Sevgi enkazlarımız o kadar büyüktü ki kalbi intihar eden bedenler yarattık.
Doğduk,büyüdük,yaşadık,öğrendik lakin sonumuzu bilemedik yarattığımız kaosun içinde kaybolurken benliğimizi sahiplenemedik acı mutlulukla harmanlanıp ruhumuza sunulduğun da hayır diyemedik.
Kristallesip göğsümüze saplanan her damla da bir kez daha dönüştük o kadına ve bir kez daha dinmeyen açlığımızdan içtik kana kana..
