Umupo muna ako sa salas.. tinignan ko si Anne at si Manang..
Nakangiti siya.. halatang Masaya.. kahit na nawawala ng unti-unti ang ala-ala niya..
Siya lang ung babaeng nakapagpasaya sa akin..
5years… it’s been 5 years since the day I met her..
*FLASHBACK*
Naiinis ako kila papa… kasi bakit naman ganoon diba? Lahat naman ginagawa ko, lahat sinusunod ko.. pero still parang ako lagi yung mali,, ako yung suwail..
*RING*RING*
May tumatawag sa akin,, nagda-drive ako,, papuntahan ko si Anne ngayon,,
Siya kasi yung takbuhan ko kapag may problema ako,, siya lang nakakaalam ng nararamdaman ko..
Kahit magkasing edad kami, matured na talaga siyang mag-isip.. ganun din naman siya sa akin, kapag galit yan, malungkot, naiinis sa akin din tumatakbo.. parang batang inagawan ng candy at ang worst pa noon, minsan, nanghahambalos siya T_______T
Masagot na nga etong tawag,.. tinigil ko muna sa kalsada ang kotse ko, mahirap ng madisgrasya noh.. hindi pwedeng iwan si Anne XD
“he-----“ ako
“ASAN KA!??!!!!!!!!!!!” kuya O_____O halatang galit si kuya,, basagin ba naman eardrum ko.. eardrum kasi isa lang ung nakatutok sa cp ko,, tama?? XD
“nasa highway,, papuntahan si Anne” ako.. kalmado lang dapat.,. mahirap na
“Wala ka pa ring idea kung anong nangyayari sa atin RAV CALIX MONFORT!?” kuya
Awwww…. Kapag ganyan ang tawag ni kuya,it’s either galit siya or GALIT siya XD
Ay! Walang oras sa biruhan ngayon T______T patay.. si kuya galit.. galit si kuya..
Teka?? Anong sinasabi niya? Wala talaga akong idea..
“Huh??Ano un? –ako -____-
“andito kami sa Hospital, naatake si papa pagkatapos ng ginawa mo.. pumunta ka muna dito.. mamaya na yang kay Anne” si kuya,, cold voice,, kalmado na,, bakit kaya?
HOSPITAL daw????? Ay!!!!!!!!! Shhhhhhhhhhhhhiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii****************!!
Nahospital si papa? Ang sama ko na talaga
“Kuya.. saang hospital?? Pupuntahan ko na ngayon..”
After sinabi ni kuya yung lugar,, nagpaalam na ako, binaba ko na din ung tawag niya, at inistart ko na ulit ung engine ng kotse, pupuntahan ko na sila now… nag U-turn na ako,, pupuntahan ko na sila dun.. buti na lang malapit lang ung hospital.
HOSPITAL
Malapit na ako sa room ni papa.. nang may napansin akong nakatayo sa pintuan,, nag-aabang?
Si………………………………………………..
“KUYA…………….” Ako
“Rav.. mag-usap muna tayo” si kuya.. ang seryoso.. man-to-man talk etoh…
Umupo muna kami sa tapat ng room ni papa.. ang sabi kasi ni kuya, tulog pa si papa. Inatake ng highblood nanaman..
BINABASA MO ANG
when Loving ONE is NOT ENOUGH
Humorthis story is NOT all about LOVe, but also about family and friends, about letting go and acceptance and also, giving a chance.