2. Bölüm:Rüya

16 3 3
                                    

İçim acıyordu,bazen dayanamicak gibi oluyordum.Ayaga kalkıp gözyaşlarımı sildim, yanımdaymış, o ölmemiş gibi davranmalıydım.O şuan burda olsa ne yapar diye düşündüm gözyaşlarımı siler güçlü olmamı söylerdi.Bende öyle yaptım,ben güçlüydüm.

İçeri geçtim ve yazmaya başladıgım hikayenin başına oturdum.
Avukatlıgı bıraktıktan sonra kitap yazıyordum,bu beni rahatlatıyordu.

Berk öldükten sonra çok degişmiş kendimi degişik bir ortamda bulmuştum.Hayat benim için degersizleşmişti,sigaraya başlamıştım,sürekli barlardaydım,akol bagımlısı olmuş hatta esrara başlamıştım.
O zamanlar o kadar çok canım yanıyordu ki,kendimden geçene kadar içiyordum,bir yanım engel olmaya çalışsada umursamıyordum.Arkadaşlarım bile degişmişti.

Hayatımın günden güne bittigini hissediyordum ve bundan zevk alıyordum.Aynaya baktıgımda kendimi göremez olmuştum sonra Aslı geldi,en yakın arkadaşım hatta kardeşim beni kurtarmak istiyor çabalıyordu.Resmen başıma bela olmuştu  gittigim her ortama giriyor üstelik başını belaya sokuyordu.

O kadar mekanlara alışmıştım ki bana normal geliyordu ama aslı için aynı şeyi söyleyemiyecektim sürekli küçük bir kız çocugu gibi mızmızlanıyordu.Aslı benim peşimden uzun bir süre ayrılmadı ve beni doktora gitmeye ikna etti.Doktor bana ilaçlar verdi,aslı bu ilaçların beni etkileyecegini düşünüyordu,ne kadar aptalca.

"İçimdeki acıyı iki tane ilaç mı geçirecekti"diyordum kendi kendime.Doktora tekrar gittigimizde adama gerizekalı dedim.
"Siz ilaçların insanları iyileştirdigine inanıyor musunuz?"dedim.
Adam gülümseyerek "evet"dedi.
"siz tam bir gerizekalısız"dedim adama.
Adam şaşırmış gibiydi
Alaycı  bir ifadeyle"Bir ilaç insanın ruhunda kanayan yaralarını kapatabilir mi ?"dedim.

"Biz kapatmaya çalışmıyoruz sadece sizi sakinleştiriyor"dediginde güldüm "Ben sakinleşince berke geri gelecek mi?"dedim doktor olumsuz cevap verdi."o zaman ilaçlarını da al siktir git"dedim sertçe ve idadan çıktım.Aslı yanıma geldi "ne oldu"dedi
O zaman ne dedigimi çok net hatırlıyordum"Bunların hepsi gerizekalı"dedim ve hastahaneden çıktım.

O günden sonra  kendimi toparlamis acİyla yaşamayı ögrenmiştim.Eski alışkanlıklardan.uzak duruyorduk.Aslìyı zorla gönderdim.Aslıyla görüşüyorduk
Onun dışında kimseyle görüşmüyor zorunda kalmadıkça evden çıkmıyordum.
Hikayeyi biraz yazdıktan sonra saate baktım saat geç olmuştu yerimden kalktım ve odama geçtim.

Yatagıma uzandım,bedenimde en az ruhum kadar yorgundu.Günlerdir dogru düzgün uyumuyordum göz kapaklarım agırlaştı ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.

"hadi asya"dedi berk sıkılmış bir sesle."Berk saçmalama o odaya girmicem,ora beni korkutuyor"dedim ve dudaklarımı büzdüm,berk güldü."yapma şunu"dedi dudaklarıma bakarak "yanında ben varım,elini tutucam ve hiç bırakmicam"dedi güven veren bir sesle.kaşlarımı kaldırarak "hiç mi"dedim,"hiç" dedi elini uzattı bende tutum.
Berkin evindeydik,bütün odaları gezmeme ragmen koridorun sonundaki odaya hiç girmemiştim.Evin bütün odaları aydınlıkken o oda garip bir şekilde karanlıktı.
Hep berkin kendini anlatan bir ev seçtigini düşùnmüştüm.O ev tıpkı berk gibiydi aydınlık odalar berkin iyi yanı yani benim gördügüm yanıydı,karanlık oda ise onun kötü yanıydı ve o garip bir şekilde benim onun kötü yanını görmemi istemezdi.
El ele tutuşup o odaya girdik çok korkuyordum,berkse bu halime tatlı bir tebessümle bakıyordu.
"korkuyorum"dedim sesim çoçuk gibi çıkmıştı."korkma yanında ben varım"dedi koluna iyice tutundum karanlıga dogru ilerliyorduk,birden arkamızdan kapı kapanma sesi geldi korkuyla yerimde sıçradım."Şşş sakin ol"dedi berk yumsak bir sesle,kendimi sakinleştirdim yanımda berk vardı o varken bana hiçbirşey olmazdı,o beni korurdu.Yavaş yavaş korkum yerini güvene bıraktı.Berkin elimi tutan elini iyice sıktım "Asya"dedi berk
"efendim"dedim.
"özür dilerim"dedi anlamayan bir ifade ile ona baktım,karanlıkta yüzünü göremiyordum.
"neden özür diliyorsun ki"dedim
"gitmem gerekiyor,sana verdigim sözü tutamicam"dedi
İçimi bir panik duygusu kapladı
"hayır gitme,nolur gitme"dedim yalvarırcasına o giderse ben napardım,korkuyordum.
"gitmek zorundayım affet beni"dedi ve elleri birden kayboldu.
"Berk gitme geri dön korkuyorum"dedim ama berk gitmişti karanlıktaydım ne yapacagımı hangi tarafa gidecegimi  bilemiyordum,çok çaresizdim bilmedigim bu karanlıktan korkuyordum.
Birden bire bir ışık gördüm ve hızla ışıga dogru yürümeye başladım ışık bir kapının altından sızıyordu.  

"Berk"dedim belkide berk gitmemişti ordaydı.kapıya yaklaştım "orda mısın"dedim kapı kendiliginde açıldıgında ürperdim.
Çekingen adımlarla içeri girdim,ışıktan gözlerim acısada dikkatlice odaya baktım,
Oda bembeyaz döşenmişti,odada beyaz bir sedir vardı ve üzerinde biri oturuyordu,yavaşca yaklaştım"bakar mısınız"dedim ve o kişi başını kaldırmıstı.

Bu üç yıl önce gittigim falcıydı,garip bir şekilde giyinmiş,
başını örtmüştü.Alnında garip şekiller çizdirmişti,
gözleri çok korkunçtu
"Dediklerim çıkıyor,
o gelecek"dedi ondan bekledigimden daha kalın
bir sesle korkuyla iki adım geriye
gittim "o kim" dedim

"o sana gerçekleri gösterecek kişi,
Kaderin artık senin verecegin tek bir karara baglı,karanlık seni istiyor "dedi ve ayaga kalktı
"iki seçenegin var "dedi ve bana dogru yürümeye başladı o geldikçe ben geriye dogru gidiyordum.
"Aslı gelecek o seni karanlıga götürecek,sen sadece kurbansın"dediginde gözlerimin yandıgını hisettim

"Hayır"dedim "nolur kurtar beni"dedim sesim yalvarır gibi çıkmıştı.
"çok geç "dedi ve kahkaha attı

Korkuyla şıçrayarak uyandım sabah olmuştu.
Hemen kalkıp elimi,yüzümü yıkadım mutfaga geçtim ve kahve yaptım.
Böyle durumlara alışmıştım sürekli kabus görüyordum ama bu başkaydı.
Hiç böyle bir kabus görmemiştim.

O falcı kadının ne dedigini hatırlamaya çalışıyordum,çok garip bir kadındı,bir o kadarda korkunçtu.
"Hayatın degişecek"demişti "Hayatında iki kişi olacak biri seni yıkıp gidecek,karanlıga hapsedecek digeri senin yanında olacak,sen çok degiseceksin asla yapmam dedigin şeyleri yapacaksın"dediginde kadından korkmuştum.

Kadın bana bakarken gözlerinden koyu bir gölge geçmişti.
Çıktıgımda koşarak uzaklaşmıştım.
Berk'e bunları anlattıgımda gülmüş falı hep saçma buldugunu ve kadının uydurdugunu söylemişti,kahvemi yudumlarken rüyamı  düşünüyordum.

Asla yapmam!! Dedigin şeyi yapacaksın,bu dogruydu sigara,alkol,esrar bunları asla yapmam derdim ama yapmıştım.Acaba kadın dogrumu söylüyordu,belkide gelecegi  biliyordu,ürperdigimi hisettim,eger dogruysa benim gelecegim verecegim bir kararla degişecekti.

Boş fincanı masaya bırakıp odaya yöneldim tam o anda kapı çaldı.
Kim gelmiş olabilir ki ????

Arkadaşlar yorum yaparsanız  ve oy verirseniz memnun olurum :-) :-)

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 24, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ROLLER  DEĞİŞİRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin