when Loving ONE is NOT ENOUGH

Chapter 3.1 FLASHBACKS

Si DAKOTA..

Anak ni ANNE..

Sa iba…

OO.. sa iba..

AS in hindi sa akin..

Pero mahal ko si ANNE kaya ko siya tanggap sa lahat

“oH? Bakit siya? Kamusta na pala siya?” ako

Sabi ko nga di ba?

Hindi ako umuuwi..

Dito lang ako sa tabi ni Anne

Naghihintay ng milagro sa pagbabalik niya..

“okay lang siya..miss ka na niya, kailan ka ba uuwi?” siya

Uuwi?? Ewan ko

Matagal pa yun.. ewan ko kung  kailan..

Kaung asan si anne.

Andun ako..

“hindi ko alam” ako

“cuz… bata pa si Dakota.. wag mo namang hayaang mag-isa siya”

Mag-isa?? Nandoon naman siya kila mama ee..

Okay lang siya dun.. bata pa naman siya..

Pwede pa akong bumawi sa lahat

Si Anne??

Habang tumatanda kami..

Lalo ng lumalala lahat sa kanya…

Ayaw kong mag-isa si Dakota

Lalo

Na si ANNE

“hindi ako uuwi.. andito si Anne. Siya ang bahay ko.. alam niyo yan”

“pero paano si Dakota? Kailangan ka niya..”

“MAS kailangan ako ni ANNE cuz..”

Oo si Anne ang lahat sa akin..

“lumalaking walang AMA si Dakota.. wag ka namang lumayo sa kanya”

AMA?? Ako nga ba talaga?? Hindi naman diba?

Sinalo ko lahat-lahat..

Ako lahat ang umako

“tumatanda si ANNE. Maslalong lumalala ang sakit niya.. alam mo cuz, darating din yung time na mamamatay siya..” naiiyak ako.. nakita ko ding nagulat si cheche

Oo, pwede siyang mamatay

Kaya nga hindi ko siya pinapabayaan

Walang lunas ang ALZHEIMER

Habang tumatagal, kinakain ang ala-ala niya

Kapag tumagal pa yun

At wala ng kakainin ang sakit niya sa ala-ala,

Pwede niya na ung ikamatay.. L

Ayaw kong mawala siya

Kaya hindi ko iniisip na mangyayari yun sa kanya

Miracles will happen.. kapag naniwala ako… diba?

“aalagaan ko muna si DAKOTA.. pero paano ka? Diba may sakit ka din?

oo.. may sakit ako at wala akong pakialam dun

kung mamamatay ako.. mamamatay ako

susundan ko si Anne kahit saan..

“okay lang ako… wag kayong mag-alala”

Nginitian ko na lang siya..

“haysss.. sige cuz.. uuwi na ako.. kailangan ko pang magbihis at pumanta sa studio”