İçimde ki o kacaman boşlukta saklı her şey
Korkularım
Benliğim
Sevincim
Hüznüm
Yarım kalınmışlığım
Sonunu göremediğim dipsiz kuyum
Öylesine iğrenç ve öylesine güzel ki
Öylesine yorgun lakin öylesine de heyecanlı
Korkuyorum bakamıyorum
Bir yanım kör bir yanım sağır onlara
Işığa ihtiyaç yok
Ya da vardı aslında
Yüzleşemedim
Kaybettiklerimi toprağa gömmeyi kendime yediremedim mesela
Korktum
Ağladım
Güldüm
Soldum
Yeşerdim
Yine de dipsiz kuyuma düşmeyi öğrenemedim
Tik tak
Tik tak
Zaman dolacak
Öldürdüğüm canavarlar sonum olacak
...
↑Korku yaşamaktır. Yaşamak ise ölüm↓
