The one and only one

Chapter 9

CHAPTER 9

Miles POV

Nandito na ako sa bahay nila kurt… yung babae talaga na iyon.. super mamimiss ko yun.. super super.. kung pwede ngang sumunod gagawin ko talaga.. 

“Tok.. tok..tok” sabi ko

“Sino yan??” sabi ni Kurt, sabay binuksan niya ung gate nila

“Oh.. Miles.. bakit??” sabi ni kurt

“May pinapabigay nga pala si colleen.. Hindi rin ako magtatagal” sabi ko sabay takbo.. sabi kasi ni colleen pagka bigay ko ng sulat takbo kaagad ako.. yun nga ang ginawa ko…

Kurt POV

Ano kaya ito??? Sulat?? Bakit kaya… umakyat muna aka sa kwarto ko tsaka binasa ko na ung sulat..

Kurt,

Hi.. Kurt… Kamust kana?? Alam mo matagal ko nang itinatago ito sayo.. ung nararamdaman ko.. kurt mahal kita matagal na… hindi ko lang pinapahalata.. kasi nga Bestfriend kita… alam mo nung una palang kitang nakita, nagging crush na kita.. hangang umabot na sa Pinaka mataas na level.. mahal kita kurt… wala lang talaga akong lakas na loob na sabihin ito sayo dahil kinakabahan ako… pero nung time na super inlove na ako sayo tsaka pa dumating si Jazmine sa buhay mo.. alam mo bang nagdalawang isip akong tulungan ka… dahil pagtinulungan kita,  masasaktan ako at paghindi kita tutulungan hindi kita makikitang magigigng Masaya.. mas pinili ko ang kaligayahan mo kaysa sa akin.. alam mo bang gabi gabi akon umiiyak dahil sayo.. kasi ang sakit… tapos nung Prom, nung nandoon kayo sa stage super umiyak ako an nasaktan… kaya umalis ako doon at nagkunwaring masakit ang ulo at may lagnat… pero ok lang lahat yun.. basta ang mahalaga Masaya ka sa piling ni Jazmine ngayon.. OO nga pala habang binabasa mo ito ay nasa Airport na ako… aalis kami.. pupunta kami sa US at doon na ako mag-aaral.. kurt besttie mag-iingat ka ha.. alagaan mo si Miles, lalo na si Jazmine.. hanggang ditto nlang.. salamat sa lahat besttie…  

                                                                                                                                          Your Friend,

                                                                                                                                   Collen-tas hehehXD

Habang binabasa ko ang sulat ni colleen, napapiyak ako.. nagmumukha tuloy akon bading… hindi ko alam na may gusto sa akin si Collen.. napakamanhid ko talaga.. pagtinging ko sa orasan.. OMG.. 8:45 na.. kayak o pa to, hahabulin ko siya.. bumaba na kaagad ako.. at sumakay sa taxi… sana hindi traffic….. 

Bakit ngayon pa, bakit, ano bayan Traffic nga…. Bumaba na ako sa taxi at ngabayad.. tatakbohin ko nalang ito… kaya ko to makakahabol ako… hintayin mo ako Collen…. Pagtingin ko sa relo ko 9:05..

Sa wakas ay nakarating narin ako sa Airport… ano bayan..  ayaw akong papasukin ng guard kailangan ko pang makipagtalo dito… anong oras na kaya pagtingin ko… 9:20…. 

Sa wakas,  sa awa Diyos at sa haba ng Diskusyon… Pinapasok na ako sa Airport… OMG.. 9:25 na.. aabot ako.. kaya ko to..

Pagtingin ko sa may waiting Area.. wala na sila… hindi na ako nakahabol..  wala na si Collen.. hindi man lang ako naka sorry sa lahat.. umupo muna ako sa isang tabi… bakit… huli na…..  Collen bumalik ka…

May nakita akong Blue na panyo at may Stich natatak sa ilalalim ng upuan.. pinulot ko sasi ang cute… nabigla ako ng may magsalita….

“Ahmm… Sir.. akin po yung hawak hawak nyong Panyo” sabi nung babae na nasa harap ko… kilalang kilala ko ang boses niya…pagharap ko.. sabi ko na nga ba kay colleen na boses iyon… niyakap ko siya ng sobrang higpit… nagulat din siya sa ginawa ko..

Collen POV

Grabe.. nagulat talaga ako sa nakita ko… K-ku-rt?? Anong ginagawa niya dito… nagulat ulit ako ng bigla niya akong niyakap…

“A-anong g-ginagawa m-mo r-i-ito??” sabi ko…

“Hahabulin ka” sabi niya.. ha.. hahabulin??? Para saan??

“Para saan??” tanong ko

“nabasa ko na ang sulat mo, Collen mahal din kita simula pa nung una….. wala din akong lakas ng loob para sabihin ito.. mahal na mahal kita” ha…. Anong pinagsasabi niya .. mahal niya ako??? Papaano?? Si Jazmine??

“Paano si Jazmine??” tanong ko.. feeling ko iiyak na naman ako…

“Kala ko siya ang magpapaligaya sa akin.. dahil meron kanang Ryan.. kaya pinilit ko ang sarili ko para umibig kay Jazmine, pero ikaw parin ang laman ng puso’t isip ko…, wag kanang umalis plsss…..” ha??? 

“eh.. anong nangyari sa Prom??” hindi ko na kaya umiyak na ako….

“Hindi niya ako sinagot…. Collen Joy Santiago, can you be my girlfriend Forever??” lumuhod siya sa harap ko.. diba dapat Masaya ako kaso sakit ang nararamdaman ko ngayon sobrang sakit..

“So… ganun*snob* ganun na lang sinaktan mo ako*snob* tapos ganto nalang*snod* sorry pero ayoko nang masaktan ulit*snob* ayoko na*snob* sawang sawa na ako.. pasensya *snob* pero ayoko na??” sabi habang iyak ako ng iyak.. ang sakit sakit….

“Anak, tara na” sabi ni mama…

“Ok po ma… saglit lang po” sabi ko

“Bakit Collen, diba mahal mo ako, mas mahal kita??” sabi niya habang nakaluhod pa rin siya at hawak hawak ang aking kamay??

“Oo mahal kita noon, pero ngayon hindi ko na alam… sorry pero huli kana…paalam” sabi ko sa kanya sabay binitaw ko ang kamay ko sa kamay niya at tumalikod na ako … ang sakit sakit…. Bakit ngayon pa kung kalian ayoko na….

“Collleeen?”  sigaw niya.. hindi ako humarap

“Colleenn maghihintay ako sa iyo…” sigaw niya ulit…. Tumutulo nanaman ang luha ko…. 

“Colleenn??” sigaw niya ulit…. 

Lumingon ako at sinabing “ wag kang mag alala hindi kita makakalimutan..” sabi ko sakanya

"Collen.. Mahal na mahal kita" sabi niya sa akin.... Grabe.. kahit masakit...... Mahal ko pa rin siya...nagsinungaling lang ako sa kanya na hindi ko na siya mahal para hindi niya ako pigilan sa pagalis ko.. Ayaw ko na kasing masaktan pa.. sawang sawa na ako... ano bayan... Baliw na ata ako...napaka  T*nga ko naman...

"Babalik ako" sinabi ko iyon ng mahina para hindi niya marinig..... Ewan ko ba sa utak at puso ko kung bakit ko iyon nasabi.... baliw na talaga ako...

Pumasok na kami ni mama sa Airplane…. Ang sakit hindi ko na kaya…. paalam sa inyong lahat…