My One and Only Bestfriend

Chapter 3

Chapter 3

Hay... Buti naman at Sabado ngayon. Nakakatamad kaya pumasok. Like the fvck? Sino bang taong gustong pumasok ng school? -.-

Kamusta na kaya si Chris? Ano kaya 'yung pinag-usapan nila nung lalaki? Tumayo na ako sa kama at bumaba ng hagdan.

Omggg. Ang sarap ng almusal! >.< Secret na 'yung mga ulam. So yummy kasi eh. Baka kunin nyo pa. -_- Ayokong may umaagaw na dapat sa'kin!

"Morning Grasya."

What the.. Bakit nandito si Chris?! Bakit wala sila mama?!

"Ano ginagawa mo dito?! Nasaan sila mama?!"

"Chill lang. Sleep over ulit ako dito." He smirked.

"Nagpa-"

"Yeah. I already asked. By the way, your parents are on their honeymoon."

Oh? Bakit napaaga? Alam ko next week pa eh.

"Nagtataka ka noh? They just decided na ngayon na lang. Actually, pumunta pa nga sila sa bahay ko eh. Sinira nila tulog ko."

Natawa ako. Nagiging makulit na sya ah. In fairness ah. Nahahawa na sya sa'kin.

"Ano sabi nila?"

"Pumunta raw ako dito. Bantayan daw kita. Grabe naman. Masyado ka nilang binaby."

"Ganun talaga. Sanay na akong ganun eh. By the way, sino nagluto ng almusal?"

"Ako."

"Weh? Di ka naman marunong magluto eh."

Mukha namang masarap. Pero ang tanong... Kapag tinikman na ba, masarap? (A/N: Bigla akong na-Green Minded -_-)

"Di mo pa naman ako nakitang nagluto eh."

"Patikim nga."

Umupo na ako at kumuha ng ulam at sinangag. May plato namang nakahanda eh. Hmmm.. Ano kaya lasa nito? Tinikman ko. Omg. Why so yummy? *^*

"Sarap noh? Kain na tayo. Kanina pa kita iniintay na gumising."

Sabay kaming kumain. Super sarap talaga nito. I wish I can cook like this. So yummyyy.

Pagkatapos naming kumain, wala na kaming maisip na gawin.

"Anong pwedeng gawin?" Tanong ko.

"Hmmm.. I don't know. Maybe watch a movie or something like that?"

"Anong movie naman?"

"Anime movies are my favorite. But.. *sobs* Laging nakakaiyak yung ending. O baka sa mga napanood ko lang 'yun?"

"Ewan. Di pa ako nakakapanood eh. Maganda ba? Kasi puro anime series lang napapanood ko eh. Gomen."

"Yeah. Intayin mo ko dito. Kunin ko lang 'yung mga CDs ko."And he left.

He sure love those kind of thingies. Parang bata. And that's one of the reasons kung bakit ko sya gusto.

After a few minutes, nakabalik na rin sya. "Tagal mo naman. At tsaka bakit pawis ka? Anyare?"

"Haha. Naghalungkat pa ako eh. Tsaka 'yung mga CD.. So maalikabok."

"Game. Ano pinakamaganda mong napanood?"

"Bawal umiyak ah. So far, 5 Centimeters per Second ang favorite ko."

"Paano kapag naiyak ako? Ano mangyayari?"

"Edi hahalikan kita."

Nagulat ako sa sinabi nya. Anong nakain nito at nasabi nya yan? That's so not Chris.

"Nag-jojoke lang ako. Nood na tayo."

Joke lang naman pala. Ang sakit. Umasa ako. Akala ko, totoo. 'Yun naman pala joke lang!

-- After 1 hour --

"May part 2 pa ba yan?"

"Wala na. Huhu."

"Para kang tanga. Wag ka nga umiyak."

Pagkatapos kong sabihin 'yun. Naramdaman ko na lang na may tumutulong luha sa pisngi ko.

"Ikaw rin. Mukha ka na ring tanga. Naiyak ka na rin."

"Eh kase naman eh! Bakit gano'n yung ending?!"

"Sabi ni Direc eh. Huhu."

"Anyways, pang-ilan beses mo ng napanood yan?"

"100? I dunno. Huhu."

"And yet you're still crying? Haha."

"*sniffs* Oo. Dramatic kase ako. Pero hindi ako bakla!"

"Haha. Oo na lang."

Tumingin ako sa labas at di ko namalayang gabi na pala. Ang bilis naman ng oras.

"Gabi na. Tulog ka na."

"Huhu. Mamaya na. At tsaka tabi daw tayo matulog."

"WHAT?!"

"Sabi ng parents mo eh. Dun daw tayo sa kwarto mo."

Shemay. No way. My heart is accelerating. Homaygash.

"Halika ka na, babes."

"BABES?! WTF. DI KO BABOY!"

"Haha. Ang cute mo talaga. Let's go sleep na." He pinched my cheeks then he put his arm on my shoulder.

"Wag ka nga umakbay."

"No."

Umakyat na kami at pumunta sa kwarto ko.

***