DELİRMEK için sanat lazımdı ve birazcık akıl lazımdı bende kitap şarkı hayat resim vardı ama bir tek akıl yoktu sadece bende değil sende onda bunda şunda sizde onlarda ve bunlarda hiçbirinizde akıl yoktu bir tek HASTAHANEDE AKIL vardı ve ben onu bildiğim için biraz akıl almaya gittim bir DELİ(AKILLI) arkadaşım yanıma gelip ‘sakın gelme kardeş sakın gelme ÖZGÜRLÜK hayat değildir ruhun özgür olmasıdır ÖZGÜRLÜK sen şuan gelip buraya pusarsan AKILLI OLDUĞUN HALDE SENİ GERÇEK AMA HAYATSIZ BİR DELİYE BENZETMEYE ÇALIYORLAR AMA SAKIN GELME’ DEYİP GİTTİ. Ben arkama baktım ve ilk defa hayatımı ruh olarak yaşamak istedim ve şuan tüm hayatımı DELİLİĞİN ADABINA yani bu kitaba bıraktım kendimi ama sakın inanmayın bana ben DELİYİM ve en hassas DELİYİM bana ne denirse ne denmesse sussan bile AĞLIYORUM ve ağladıkça uyumak istiyorum İNTAHAR ETMEK istiyorum ama olmuyor annem var benim en önemlisi HERŞEYLE BAŞ EDEN TEK BİR ABİM VAR ve ablam ama ailem dağılmış durumda ben de İNTAHAR EDERSEM abim ve ablamı düşünemiyorum hele ki sakat annem o o ne yapacak merak ettiğimden İNTAHAR EDEMİYORUM ama bu kitaba güveniyorum ve size deliliği anlatıcağım ve tek size değil kendime de anlatacağım…
DEVAMI ÇOK SONRA....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DELİLİĞİN ADABI
EspiritualKapı çaldı. 3 yaşındaki eda kapıya doğru ilerledi üstünden akan sevinç terleri ve gülücükleri hiç eksilmeden kapıyı açtı. Gelen babası Oktay dı inanılmaz bir şekilde sarılış içinde salona doğru yürüdüler salonda girişin tam karşısında duran koltukta...
