REEL OR REAL

CHAPTER 11

Dahil sa success ng first movie namin ni Timothy the network finally gave us our first ever teleserye.

Fantasy story. I had read the first script given to us may pagka comedy, my kind of story. I'll be a shape shifter. Aswang? Nah.... Ibang breed. Basta I can tranform into any kind of birds. Si Timothy naman is a mortal man who is a city boy. Which he will eventually found out na ang mga ninuno nya ay shape shifter hunter pala.

One season lang ang contract ng teleserye namin. Which will last hanggang three months. No definite time and day yet. Ngayon nga lang ang first shooting day namin.

As usual na una ako sa set kesa kay Timothy. Pagdating nya ang pang bati nya sa akin ay, "Hey. You are early, as usual."

Sagot ko naman sa kanya. "Hey back. And you are late, as usual." Asaran na kami agad.

"I beg your pardon. I am not late." Tinuro pa nya ang watch nya. Ako naman naki tingin. Uh-oh nga hindi pa call time. Maaga sya ng 10 minutes.

Pumalakpak ako. "Wow. You are ten minutes early. Congratulations! First time mo?"

"Makapang hamak ka." Kontra nya. " I have something for you."May inabot sya sa akin. Ako naman tinanggap ko.

"Frappe? Where is the donut?" Pang-aasar ko pa rin sa kanya.

"Thank you huh." Sagot nya naman.

"Ito naman. Thank you Timothy. You are so sweet. Pero mas sweeter ka sana kung may kasama itong donut. Anyway why frappe?"

"Bakit, do you drink coffee?" Tanong nya.

"Nope." Sagot ko. "Gosh! How come you know that I dont take coffee?" Taka kong tanong sa kanya.

Tinuro nya ang tumbler kong hawak. " Because it's obvious, you are always on your big red tumbler. Detox to be specific."

"Whatever." Sagot ko sa kanya. "Anyway ,I have a good news for you." Tinignan nya lang ako. "To show my gratitude, I'll be sharing my own baked muffins to you." Binuksan ko yung baon kong tupperware at pinakita sa kanya ang laman. "I made it last night. Banana muffins. You want?" Alok ko sa kanya.

Tinignan nya muna. Then kumuha sya ng isa. Pinaka tititgan nya pa ang muffins. Ini-inspection nya talaga ng maigi at inamoy pa talaga. I did not react a bit. Then kumagat na sya. Ngumuya. Kumagat ulit. "Taste good." Hanggang sa na ubos nya ang isa. Nag sip sya sa coffee nyang bitbit. "One more." Sabi nya sa akin pero ang kamay nya nasa tupperware ko na.

Hindi ko naman sya pinigilan. Kumuha na rin ako ng isa. "You like it?" Tanong ko sa kanya.

"Pwede na." Sagot nyang ngumunguya. "Spare me some for later. Thanks"

"Pwede na tapos nag papatabi ka pa. Kapal mukha ka rin ano." He just grins at me. "OK fine. Kung hindi mo lang ako binigyan ng frappe."

After noong premiere night ng first movie namin may napansin ako kay Timothy. Naging mabait na sya sa akin. He always stays beside me pag mag kasama kami. Minsan wala lang nasa tabi ko lang sya. Di man kami nag kikibuan pero magkatabi kami. Minsan naman nang-aasar sya kaya inaasar ko din sya.

Katulad ngayon nasa backstage kami. We are going to have a duet soon. We are both fully dressed and maked-up. Pwede naman syang umupo sa ibang seats pero sa akin pa rin sya dumikit. I am bored actually. I keep on sighing.

Siniko ako ni Timothy. "Ano ba? Maka siko ito nakaka gulat."

"Stop sighing. Kanina ka pa." Pinagalitan pa ako. "What's your problem?" Tanong nya sa akin.