~Karanlık Biziz~

KARANLIK BİZİZ 6

Ciddi olmak gerekirse Batuhan'ın bana olan bu ilgisi çok hoşuma gidiyordu.Yani şuana kadar hayatıma girip çıkan erkeklerin hiçbiri bana karşı bu kadar ilgili olmamıştı ki Batuhan daha sevgilim veya hoşlandığım biri değil bile...Eren bile bana karşı bu kadar ilgili ve güzel davranmamıştı hep o eşek şakaları ve salak salak hal ve hareketlerini bana ve Ayça'ya sergiler güzel dert dinler ama dertti anlattığınızda sizin karşınızda derdinizi anlatmasını bekleyen bir Eren hep ama hep olurdu hiç eksik olmazdı.Eren bu davranışlarıyla bazen sinir bozucu olsa da çoğu zaman Ayça'ya benim çok hoşuma giderdi.Kaç senedir Eren'e böyle alıştık onu değiştiremezdik zaten değişmesini de istemiyoruz zaten...Aklım dan böyle düşüncelere kapılırken bir den bir ses beni dürttü ve hayal aleminden birden çıktım...O ses tam da buydu.

''Öykü yine neler düşünüyorsun acaba?''

''Hiç,Hayal dünyam da takılıyordum sadece''

''Peki,İstersen kalkalım?''

''Oluurr'' Kalkmak için çok istekli gözüksem de evde yapacak bir şeyim olmadığı için can sıkıntısı yüzünden koltuktan koltuğa adeta bir maymun gibi süzülerek yer değiştirecektim açıkcası gitmek istemiyordum ama konuşacak pek konu olmadığı için kalktık...

***

Eve geldiğimde kapı da bekleyen çok öfkeli bir Ayça gördüm.

Beni gördüğün de üzerime yürüyüp;

''Kızım sen ne ayaksın lan bir de pire gibi başımda Ayça Ayça diye dolanıyorsun defol etrafımda sevdiğim çocukla ne ayaklar lan?''

''Burası benim evimin önü sen defol git şuradan kiminle görüşeceğime sen mi karar vericeksin lan??''

Hiç bir şey demeden direk bahçenin kapısını çarpıp siktir olup gitti...Kesin başında kanka olalım diye dolaşan kızlar Beni Batuhan la görüp fotoğrafımızı çekip Ayça'ya atmış olabilirdi büyük ihtimal...Bu durumu pek umrumda değildi o yüzden rahattım.Batuhan okula geldiğinden beri Ayça çok değişmişti.Yani hiç bir erkek için kendisini bu kadar değişikliğe atmamıştı bu da onun insanları kendisinden soğutmasında daha da yardımcı yapıyordu.Böyle yapmasını bana da avantaj yaratmıyor değildi...Yanlız kalıcak ve bu yanlızlığı yaşayan her ölü gibi tadıcaktı. Şımarık bir aile bebesi olmaktan çıkıcak ve yanlız olucaktı zaten kendi iticiliği ile insanları kendisinden soğutmayı başarıyordu. Babasının olan kolejde bile onunla arkadaşlık yapmak isteyen toplasak on kişi yoktur çünkü bencil bir kızın tekidir kendisi. Çok fazla Ayça sümsüğünü düşünmüştüm ama artık dikkatimi başka şeylere vermeye başlıyacaktım ki kapı çaldı...

***

Kapıyı açtığım da karşımda dedikodu dinlemek isteyen bir Eren bulunuyordu.Beni ittirerek çok rahat bir şekilde salona geçti bende onun arkasın dan kapıyı kapattım.

''Sökül bakalım kız Ayça ile aranız da ne oldu?''

