You(JhoBea)

6(i love/hate you)

Jho

Gabi na at magdidinner na kami ni Bea. Ewan ko pero parang ang saya ko at masyado akong nagooverthink sa mga mangyayari. Until now di parin ako makapaniwala. Ang bilis, dati pangarap ko lang sya at rason para lumipat ako ng school tapos ngayon nanliligaw na sya sakin. Hayy.. may heart! Di ko na ata kayang mawala pa sya! Di ko naramdaman na nandito na pala kami sa tapat ng resto. Tinanggal nya yun seatbelt ko at inalalayan akong palabas.

"Jho. Tara na sa loob." Sabi nya na parang kinakabahan. (Hala ito na ba yun?!)
.
.
Pagpasok ko bumungad sakin ang mga candles, nakahugis itong "will you be my girlfriend?" Tapos ang daming petals na nabagsak at mga ilaw na nakasabit sa palibot namin.

Hindi ako agad nakapagsalita dahil nagulat ako sa lahat. Whooo! Ito na yun!! "A-ano to B-Bey?" Tanong ko.

Simulan natin dito. Ilang months palang kilang nakilala, alam ko masyadong mabilis. Pero... Hindi naman yun ang pinapatagal. Diba? Yung relasyon ang dapat patagalin. Jho, I can't imagine my life without you. Hayaan mong mahalin kita, at ituring na prinsesa ng buhay ko. Hindi kita lolokohin katulad ng iba, seseryoaohin kita. Kase hindi ko kayang saktan ang "buhay ko." Oo Jho. Ikaw ang buhay ko kaya hindi ko kayang mawala ka. Jho? Can you be my 'Girl Friend?' Tanong nya. Nangangatog ako at sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Di ko alam kung panaginip parin ba to, natameme ako at natulala. "Jho. Magsalita ka naman, baby. Kinakabahan na ko e" sabi nya naman.

"O-oo. Sinasagot na kita!"Sagot ko na hindi parin makapaniwala.

"I love you, baby." Sabi nya at hinalikan ako sa pisnge.( omgggg! Kami na!!)

"I love you more, baby" sabi ko habang naiiyak na nakayakap sakanya.

Biglang lumabas ang mga tao at napalakpakan, ( omgg complete ang team at lahat ng sports team) lumabas naman ang isa sa AMVT na may hawak na camera at kinuhanan ako. Nahihiya pa ako dahil narinig kong tumatawa ang karamihan. Bat kaya?

"Okay. Tama na ang drama, Bea so nice! Panalo kana sa deal! Congrats Bea. Sabi nito at kinamayan si Bea, lumayo na din sakin si Bea habang tumatawa.

H-huh? Sabi ko ng may pagtataka.

"Jho. April fools! Hindi totoo lahat! Hahaha! Sorry Jho, deal yun at "LARO" lang lahat. Sabi ni Bea ng nakangisi.

Lumapit ako sakanya at sinampal sya. "Ang kapal ng mukha mo! Masaya kana?! Ha?! Nakapanakita kana! Magkano pusta dito?! Anong kapalit?! Reputasyon mo?! Ang galing mo magpaikot ng tao! Leche ka! Kayo?!" Sabi ko sabay tingin sa iba. "Masaya na kayo?! Ayan! Sige videohan mo pa kung gano ako katanga at naniwala sa taong yan!" Hindi ko na alam ang gagawin ko, ang tahinik ng paligid at ng tumingin ako kay Bea ay nakayuko lang ito. Ang buong team ay nakayuko din pero ang iba ay mukhang wala paring alam at naguguluhan.
.
.
Naramdaman ko nalang na may nagpatong sakin ng jacket at hinatak ako palabas. Kinuha nya rin ang camera na hawak ng lalaki. Paglabas namin ay sumakay kami sa sasakyan nya at niyakap ko sya. Alam ko kung sino to. Si Ysay to at wala ng iba, lagi ko naman syang superhero e.

"Dapat pala naniwala ako sayo. Ang tanga-tanga ko! Ughh!" Sabi ko ng may pagkainis sa sarili habang nilulukot ang polo ni Ysay.

"Shhh. Tapos na yun, tama na. Iiyak mo lang yan, sorry hindi kita agad nailayo" sabi nya habang patuloy akong pinapatahan. Bat ba kasi hindi ako naniwala sakanya? Bat ang tanga ko? Hinding hindi ko sya mapapatawad sa ginawa nya! Wala kang puso, Bea de Leon. Sabi ko sa isip ko habang naiyak.
.
.
.
Habang nasa byahe napakatahimik namin at wlaang naimik. Kaya pinutol ko ang katahimikan.

" San ka pumunta? At pano mo to nalaman? Tanong ko sakanya habang nakatingin parin sa bintana.

