Büyüyoruz yavaş yavaş bazen bir olay büyütüyor bizi bazen yaşamak bazen ise bir şarkı dönüştürüyor varlığını bilmediğimiz kişiliklere.
Peki büyümek istedik mi bilmem ?
Ben mesela zamanı değil beynimi dondurmak isterdim, yoruldun dinlen demek isterdim.
Kalbimle karışıklı oturup neyin var senin demek isterdim neden bu kadar hızlı koşup bir anda sendeliyorsun.
Içimdeki duygulara sormak isterdim mesela gözlerimin gördüğü şeyleri neden bir hüzne dönüştürüyor.
Neden o sımsıkı sarılma hissini tekrar yasamak istediğimi. Kolların birleşmesiyle olan birine sarılmak değil bahsim niye bu denli yanlızlığına,yaralarına sarılmak istiyorsun. Bırak sendelesinler düşerken kalkmayı öğrensinler.
Şu an mesela aylar sonra içimi bu kâğıda dökmenin nasıl beni rahatlattığını unutturdugunu anlayamıyorum.
Niye kendini bu denli kendine sakladın.
Kesmeliydi belki de camlar tenini ama çığlık atarak koşmalıydın gün ışığına varana dek lâkin sende bitirmek istemedin benim bu anı bitirmek istemedigim gibi.
Nefes almayı unutma sevdiğim ruh sadece nefes al!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