''Ne olmadı ki anasını satayım.Yeter lan bu kızdan bıktım artık be çok oldu artık o ağızını yırtmak istiyorum''

''Okuldan çok beridir kız kavgası olmuyordu iyi bari yakında olucak gibi yaşasın Ayol''

''Eren sende az değilsin ya''

''Napıyım kız kavgaları çok güzel neyse hadi anlat len''

''Ya bu Batuhan benimle buluşmak istedi bende nezaket için gittim konuştuk benim hakkımda merak ettikleri falan varmış onları sordu bende cevapladım bu Ayça ile arkadaş olmak isteyen sümsükler var ya onlar Batuhan la beni görüp fotoğrafımızı Ayça'ya atmış.Eve geldiğimde Ayça kapıya dayanmıştı işte bana bağırdı ''Hayırdır sen ne ayaksın gibisin den'' bende sakin bir şekilde başım dan siktir ettim olay bu yanı büyütecek bir konu değil...''

''Madem büyütücek bir konu değil öylese Ayça neden bu konuyu tüm okula yaymış tüm okul sizi konuşuyor kızım''

''İstediği gibi konuşsunlar umrumda değil artık beni bilenler öyle bir şey yapmıyacağımı da bilirler o yüzden beni bilenler yanımda olsunlar artık Ayça ve onum sümsüklerine ihtiyacım artık bu saatten sonra''

''Peki ben senin arkandayım merak etme''Eren bu sözden sonra desteğini göstermek amaçlı elini omuzuma koydu.Ben de samimi bir şekilde güldüm...

***

Gece yatağıma girdim ve biraz tavanım ile konuştum.Bu saatten sonra Ayça hiç bir şekilde sikimde değildi olmayacaktı da zaten...Bir çocuk için 10 senelik ARKADAŞINI,KARDEŞİNİ satabilecek kapasitede olan biriydi benim için.Sadece onun yanımda olmadığını bilmem beni sebepsizce mutlu ediyordu.Kısa ve net bir şekilde açıklamak gerekirse ''Gereksizlerin Gitmesi İyi Oldu...''der ve tavanım ile konuşmayı keserek uyuma aşamalarına geçerim...

***

Normalde okula giderken ilk Ayça'yı çağırırdım ama dün kü olanlardan sonra çağırmadım direk Eren'i çağırdım.Eren geldi ve nedensizce hiç soğuk espiri yapmadı ne olduysa artık direk koluma girdi.

Şaşkın bir şekilde ''Herhalde soğuk espirilerini yatakta bıraktın.''

''Ay Evet yoksa soğuk espirisiz ve eşek şakasız bir Eren düşünemiyorum''

Eski Eren Geri Döndü gibi...

***

Okulun kapısın dan girdiğimde herkes kocaman kocaman açılmış gözleriyle bana bakıyordu eve bu sizin de düşüneyeceğiniz gibi çok sinir bozucu bir şey herkesin gözleri sizin üstünde olması...O sıra Eren kulağıma bunları fısıldadı;

''Onları sana baktıkları için takma senin üzülmeni istiyorlar ama ben senin üzülmeni hiç istemiyorum o yüzden asla üzülmemelisin...''Bana bön bön baktıklarını anlamış olmalı...

''Bende takmıyorum zaten merak etme yavrum''

Bunu Eren'in kulağına söyledikten sonra karşımızda bize yürüyen bir adet Batuhan gördüm yüzü üzgün gözüküyordu. Eren'in olmadığı tarafıma geçti.

''İyi misin?Çok özür dilerim,bir buluşma bu kadar ileri gidebileceğini bilmiyordum.''

''İyiyim.Sorun yok sadece gereksizler den arındım o kadar merak etme beni...''

''Peki.Bu olay yüzünden yanında olabilir miyim sadece destek olmak için?''

''Sen bilirsin Batuhan.''

''Eğer ben bileceksem senin yanında olacağım...''Batuhan bunu söyledikten sonra nasıl yaptığımı anlamadığım samimi bir gülüş oluştu...

***

Sınıfa girdikten sonra yerimize oturduk yine bahçede ki herkesin gözleri benim üzerimdeydi bu konu sinir bozucu olmasına rağmen umrumda değildi. Herkes bana bön bön bakarak ve gülerek konuşuyorlardı bu bakmaları %0 sikimde değildi...

Not:Uzun süredir yazmıyorum ama artık aktif olarak iki günde bir yeni bölüm gelicek aktif olun bebekler jnhbgvfcd