~Karanlık Biziz~

Karanlık Biziz 1

  Varol Kolejinde sıradan bir gündü oysa ki.Her zaman olduğu gibi son ders hocanın kitapların öğretmenler odasına bırakıyordum.Önüme değil de kitaplara bakıyordum.Son koridora girdim derken önüne yeni bi çocukla çarpışmam bir oldu.Kitaplar yere düştü yere çöküp kitapları topladım yeni çocuk ayakta bana gülüyordu.Kitapları toplayıp ayağı kalktım.Aramızda yaklaşık 3 adımlık bir mesafe vardı.Gözlerine baktım gerçekten çok güzel gözleri vardır ve tarzıda Tumblr Boy gibiydi."Kızım sen önüne hiç bakmıyor musun ya??" Dedi bende sinirle çıkıştım."Sende önüne baksan böyle olmazdı"ve orada uzaklaşıcakken bana dönüp "İsmin ne senin?" bende ona hu bakmayarak "Öykü" sonra onun cevap vermesini bekledim ve tam bir adım daha atıcaktım ama "Sormadın ama benim adım Batuhan" ismini duyduktan sonra ordan ayrılıp öğretmenler odasına gittim kitapları  masanın üstüne koydum.
                             •●•●•●•
Bu gün Pazartesi olduğu için seçmeliye kalacaktım ve seçmeli sınıfına girdiğimde şok oldum.Daha tanışalı 10 dakika bile olmayan Batuhan orda sırasında dikilmiş dik dik kapıya bakıyordu sanki aynı seçmeli sınıfında olduğumuzu biliyor gibiydi hemen yerime geçtim orda çaprazimdaki sırada oturuyordu.Eline cebime atıp telefonumu çıkardım telefon ile ilgilenmeye başladım.Batuhan'ın beni incelediğini farkettim ona dönüp baktım ne bakıyım sorun mu var kardeş  tarzında bir bakış attım.Bana sanki arkadaşına piçlik yapıp piç gülüşü yapanlar gibiydi.Direk önüme döndüm zaten telefonu kapattım çünkü nerdeyse hoca geldi gelecekti.Hoca geldi hoca'nın arkasından Ayça.
                                •●•●•●•
Ayça benim en yakın arkadaşımdı.Herşeyimi onunla paylaşırdım,o da benimle...
Ama Ayca'yı azda olsa kıskanıyordum.Aşırı güzel bakımlı ve çok güzel giyinirdi.Derslerine pek ilgi göstermezdi çünkü kolej babasının.Evet tahmin edeceğiniz gibi o Ayça Varol'du.Ben onun gibi bakımlı değildim sade olmayı seviyordum yüzüne bu güne kadar föndoten falan değdırmemiştim bile,ve Ayça gibi elbise etek türü giyen kızlardan değildim siyah veya mavi takılırdım çoğunlukla.Pembe ve kırmızı tonlarından hep nefret eden biri olmuşumdur.Ayça ise pembe ve kırmızıya bayılırdı ama kızıl biri olduğu için pembe elbise veya etek tercih etmezdi ama kırmızı elbise giydiğini bol bol görürdüm.Bizim birbirimizden farklı yapan da bu.Ayça  yerine yani benim önüme oturdu. Batuhan'in bana baktığı gibi Ayça'da Batuhan'a bakıyordu...