Bugün evden aceleyle çıktım.Yeni işime gecikmek istemediğimden otobüse bindim.İşe geldiğimde etrafa bir baktım.
Ses yoktu.içeri girdim girmemle şok oldum.Orada kızlar vardı.Ben onların yanında hiç.Bir giyinmişler düğüne gider gibi ben bir pantolon ve bluz giymiştim.Kendimi dışlanmış bir çocuk gibi hissediyordum.En sonunda biri benimle ilgilendi
"Yardımcı olabilirmiyim."Evet ben iş için gelmiştim.
"Defne Hanım'dı değil mi?Evet...Peki ben size odanızı gösteriyim.dedi ve beni tuhaf bakışlarla süzdü.Ve önden gitti.Odaya geldiğimde kocaman bir masa içerisi büyüktü.Kadın bana bir daha işe böyle gelme adam gibi giysi giy dedi.Bende tamam dedim.Kadın odadan çıkarken Haa! unutmadan beş dakika sonra ilerideki odaya git patron seni görsün.Beş dakika sonra o odaya gittim.içeri girdiğimde şok oldum çünkü çok yakışıklı biriydi.Eminim on dakika orada kaskatı kesilmişimdir.Bana
"Buyrun nasıl yardımcı olabilirim dedi.Ben yeni çalışanınız Defne bir tane bayan buraya gelmem gerekriğini söyledi."Evet Defne gel otur ben Ömer patronunuz diye elimi sıktı.Bana yapmam gerekenleri anlattı.Ben de kıyafet konusunda...Derken sözümü kesti .
"Evet ben de rahat giysi giyilmesini istersim ama üzgünüm "dedi.Ben de sorun yok dedim.Ve elime kâğıtları tutuşturdu.
"Bunlara bakarak daha iyisini çiz" Dedi bende odama gelip çalışmaya başladım.Bu verdiği kâğıtlardaki elbiseler güzeldi ama. Bu konuda ben daha güzel çizerim hem de yanına ayakkabı da çizerim.Yarım saatte bir sürü şey çizdim.Ve götürdüm. Kâğıtları baktı
"Çok güzel olmuş bu kağıtlardan daha iyi.Şimdi istersen eve gidebilirsin.Buda odanın anahtarı çıkarken kitlemeyi unutma "dedi.Bende
"Tamam dedim.Ve çıktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk Acıdır
RandomBu kitap size aşkın nasıl bir şey olduğunu anlatırken bazen güldürüp bazen de ağlatıcaktır.Hayatın gerçekleri ile yüzleşen Defne'nin başına ne gelecek
