Önce dayanamıyorum, tükeniyorum dediğin hislerinin esiri olucaksın. Yüreğin seni bitiren bu esirin en büyük kölesi, kimsenin göremediği en büyük yangın yeri olucak. Mutsuz olduğun halde en güzel gülen, gözün dolduğunda kimse görmesin diye gizleyen olucaksın. Bileklerinden vazgeçeceksin, akan her damlada ruhunda ki kanayan küçük bir yarayı uyuşturacaksın, bir nevi anestezi. Hepsinin uyuşması,senin hissetmemen imkansız. İliklerine kadar hissediceksin ruhundaki uyuşması imkansız yaraları, kalbin sökülürcesine. Ne bir hap sızlamalarına çare olucak ne de bir şurup. Belki devayı sigara da arıcaksın ve bulucaksın, en azından kendini kandıracaksın. Oysa her sigara yakışında ömrüne küller serpilicek, geçmiş dumanında beliricek. Bir yâr bin yara olucak sana. Tükenecek, sevdikçe kendin, içtikçe ciğerlerin.
