.

Ismiled. "Do you have an appointment with Doctor Hanna Philips, ma'am?"

"None...but I'm here for a check-up..." I said with a casual voice.

He smiled. "Okay ma'am, please wait for a few minutes..." he said before he gave me a paper. "Paki-fill-out-an nalang po ito, ma'am..." he said accomodately.

Inabot ko ang paper na binigay nya at kahit kabadong kabado ako, fi-n-ill-out-an ko lahatng needed information na nakalagay doon.

Ilang minuto siguro akong naghintay ng tinawag ako ni Louie, yung nag-approach sakinna pumasok na daw sa office.

I smiled. Pero nawala ang pagkakangiti ko ng makita ko kung sino ang lumabas sa office na sinasabi ni Louie.

"Princess..."tawag sakin ni Shera. Ang laki ng pagkakangiti nya. Alanganin akong ngumiti ng makita ko kung sino ang kasama nya. Si Charles.

"What are you doing here?" Shera asked innocently. Pero napalitan yun ng confirmation.

"OMG.Are you..." naputol ang pagtatanong nya sakin ng tinawag ulit ni Louie ang pangalan ko kaya mabilis akong nagpaalam sakanila. I just gave Charles a simple nod before I went to the OB-Gyne's office.

"Good afternoon, Miss Miguel..." approaching ang narinig kong boses ng pinakamagandang doctor na nakita ko buong buhay ko.

"Good afternoon..." bati ko din sakanya.

"Let's start..." she said and ask me basic information and what am I feeling for the past few days.

Sinagot ko naman sya ng totoo. Ilang tanong lang ang tinanong nya pagkatapos ay may binigay sya saking kit. PT kit.

Hindi ko na hinintay ang pagexplain kung paano gamitin yun. "Doc... saan ang CR?" I aksed.

She smiled. Tinuro nya ang isang side ng office nyang may kalakihan.

Pumunta ako sa tinuro nya pagkatapos kong ininom ang binigay nyang isang bote ng mineral water.

Hinintay kong malapit ng pumatog ang pulso ko bago ko isinagawa ang procedure.

Dahan-dahan kong iminulat ang mata ko at tinignan ang parahabang kit.

Napaiyak ako sa tuwa at lungkot. Dalawang linya.

Masaya ako dahil magkaka-baby na ko at malungkot dahil yung ama ng baby ko...kinamumuhian ko parin.

Kinalma ko muna ang sarili ko bago lumabas sa C.R.

Pero napatigil ako sa paglalakad ng makita ko kung anong nangyayari sa labas ng CR. I saw Doc Hanna making out with Louie.

"Hmmm..."ungol ni Doc ng dumako ang kamay ni Louie sa tapat ng dibdib ni Doc.

Napatigil sila sa ginagawa nila ng tumikhim ako. "Sorry for disturbing you... but may tao po dito..." nahihiya kong sabi.

Nakitako ang pamumula ng mukha ni Doc Hanna at yung mukha ni Louie naman ay walang emosyon.

Bumulong si Hanna kay Louie. Agad agad naman tumango si Louie at lumabas na.

Tumikhim muna si Doc bago nagsalita. "What's the result?" she asked me like nothinghappened a while ago.

"Positive..."

"Congratulations, Miss Miguel," she smiled at me sincerely.

"Thanks..."pinakinggan kong mabuti ang sinasabi nyang kailangan kong kainin at iwasang kainin.

Binigyan nya rin ako ng reseta ng vitamins para sa ikabubuti ng batang nasa sinapupunan ko.

"Thanks,Doc..." I said after the consultation.

She smiled. "Sorry about earlier..." she looked ashamed.

Ijust smiled. "It's okay... it's kinda normal... I guess." Biro ko sakanya bago ako lumabas ng office nya.

Nakita ko ang pamumula ng mukha ni Doc bago ako lumabas. Nakasalubong ko si Louie na sobrang seryoso ang mukha. Now I know why.

Ijust asked the bill and I'm gone. Baka makaistorbo pa ko sakanila eh.

Hahaha.XD

Nawala ang pagkakangiti ko ng may nakita akong nakaabang sa hallway. Si Charles.

"Princess...Let's talk..." he said seriously.

A Certified Pervert [R-18]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon