Titreyen ellerimi pantolonumun ceplerine sokarak saklıyordum. Göz yaşlarım dökülmekte inat etseler de engelledim. Soyunma odasının ortasında yere yığılışın gözlerimin önünden gitmiyor. Çenem titremeye başlıyor. Sağ tarafımdaki Yoongi hyung yavaşça omzumu sıkıyor. Gözlerin yavaşça açılırken beni dürtüp gülümsüyor.
"Hatırlıyor musun?" Jin hyung saçlarını geri iterken açılan solgun yüzüne bakıyorum. Bize kısa bir bakış attıktan sonra serum takılı olan kolunu yokluyorsun. "Yemek yemediğin için vücut direncini kaybetmiş, sahneden indikten sonra soyunma odasında bayıldın"
"Daha ne kadar kendine eziyet edeceksin" Sana kızdıktan sonra bakışlarını bana çeviriyor Taehyung hyung. Gözlerimi kaçırıyorum ama sesler kafamda yükselmeye başlıyorlar bile. 'Senin yüzünden!'
Burnunu çekişini duyduğum da dönüp sana bakıyorum. Gözünden süzülen bir iki damla yaşla"Özür dilerim" diyorsun. O an sadece yanına gelip göz yaşlarını silmek istiyorum, öpmek ve kalbimi parçalayan bu acıyı dindirmek istiyorum.
Gülen yüzünü böylesine soldurduğum için kendimden nefret ediyorum
