Ang Love Story ni Neneng (Completed)

Part 7:

 Ralph

The Bestfriend

Welcome Senior Year!

New Classmates again, here we go.

“Hi, pwedeng tumabi?”

Minsang nag-iisa ako sa row ko nang may lumapit sa akin para makipagkuwentuhan. Siya si Ralph. I never expected na sa pagtabi niya sa akin sa mga oras na iyon na wala kaming teacher ay makikuwento niya sa akin ang lovelife niya.

After that conversation, lagi mo na kaming makikita na magkasama. Sa lunchbreak, merienda at uwian. For a short period of time ay naging close kami and we consider each other as bestfriends. Friendship pa nga ang naging tawagan namin. Masaya ako to find a friend in him.

It was just that I didn’t expect myself to fall for him. Yes, I fell in love with my bestfriend. Wala naman talaga akong planong mainlove sa kanya. Bigla ko nalang naramdaman yon. It’s the same feeling I felt for JT way back then. Sa edad na 15, I know I’m in love again. Yun nga lang, ayokong malaman niya dahil ayokong masira o mawala ang friendship namin. Masarap sa pakiramdam that there is someone who’s willing to protect you and care for you. Kahit pa na isipin ng ibang tao na kami na daw which is hindi pa naman ay wala kaming pakialam. Ang mahalaga lang ng mga panahong iyon ay masaya kami sa piling ng isa’t isa bilang matalik na magkaibigan.

May Boyfriend na ako!

“Friendship, pwede ba tayong mag-usap later?” Tanong niya sa akin one time.

“Sige, pero mamaya nalang after ng Trigo natin.” Sagot ko naman. Ano kayang pag-uusapan namin? Kinabahan naman ako bigla.

Nalaman ba niya na crush ko siya?

Nadiskubre ba niya na lagi kong iniisip na sana maging kami?

Nakakagat ba niya ang dila niya sa tuwing namimiss ko siya?

Nahalata ba niya na nagseselos ako kapag nakikipagkulitan siya sa iba naming classmate na girls?

Alam na ba niya na sa tuwing pagkukwentuhan namin ang mga exes niya ay nasasakatan ako?

Waahh?

May gusto na rin ba siya sa akin?

Liligawan na ba niya ako?

Waaaahhh!

 Huwag kang assuming Neneng! Bestfriend ka lang!

Dumating ang oras ng uwian pero hindi pa rin niya nasasabi sa akin ang gusto niyang mapag-usapan namin.

Nakakatawa lang dahil nung nasa jeep na kami ay dun lang niya nagawang umamin. “Friendship, pwede ba kitang ligawan?”

Nagulat slash natuwa naman ako. All this time, may gusto rin pala siya sa akin. I thought na kaibigan lang ang turing niya sa akin.

“Sure ka ba? Baka naman napi-pressure ka lang sa mga kaklase natin na inaasar tayo.” Paninigurado ko. Madalas ko kasing marinig yung iba naming kaklase na pinagtutulakan siyang ligawan ako.

“Oo, sure ako.”

“Sure kang napipressure ka lang?”

Natawa siya at kumamot pa sa ulo. May kuto? “Hindi. Sure ako na gusto kita.”

“Ahh.. Pero, baka masayang yung friendship natin. Paano pag nagbreak tayo?”

“Huwag mo kasing isipin na magbi-break tayo. Kilala na natin yung isa’t isa kaya hindi tayo maghihiwalay.”

“Bukas ko na sasagutin yang tanong mo.”  Sabi ko sa kanya. Pababa na kasi ako ng jeep.

Siyempre kilig kiligan ako. Sino bang mag-aakala na ang itinuring kong best friend sa maikling panahon ay may lihim palang pagtingin sa akin. Ihhh.. Dalaga na ko! Haha.