Ang Love Story ni Neneng (Completed)

Part 4:

Neil

Silent Mode

Okay let’s go back to the past.

Working girl – Graduation – College Days – Graduation – JS Prom – High school life oh my high school life

Rewind. Rewind. Rewind.

First year high school, section seven.

This was my first time na magkaroon ng barkada. Yung as in all-girls group talaga. We called ourselves as Barkadang SCHOOLS. May meaning yan kaso nakalimutan ko na eh. Hehe. Sorry girls, tagal na kasi eh.

I had a classmate way back then na sobrang tahimik. As in, kayang lumipas ng isang buong araw na hindi siya nagsasalita. I wonder kung napapanis nga kaya ang laway ng isang taong gising kapag hindi nagsasalita?

He’s Neil and she got my attention. Dahil siguro sobrang magkabaliktad kami. Kung siya ay tahimik ako naman yung sobrang ingay sa loob o labas man ng classroom. Lahat ng kaklase ko, nakakausap ko ng matino, siya lang ang hindi.

“Kumusta?”

“May assignment ka na ba sa Algebra?”

“Ang hirap noh?”

“Taga saan ka?”

“Saang school ka nung elementary?”

 Simpleng iling o tango lang ang kaya niyang isagot sa mga tanong ko. Kaya ayun, naging crush ko siya. Galing noh?!

Napaka mysterious ng peg niya, yung tipong gusto kong ungkatin ang lahat lahat ng tungkol sa kanya.

The Play

Hindi siya nakaligtas sa diary ko.

And here it goes:

Date: --/ --/ ----

Dear Diary,

Grabe sobra akong kinilig kanina! Alam mo yung feeling na makaholding hands yung crush mo! Kahit na para lang siya sa play namin, masaya pa rin ako. Kilig to the bones parin! Ayiiihhh! Parang ayoko ng maghugas ng kamay. Waaahhhh!

Good night Diary. Sana maganda ang mapanaginipan ko ngayon.

Good night Neil, good night crush!

Sobra akong kinilig kasi when we were practicing for one week eh hindi naman kami naghoholding hands.

Nagkakahiyaan. Well, siya lang yun. Ang kapal kaya ng mukha ko. Ako pa nga ang nag-insist na idagdag sa presentation na maghawak kamay lahat ng actors after the play.

Sa loob ng isang taon na naging magkaklase kami, kahit papaano ay may mga nalaman naman ako sa buhay niya. Lalo na yung mga panahong naging magkagrupo kami sa presentation na iyon. May itinatago rin pala siyang kulit sa katawan. After the practice ay nagkukulitan kaming magkakagrupo. Naglalaro pa nga kami ng volleyball.

Masaya naman pala siyang kasama. Akala ko boring siya, hindi naman pala.

I may say that it was just a pure crush. Pagdating ng second year na hindi na kami magkaklase eh nawala na rin yung crush ko sa kanya at natuon na sa iba.