6;30

Chapter 21- Killer is Revealed

Heeeeeya! (≧∇≦)/ So this is my second update in summer. Naka-20 days bago makapag-update. Sorry! >.< Anyways, bawi naman. Si killer na ang ire-reveal ko kaya sit back, relax, and read my story.
Here you go.
-----------------------------------------------------------

Danniella's POV:

Napaurong ako bigla dahil sa sinabi nya.

"W-wala naman akong k-kasalanan eh SO JUST LEAVE ME ALONE!" sigaw ko.

"Ow? Wala nga ba? Kinalimutan mo na agad? Ibinaon mo na agad? ANG BILIS MO NAMAN MAKALIMOT!" sabi nya. "And oh, Danniella Jayne-"

"DON'T YOU EVER CALL ME THAT! Hindi tayo close! Only my friends call me with my second name!"

"Ah, di ba tayo close? Sorry, FC (Feeling Close) lang. Pero ang cute kasi ng pagka-JAYNE sa pangalan mo eh. Let me call you that"

Lumapit sya sa akin at ako naman ay umurong hanggang sa maramdaman ko ang pader.

Shit! Dead end!

"Dead end na yan! Parang istorya mo. In the end, you'll be dead! HAHAHAHAHA! Oy, ayan oh. Ang lapit ko na sayo. Meaning, Close na tayo?"

"NABABALIW KA NA!" sabi ko sabay tulak sa kanya.

"How dare you!"

Tumungo sya at tumingin sa akin ng nakakakilabot.

"All I did was to befriend you! Pero-"

"SHUT UP YOU BITCH! Ayoko kitang maging kaibigan! Ayoko sa mamamatay tao! And besides, you are going to kill me right? Kaya manahimik ka dyan!"

"HAHAHAHAHAHA! Ang galing mo talaga Danniella Jayne! Mamamatay ka na nga pero lumalaban ka pa pero did I heard it right? Ayaw mo sa mamamatay tao? Edi hate mo din ang sarili mo? Pathetic!"

Napakunot ang noo ko. Bakit ko nga ba ginawa ang ganung bagay?! Bakit ba ako pumapatay?

"Tell me Danniella Jayne, bakit ka pumapatay?! SABIHIN MO KUNG BAKIT!"

Bakit nga ba Danniella? Bakit nga ba?

==FLASHBACK==

"Aw! Walang kaibigan si Danniella oh! Ang loner! Aw. So sad! Bleh!"

"Paano ba naman kasi, tatahi-tahimik. Feeling Genius!"

"Hoy Danniella!"

Hinawakan nya ako sa braso. Nagpumiglas ako pero hindi ko magawang makatakas.

Biglang may tumamang malaking bato sa ulo nya. Tiningnan ko ang dereksyon nila.

"Hoy! It's rude to treat a lady like that!" Sabi nung bumato.

"Ang yabang mo ah!"

At nag-away ang dalawang grupo. Hanggang sa umabot sa patayan. I can't believe it either! Ang ba-bata pa namin pero sila, Nakapatay na!

Napataklob nalang ako ng bibig. For a 12 years old kid, that's too much!

Pagkatapos ng patayan sa harapan ko, lumapit sila.

"Hey kid! Wanna join us?" Sabi nung lalaki.

Natatakot ako. Baka patayin rin nila ako!

"Don't worry! We won't kill you! Self defense ang tawag dun. Matututo ka rin ng ganun kapag sumama ka sa amin. All of us here are disgraced at itinakwil. Walang gustong kumaibigan sa amin so we formed this group and we saw you as our past. So ano? Sasama ka ba? In the journey of revenge?"

Hindi na ako nag-atubili pa at sumama sa kanila.

"By the way, I'm Christian. And these are Luther, Amber, and Janine" pagpapakilala nya.

Ngumiti ako at sumagot.

"Danniella. Danniella Jayne."

Sabay-sabay silang ngumiti at umimik.

"Welcome to the group! Jayne!"

==END OF FLASHBACK==

"SABIHIN MO SA AKIN DANNIELLA JAYNE! BAKIT? Bakit kailangan mo pang pumatay? Bakit kailangan mo pang idamay SYA"

Nagpatakan ang kanyang luha.

Napikon ako bigla. At ano naman ang karapatan nya para umiyak sa harapan ko? Tanga ba sya? Papatayin nya ako tas iiyak-iyak sya! What a dumb killer!

Ngumisi sya na sya namang ikinagulat ko.

"A killer shouldn't show a weak impression. Am I right?" Sabi nya coming up to her senses.

Wala na akong magagawa kundi ang lumaban and face death.

Kinapa ko ang flower vase na nakapatong sa lamesa sa likuran ko. Kinuha ko yun ng palihim.

"Now let's get started"

kinuha nya ang isang kutsilyo. Maliit lang sya pero sobrang talas.

Tumakbo sya ng sobrang bilis papalapit sa akin pero naabutan ko sya at binasag ang flower vase sa kanyang ulo mismo.

Napaatras sya at sumigaw.

"THAT HURTS BITCH!"

Ngumiti ako dahil sa nagawa ko.

"Let me remind you something. I, Danniella Jayne, is also a killer. I have 5 years experience. Remember that!" Sabi ko with a sweet victorious smile.

Nawala sya bigla sa harapan ko and the next thing I knew, nakatutok na yung matilos na kutsilyo sa mata ko. Isinaksak nya ito ng lubog na lubog at nagtalsikan ang dugo mula sa mata ko.

"Ahhh! Shit you damn bitch!" Napasigaw ako sa sobrang sakit.

Nobody hurt me like this simula nung sumali ako sa grupo nina Christian. This! Ngayon nalang ulit ako nasaktan ng ganito! Shit sya!

Hinawakan ko ang kanang mata ko na butas na butas na. SHIIIIT!

"Let me also remind you something. I am also a killer. An expert assassin. I have a lifetime experience. Yes, you heard it right. Simula palang, pumapatay na ako because of my STUPID parents. They taught me how to murder by killing my sister in front of me. And lastly, remember my name. It's Elica."