Chapter 3.2: Dahil minahal mo ako

3 0 0
                                    


Naandito ako sa parke, ang aming tagpuan,,


Kanina pa ako dito, umiiyak, kumakanta, yung kailangan ko'y ikaw? Madalas ko itong kinakanta pag ako ay nalulungkot eh


Kailangan ko'y ikaw

Dito sa piling ko
Kailangan kong madama
Ang pag-ibig mo
Sa bawat oras na

Di ka nakiki..


Sadyang napakaganda ng tinig mo mahal


KAMIN!!!


Wala akong ibang nagawa kundi ang yakapin siya ng napakahigpit!


Oh bakit ka umiiyak?


Ahhhh wala, maligaya lang ako at kasama na kita


Ayaw ko munang sabihin sa kanya ang nangyari


Oh diba't halos tatlong buwan na tayong nagkikita sa tagpuang ito? Bakit nga kasi? Nababatid kong may iba kang dahilan


Wala nga! Masamang umiyak?!


Wala naman, ayaw ko lang na nakikita kang malungkot


Hay nako kahit kelan talaga napatamis nitong aking mahal, pinupunasan pa niya ang aking mga luha..


Teka...

Panyo ko to ah? Paanong..?


Oo, dati rati kasi palagi akong nadaan dito,

tapos palagi akong nakakarinig ng magandang tinig at ikaw nga iyon,

pinagmamasdan kita mula sa malayo tapos isang araw nakita ko tong panyo,

tinago ko para nga ibigay sayo balang araw, at ito na yon mahal!

Mukang nakatadhana talaga tayo!


Ayan napangite na niya ko, kahit papaano ay nawala ang lungkot sa aking puso, tila baga'y gusto ko nalamang na katabi sya palagi, mag uusap sa mga bagay bagay na dapat naming pag usapan...


Eh kaso nga mukang nalalapit na akong ilayo ni mama,, hay nako...


Oh bakit ka natulala mahal??


Nako! Napatulala pala ako,


Ahh wala,,, ahhh mahal may tanong ako

Ano yon mahal?

MuliTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon