Canım hiçbir şey yapmak istemiyor. Yatıyorum, kalkıyorum, yemek yiyorum ve tekrar yatıyorum. Acı dolu bir döngünün içindeyim. Yine, sen olduğunu hayal ederek sarıldığım yastığımla yatakta uzanıyordum. Saat gecenin bilmem kaçı. Uyuyamıyordum bir türlü.
Gelen sesle olduğum yerde sıçradım. Ardından Taehyung hyung'un sesini duydum. "Ne yapıyorsun sen aptal!" aklıma gelen binbir türlü fikir ile hızla odadan çıkıp sizi aradım. Korkudan yüreğim ağzımda atıyordu. Mutfağın kapısında dikilirken seni ve Taehyung hyung'u gördüm. Gözünden akan yaşları gördüm.. İçim yine burkulurken adımlarımı mutfaktan içeri attım. "Ne oluyor?" sakin kalmaya çalıştım.
"Jimin hyung?" yüzünü daha çok gömdün, Taehyung hyungun boynuna. Kan damarlarım da hızla dolaşıyor. Ağzımı açıp bir şey diyemiyordum ama durumdan hoşnutta değildim.
Taehyung hyung, seni hafifçe itti ve mutfaktan çıktı. Yaşlı gözlerinle şaşkınca baktın. Bizbize kaldığımızda kalp atışlarım o kadar hızlandı ki duyacaksın diye korktum. "İyi misin?" elinin tersi ile göz yaşlarını silerken güzelliğini aklıma kazırcasına baktım. Doya doya..
Gözlerim başka yöne bakmazken kafanı kaldırıp gülümsedin, döndün ve çıktın.
