TEDAVİ..

28 11 0
                                    

Pazartesi günü bize tatil yaptıkları için yetimhane sakindi ancak odama bir hoca gelmişti neden olduğunu bilmiyordum, kötü bir şey olmazdı çünkü odamdan dışarı çıkmadı bir iki dakika falan bakıştık. Sonra konuyu gevelemeye başladı, genellikle gelenlerin ilk bir hafta dolmasını bekleyip sonra onları bir psikoloğa 4 günlüğüne tedavi gönderiyorlar tabi ben buraya geleli 10 gün oldu. Ama beni sonradan fark etmişler ne güzel atlatmıştım en kötüsü de bu zamana kadar yaşadıklarımın sorununu çözmek için ailemi kaybetmemle bu hayatımın nasıl değiştiğini ve olay gününü anlatmam lazım ve bu Doktora ama ya kendi mi kaybedip sinirlenip yanlış hareket yaparsam bir an öyle daldım ki Doktor bana seslendi kabul ettim ve Salı günü başlayacaktım. Belki bana  bir yararı olur,  ama yinede aklımdan böyle bir tedavi yapacakları geçmemişti ama adresi soramadan gitti. Neyse ki müdüre sora bilirdim, ne zamandır bana o gizli mesajı göndereni bulamadım şu üst üste gelen sorunları hallettikten sonra onu da bulacağım. Acaba Defne'nin yanına gitsem mi? Aman o gelsin hem trip atıyor hem de yüzüme bakmıyor ama içimden bir histe git diyor ama eğer gidersem kendimi saf duruma düşürürüm ve hep böyle olmasını ister en azından Ecrin vardı o benimle takılıyordu bu aralar nedense herkes bana bir şeyler söylüyor..... Allah Kahretsin yarın Matematik ve Türkçe nasıl sınava girmeye bilirim düşün Ada düşün ......... He işte buldum tedavi müdürün yanına gidip onu sabah isteyebilirim sonra Ecrin den cevapları alıp yüksek alabilirim. Tabi buda işe yarasa Ecrine haber vereyim ki bir kağıda yazsın zaten küçüklüğümden beri hep öyle yapıyordum okula anneme hastayım diyordum tabii ben de o zamanlar masum olduğum için bana inanıyordu. Al işte yine duygulanmıştım , neyse bir an tekrar ki halime geri döndüm ve müdürün odasının kapısını tıkladım içeri girdiğimde diğer yetimhaneden bir öğrenciyi azarlıyordu bir an öksürdüm ve durdular ve üçü de bana baktı sadece o çocuk gözlerini çekmedi üstümden ama neyse müdüre aynen söyle dedim '' Hocam benim tedavim var yarın saat erkenden gitsem olur mu? '' ''olur kızım dur sana saat ve adresi veriyim '' demişti içimde kelebekler oluştu. Çünkü olanım çok güzel gidiyordu sadece Ecrine haber vermem lazım o zaman sınavdan yüksek not alacaktım müdüre teşekkür edip odadan ayrıldım arkamdan o azar işiten çocukta çıkmıştı neyse hemen koşup odama girdim biraz bilgisayarı kurcaladıktan sonra akşam yemeği için yemek katına indim inmeden önce ayıcıklı pijamalarımı giydim inerken Ecrini görünce koluna girip beraber indik. Erken yatmam gerekiyordu çünkü saat 8'de tedavim vardı arabamla gidip gelirdim yemeğimi yedikten sonra kendime kahve yaptıktan sonra odama çıktım telefonda ki oyunları oynarken uykum gelip yattım ama sanki kapımı birsi çaldı bende kalkıp baktım ama kimse yoktu önlem almak için kapıyı sonuna dek kilitledim ve sakince uyudum .................

Sabah kalkıp üstüme etek tişörtümü ve ayakkabımı giyip arabaya koştum doktoru aradım ve ona geleceğimi söyledim sanki sevinmişti acaba benim derdimi çözemezse tedavim devam eder mi  oraya vardığımda bana sarıldı ve otur dedi biraz rahatlayıp konuya geçtik . İlk önce kaza sabahından başla dedi, başladım ama her bir kelimeyi söylerken içim acıyordu sonra teyzemden bahsetmeye başladım onun beni buraya getirişini ama gözümden küçük küçük damlalar akıyordu ona o kadar güvenmiştim o ne yaptı beni buraya bıraktı bayan bana şu soruyu sordu '' Neden bıraktı seni buraya ''' neymiş psikolojik sorunları varmış bana bakamıyormuş ben ona güvenmiştim anne yarımdı o benim şimdi bana niye böyle yaptı gelip birde beni utanmadan alo ada kızım diyor o hep böyle dedikçe benim içim parçalanıyor. Daha fazla kendimi tutamayıp ağladım tekrar bir soru geldi bir anda sinirlerim bozulup güldüm '' Peki kardeşin var mı? '' evet var hemde kendimden çok sevdiğim o kazada onun başını kanadığını görmek beni orada mahvetmişti annem babam hepsi benim hayatımdan bir parça hemde tamamen kaplayan küçük kardeşim benim de tatile gelmemi istiyordu ama ben teyzemle güzel etkinlikler yaparız diye gitmemiştim keşke gitseymişim teyzemden böyle davranışını göreceğime bende orada beyin kanamasından veya başka bir şeyden ölseydim en azından onların acısını her gün evimizin önünden geçice üzülmezdim. Tedavi zamanı bitmişti yeleğimi giyip doktora yarın görüşürüz deyip çıktım inerken hala gözümden damlalar akıyordu. Her gün tedavi dönüşünde ağlıyordum ama bu bana iyi geliyordu kendimi daha iyi hissediyordum onun bana yardım etmesi beni mutlu ediyordu sınava 3 gündür girmedim bugün girecektim Ecrinden cevapları alıp öne oturdum ve yapmaya başladım. Ve güzel geçti ama sevinmedim düşükte alabilirdim  bugün tedavimin son günü okuldan çıkıp formamı üstümden atıp rahat şeyler giydim ve arabama koştum tedaviden sonra alışverişe gidecektim sosyal hayattan geri kalmıştım arabada düşünürken doktorun katına çıktım ve yerimi aldım anlaşılan o da mutluydu ve o bana konuya girmeden benimle takılmak istediğini söyledi. Aslında ben de bundan memnundum ve kabul ettim her pazar buluşacaktık tedaviden çıkıp ilk önce annemin butiğine gittim onun tasarımları kıyafetleri çok satış yapıyordu annemin butiğinin parasının yarısı bana yatırım yapıyorlardı aynısı babamda da oluyor tabii ben bu paranın yarısına kredi açıp ona yatırım yapıp bu ülkeden kaça bilirdim. Her neyse hemen alışverişe girdim elime market arabasını alıp gezinip canım ne çekerse alıyordum en sonunda kendimi tatlı bölümünde buldum. Ve alıp çıktım tam 50 lira tuttu tabi bu küçük alışveriş hafta sonu tam gidip alacaktım artık kendime bakmam lazımdı odama gidip onları şimdilik dolabımın alt bölümüne koydum. Acaba hafta sonu Ecrin' le mi gitsem hem onunda arabası var neyse o gün gelince konuşuruz yorulduğum için hemen üstümdekilerle uyuya kalmışım...

YETİMHANEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin