My days have been so stressful, my Grandfather is back in the hospital again. Kakauwi nga lang nya sa bahay last month. Ngayon balik na naman sya. He got even worser. Alang-alala ako para sa kanya, close kasi ako sa Lolo ko. Siya ang isa sa inspiration ko at sumuporta sa pagiging hilig ko sa literature at journalism. He's been my mentor and comforter.
"Ate, ikaw daw muna magbantay kay Lolo sa ospital, may aasikasohin pa daw sina Tita.." Sabi ng kapitid ko..
"Okay Iz.. " Hay. kakapagod pa sa school pero kailangan. Miss ko narin lolo ko.
Sa hoslpital.
"Lolo kain na po kayo .." Sinusubuan ko ang lolo ko. Pero tinabig nya kamay ko.
"Kaninong anak ka? Ikaw yung anak ni Tere?" Nakakalungkot pero halos kami lahat ng close sa kanya ay di nya naalala. Ang naalala lang nya ay yung mga tao sa past nya. Naiiyak ako pero pinigilan ko.
"Ako po si Zaira, apo nyo po. Anak ni Mon at Melissa.. Sge na po Lolo kain na po kayo.."
"Ang Zai-zai ko? Dalaga kana pala .." Tutulo na talga luha ko.
"Opo Lolo ako po ito..Sge na po, kain na po kayo at makatake ka na ng gamot nyo po..."
Matapos kong pakainin Lolo ko timing ding dumating yung nurse at pinainom na sya ng gamot.
Di nagtagal nakatulog na din si Lolo.
Chineck ko yung phone ko, may 1 text. At kay keith galing.
"Hi Zai, kumusta kana?"
"Okay lang Keith, medyo pagod. Andito ako sa ospital .." reply ko sa kanya.
Binuhos ko na yung nararamdaman kong kalungkutan sa kanya. Napaiyak ako habang nagtetext kami. Di ko na pinigilan sarili ko. Ilang sandali ay nakarinig ako ng katok sa pinto.
Pagbukas ko, akala ko nurse or doctor.
Ngayon ko lang ulit nakita ang mukha to. Tulala ako, tila nagbigla.
"Zai? Okay ka lang?" Napakagwapo ng lalaki na sa harap ko. Ang tangkad nya at ang bango-bango pa.
"Hoy! Loka, para kang nkakita ng multo aa.."
"Keith? " Di parin ako makapaniwala. Na andito sya. Lumakas kabog ng puso ko.
"Ako nga. Hahahaha! Nakakatawa yung itsura mo Zai.." At nilait pa ako. Langya talaga. haysss.
"Anong ginagawa mo dito Keith?"
"I'm here for a friend .. " Napangiti ako sa sinabi nya.
"2 am na Keith, di kaba hinahanap sa inyo? Pasok ka muna.."
"Salamat, wala naman sila sa bahay eh...kaysa naman sa bahay lang ako. Samahan nalng kita.." Hindi ko sya tatanggihan. I really need someone right now. Napapasalamat din ako kasi may kasama ako ngayon.
Sinamahan nya ako hanggang sa dumating Lola ko para maghatid ng pagkain at palitan ako sa pagbabantay may class kasi ako. Kailangan ding umuwi.
"Salamat Keith ha? Salamat talaga.."
"Ano ka ba, what friends are for? hahaha. Basta andito lang ako lagi. *Smiles*"
Sheeeeeeeyt. Ang gwapo lalo pagnakangiti. Kainis naman 'tong nararamdaman ko. Kahit alam akong hindi pwede. I think I have lose it. I lose it, I gave in to what I feel. Di na pinigilan ang sarili ko sa nararamdaman ko.
I knew then, that I was falling for my friend's boyfriend. I know it's wrong. Maling mahalin ang tao na may nagmamay-ari na. Mas lalo naging mali dahil sa kaibigan ko pa.
Itutuloy...
-end
BINABASA MO ANG
Sorry, nagmamahal lang ..
Non-FictionLahat naman ata ng mamahal ay tanga, lalo na yung mga taong salat at kulang sa pagmamahal. Zaira is just a typical girl who experience love sa panahon na hindi niya inaasahan. Subay-bayan ang kanyang kwento ....
