Love, Dream

Chapter 3

Alexis POV

Mula nung araw na kumanta ako sa harap ng mga estudyante, ang dami nagiba dito sa school. Hindi ko akalain na magiging succesfull ang performance ko. Madami na ang nakakakilala sa akin dito at pag dumadaan ako nagsasabi sila ng hi or kung puede ba sila magpapicture sa akin. Hindi sanay ako sa ganitong situation, kasi lagi may nagaabang sa labas ng classroom kapag recess na o kung hindi sa labas ng school bago pumasok o pag labas na namin. Nag propose sa akin si miss Lia na kumanta daw ako sa isang bar ng kaibigan niya, sabi niya bago lang daw at kung may entertainment baka daw dumami ng konti ang tao doon kaya inaccept ko. Sabi niya na kahit hindi araw araw, ok lang daw kung 2 times a week akong kumanta doon. Nayon pala ako kakanta doon. The bar's name is 'Always'. Type ko yung style ng bar na ginawa niya, it's simple but elegant at the same time.

Kakadating ko lang sa bar. Pumupunta din minsan dito ang mga kaibigan ko. Masaya naman ako na nakikita ko sila dito na sumosoporta sa akin. Minsan may napansin akong tao na naka sunglasses pero pagkatapos akong kumanta mawawala lang siyang bigla. This time i want to know kung sino yun.

Madami dami na ang tao kaya umakyat na ako sa mini stage para kumanta.

"Buon pomeriggio a tutti! Adesso vi canterò '7 years' " (Good afternoon sa inyong lahat! Now I will sing you '7 years') sabi ko

~Once I was seven years old, my mama told me,
Go make yourself some friends or you'll be lonely.
Once I was seven years old

It was a big big world, but we thought we were bigger
Pushing each other to the limits, we were learning quicker
By eleven smoking herb and drinking burning liquor
Never rich so we were out to make that steady figure

Once I was eleven years old, my daddy told me,
Go get yourself a wife or you'll be lonely.
Once I was eleven years old

I always had that dream, like my daddy before me
So I started writing songs, I started writing stories
Something about that glory just always seemed to bore me
Cause only those I really love will ever really know me

Once I was twenty years old, my story got told
Before the morning sun, when life was lonely
Once I was twenty years old

I only see my goals, I don't believe in failure
Cause I know the smallest voices, they can make it major
I got my boys with me, at least those in favor
And if we don't meet before I leave, I hope I'll see you later

Once I was twenty years old, my story got told
I was writing about everything I saw before me
Once I was twenty years old

Soon we'll be thirty years old, our songs have been sold
We've traveled around the world and we're still roaming
Soon we'll be thirty years old

I'm still learning about life
My woman brought children for me
So I can sing them all my songs
And I can tell them stories
Most of my boys are with me
Some are still out seeking glory
And some I had to leave behind
My brother, I'm still sorry

Soon I'll be sixty years old, my daddy got sixty-one
Remember life, and then your life becomes a better one
I made a man so happy when I wrote a letter once
I hope my children come and visit once or twice a month

Soon I'll be sixty years old, will I think the world is cold
Or will I have a lot of children who can warm me?
Soon I'll be sixty years old

Soon I'll be sixty years old, will I think the world is cold
Or will I have a lot of children who can warm me?
Soon I'll be sixty years old

Once I was seven years old, my mama told me,
Go make yourself some friends or you'll be lonely.
Once I was seven years old

Once I was seven years old~

Pagkatapos kong kumanta nag palakpakan lahat sila. Halos lahat ng kinakanta ko malungkot kasi parang mas nafefeel ko yung gantong tipo. Siguro sa susunod itatry ko mag rap, tagalog lang. Ok lang naman kasi halos pilipino ang pumupunta dito eh.

Pagbaba ko ng mini stage napansin ko ulit yun lalaki na naka salamin, pupuntahan ko sana siya kaya lang bigla nalang umalis. Hay... sino kaya yun, bakit kaya pagbaba ko umaalis siya.