" hindi ako nawala, lagi lang akong nagbabantay sayo Jho. At.... alam ko yun kase isa yung pustahan, nakasanayan na yun. Every March maglalaro ang AVT at kung sinong matalo may parusa. Nagkataon na ang parusa kailangan nyan saktan ang isang new student at ikaw yun. Jho una palang sinubukan ko ng ilayo ka pero hindi mo ako initindi. Sorry kung bigla akong di nagparamdam." Sabi nya ng may kalungkutan.

"Okay lang yun. Nangyari na, tyaka di mo kasalanan. Buti nalang dumating ka at inilabas mo ako sa impyernong yon! Leche sya!" Sabi ko ng may halong galit.

"pwede bang wag mo muna ako iuwi sa Dorm? Di ko pa sila kayang makita. Pakiramdam ko napagkaisahan ako." Sabi ko sakanya.

"May alam akong lugar na pwedeng paglabasan ng sama ng loob. Nga pala, ilan lang ang may alam sa tema nyo. Yung barakada nya, kaya wala kang kailangang alalahanin. Inusente ang mga kaibigan mo." Sabi nya at ngumiti ng mapait.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Bea

Therese: anong trip to?! Pinaglaruan mo lang si Jho?! Sigaw ni therese sabay sampal sakin.

Maddie: akala pa naman namin seryoso ka! Lahat kayo, mga g*go kayo! Mga walang kwenta! Sabi nya ng puno ng galit.

Jia: hindi laruan ang mga babae. Nasasaktan din kame. Sabi nya at tuluyan ng umalis.

Nakaramdan ako ng sakin at guilt sa mga nangyari. Mapatawad pa kaya nila ako? Nasobrahan ata kami masyado...

Okay guys! Tapos na ang palabas! Pwede na kayong umuwi. Sabi ni Kim habang pinapalabas ang lahat.

"bro. I told you. Hindi mo na dapat itinuloy, ngayon. Kinamumuhian ka na ng buong team. At kami din. Galit samin lahat, dahil nanakit kami ng babae na walang ginawa kundi ang mahalin ka."Sabi ni Ara sabay dampot ng alak at abot sakin.
.
.
.
.
.
.
.
Bumaba kami ng kotse nya at nakita ko ang lugar. Ang ganda dito at napakatahimik. Mula dito, kita mo ang buong Maynila at ang maiilaw na gusali dito.

"Everytime na may poblema ako, dito ako napunta. Wala naman kasing makakarinig sakin dito." Sabi nya ng medyo natatawa.

"Paano mo nahanap tong lugar na to? Malayo na to sa Manila ha?" Tanong ko sakanya pero hindi parin nawawala ang mata ko sa tanawin.

"Kase ang totoo nyan, samin tong lugar na to. Binili to ni papa noon tapos dito na ko madalas nagpupunta. Alam mo ba, ikaw palang dinadala ko dito." Sabi nya na naging rason para mapatingin ako sakanya.

"Ang swerte ko pala at nadala ako dito ni Mr. Ysay Marasigan." Sabi ko na dahilan para mapatawa sya.

"Hahaha. Well si Mr. Marasigan ang swerte dahil ikaw ang nadala nya dito." Sabi nya at tumingin sakin. "Saglit lang kukuha ako ng pagkain sa sasakyan." Sabi nya at tumango ako bilang tugon.

Mga ilang minuto pa ay dumating na sya habang minamaneho ang kanyang sasakyan. Naglatag sya sa hood nito ng kumot at naglanbas ng mga pagakain. "Planado din ba to?" Tanong ko habang natatawa.

"Well. Nope. Sadyang lagi lang akong ready" sagot nya at ngumiti.

Marami pa kami napagkwentuhan tungkol sa mga sarili namin at mga pagkakaparehas namin. 'Kung natuturuan lang ang puso, si Ysay ang pipiliin ko.'
.
.
Habang nakahiga na kami sa hood ng sasakyan nya di ko maiwasang magisip. Siguro naman may dahilan kung bat nya nagawa yun at swerte parin ako dahil nandyan si Ysay. Hanggang sa pumikit ako at tuluyang nakatulog..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Bea

Habang nagiintay ako sa kwarto namin ni Jho biglang bumukas ang pinto kaya napatayo ako.

"Oh. Hindi ako si Jho. Wag mong isiping uuwi yun, pagkatapos ng mga nangyari. Give her time." Sabi naman ni Jizelle. Kahit pala makulit to, alam nya kung kelan magseryoso.

"Bakit ka nandito?" Tanong ko.

"Ganyan mo ba iWelcome ang bago mong roommate?" Sabi nya.

"Huh? Anong sinasabi mo dyan? Tanong ko.

"Well palit na kami ni Jho. Dun na sya sa kwarto ko, kase nalaman nila coach yung nangyari." Sagot nya. Leche. Pano ko sya makakausap?! Pano ako hihingi ng tawad...