Red Tape (Book Two of Red Ribbon)

RED TAPE 31

CHAPTER THIRTY-ONE
The Fallen Angel

Madilim ang hagdan paibaba nang pasukin nila ang basement. Wala sila gaanong maaninag kaya’t marahan silang naglakad. Nagpalinga-linga sila at mariing tiningnan ang kadiliman ng lugar. Ilang saglit lang ay nakasanayan na nilang tingnan ang lugar kahit madilim, nailalarawan na nila ang mga bagay sa kanilang paligid.

May napansin sila sa ‘di kalayuan. Parang tao. Para mga tao.

Sinubukan nilang hanapin ang switch at hindi naman sila nabigo. Nang mahanap ay binuksan nila iyon. Sa paglawak ng liwanag, dalawang tao ang nakita nila, kapwa nakasako ang mga ulo at magkatalikurang nakagapos ang mga kamay.

Dahan-dahan silang lumapit. Tinanggal nila ang mga sakong tumatakip sa mga ulo nito. Nagitla silang makita sina Sammie at Tristan pero wala si Direk Anne. Nasaan kaya siya?

May busal din ang mga bibig ng dalawa kaya’t hindi makapagsalita ang mga ito. Sa tingin nila, marahil hinang-hina ang dalawa dahil sa nangyari, idagdag pa ang kakapusan ng kanilang hininga.

Nagising si Sammie at agad na umagos ang mga luha. Takot na takot ang dalaga dahil sa trauma na naranasan. Sinubukan naman itong aluin ni Jess upang kumalma. Ramdam niya ang panginginig ng buo nitong katawan. Hinaplos-haplos niya ang likod nito para na rin mahimasmasan.

“Ayos ka lang ba Tristan?” tanong ni Alex nang makitang hindi makatayo ang binata. Lalanta-lanta ang buo nitong katawan kaya mabilis ding bumibigay. Sinubukan na lang muna nilang paupuin si Tristan upang makabawi-bawi ng lakas.

“Nasaan si Direk Anne? Bakit wala siya dito? Akala ko ba dito natin sila makikita?” sunod-sunod na tanong ni Alex na sinundan ng palinga-lingang ulo sa paligid.

Wala silang makitang bakas ni Direk Anne. Maliwanag na ang dalawa lang ang naririto. Ayaw man hinuhain ni Jess ang tunay pagkawala ni Direk Anne, wala naman siyang maisip na ibang dahilan.

Isa lang ang kanyang naiisip. Kasabwat si Direk Anne.

Nagkatinginan sila ni Christian na tila iyon din ang iniisip. Lumunok siya ng laway. Hindi pa pala talaga sila ligtas. Nagpapagala-gala pa rin ang isa sa mga killer. Pero ano naman ngayon ang motibo niya? Kung may kaugnay ito kay Alex, ano naman kaya iyon? Maliban sa pagiging artista ni Alex at pagiging director ni Anne, ano pang bagay ang nagbubuklod sa kanila?

Tumayo na sila upang makaalis. Inalalayan nina Alex at Christian si Tristan na makatayo samantala nasa kapwang gilid naman sina Sammie at Alex. Naglakad na sila palabas ng basement nang makarinig sila ng mahihinang yabag papunta sa kanilang direksyon.

Pigil ang kanilang mga hininga na naghihintay sa taong paparating. Malalakas ang kabog ng kanilang mga dibdib na tila hindi magkandaugaga sa pagtibok.

“Nand’yan pala kayo!” bulalas ni Direk Anne nang makita sila.

Nagkatinginan naman ang lahat. Pare-pareho silang nagtataka sa kung paanong paraan magsalita si Direk Anne. Tila inosente ito sa lahat ng itinuturo ng kanilang panghihinala. Lumapit ito sa kanila kaya’t isang hakbang silang napaatras.

“Bakit kayo lumalayo?” tanong ni Direk Anne na may pagtataka.

“Killer ka,” walang pag-aatubiling sabi ni Sammie.

Natawa naman si Direk Anne na parang isang malaking biro ang sinabi ni Sammie. “Dahil ba dito?” Ipinakita nito ang kanyang kamay na may bahid ng dugo. “Tiningnan ko kasi kung may buhay pa sa mga kasamahan natin kaya may dugo ang mga kamay ko. Wala ito,” paliwanag nito.

Gustong paniwalaan ni Jess ang kanyang Tiya pero bakit parang may mali. Hindi siya mapakali sa kanyang iniisip. Nakasisigurado siyang may hindi tama rito.