Lalaki naka salamin POV

Muntik na naman niya ako makita buti nalang at agad akong umalis. Ang tanga ko talaga. Bakit pa ba ako nagtatago sa kanya. Magkakilala kami noon pa pero hindi ko matapat ang nararamdaman ko sa kanya kaya nagtatago ako. Ayaw ko na nakikita niya ako baka wala siyang gusto sa akin eh. Natatakot ako magtapat sa kanya. Hay... ang hirap!

Alexis POV

Umuuwi na ako sa bahay. Habang naka sakay ako sa bus, nakikinig ako ng music. Nung bumaba na ako parang nakita ko si Sophia pero parang may kasama siya. Tiningan ko ng maigi. Kasama niya yung crush niya, si John, since 8 years old silang magkakilala. Actually pinsan ko yan eh. Nagkakilala sila sa Philippinas, nung natulog si Sophi sa bahay ko, pinakilala ko siya sa mga pinsan ko at kasama na din John. Nung matutulog na kami nag tanong si Sophia tungkul sa kanya kaya napansin ko na parang may crush niya si John. Nung pabalik naman kami dito sa Italy nakama din namin si John at magkatabi silang dalawa, sinadya ko nga yun eh. Tapos siguro after 2 years inamin sa akin ni Sophia na crush niya siya. Si John naman 2 months ago sabi niya sa akin na gusto niya sana ligawan si Sophia, kaya tinanong niya sa akin na kung puede ko siyang tulungan, at ako naman nag oo.

Biglang lumingon sa akin si John at nagsmile siya at ako din. That means na bukas magaganap ang surprise. Magtatanong na siya kung puede ba siyang ligawan. I'm so excited!!!!!! I can't wait! Nga pala tinanong sa akin ni John kung puede ba ako kumanta at umoo ako kaya lang naghahanap pa ako kung sino ba ang puede mag gitara. Kinuha ko ang cellphone ko at tiningnan kung sino sa mga kaibigan kong pilipino ang marunong tumugtog. Mhhh sino kaya... Maya maya may biglang tumawag sa akin, lumingon ako at nakita ko si Robert.

"Oh Robert bakit?" ako

"Ah wala lang gusto ko sana itanong sa iyo kung puede mo ba ako samahan nayon sa market kasi may pinabili sa akin si mama eh" siya

"Ah sige" ako

Habang naglalakad kami papunta sa market may bigla akong naalala... marunong pala siya mag gitara, puede kong itanon sa kanya kung puede niya ba akong tulungan bukas. Matanong na nga

"Ahm Robert diba marunong ka mag gitara?" ako

"Ah oo. Bakit?" siya

"Gusto ko sana itanong kung puede mo ba akong tulungan bukas para sa sorprise ng pinsan ko kay Sophia. So puede ba?" ako

Robert POV

"... So puede ba?" siya

Napaisip ako at sabi ko sa sarili ko kung bakit naman ako aayaw. Wala naman diba

"Sige. Anong oras?" ako

"Ano... Sasabihin ko nalang sa iyo mamaya. Tatawagan ko muna si John para malaman kung anong oras at saan gusto niyang ganapin yun sorprise. Nga pala. Uhm puede ba akong matulog sa inyo nayon gabi?"

Bigla akong nagulat. Minsan lang siya makatulog sa amin. Nung last time na natulog sa amin ay 2-3 months ago.

"Ahh siguro. Tanongin mo muna yun mga magulang mo at ako naman magtatanong sa mga akin. Bakit ka nga ba tutulog sa amin?" ako

"Para maka pagpractice tayo para bukas at matagal na nung hindi ako natulog sa inyo eh" siya

"Ah ok sige. Bilhin na natin to tara na." ako

At bumili nga kami ng mga pinapabili sa akin ni mama. Pabalik na kami sa bahay. Pag dating namin, binigay na namin kay mama at tinanong ni Alexis kung puede nga siya matulog dito at pumayag siya. Pagkatapos tinawag niya ang mga magulang niya at sinabi din sa kanila na tutuloy siya dito nayon gabi at ok lang din sa kanila.

.......
____________________________________