Patrzą na mnie. To nie dobrze, prawda? Nie wiem, nic nie wiem, co powinnam zrobić? Uciekać? Śmiać się? Tak, śmiech powinien być dobry, przecież śmiech to zdrowie. Chociaż nie wiem, śmiech nie we wszystkich sytuacjach jest odpowiedni. Co powinnam zrobić?
Na szczęście odwracają wzrok, jeden po drugim, wracając do swoich żyć, zapominając od razu co się stało. Nie chcesz wiedzieć co się stało.
Już na mnie nie patrzą, już jest dobrze. Idę dalej, znowu niewidzialna.
Ludzie z którymi zazwyczaj przebywam zachowują dystans. Nie chcą, żeby się to powtórzyło przy nich. Nie przeszkadza mi to zbytnio (oczywiście, że przeszkadza). To jedyna imitacja mojego jakiegokolwiek socjalnego życia. Cholera, zawaliłam sprawę. Co powinnam zrobić?
Staram zachowywać się normalnie, jak gdyby nigdy nic się nie stało, ale niestety przypominam sobie, że moje normalne zachowanie wygląda dziwnie dla innych. Siedzę więc sama, robiąc dokładnie nic. Cholernie nudno.
Co powinnam zrobić?
