Eric sınıfını öğrenmişti . Sinifina giderken etrafına bakınıyordu ama hiç bir tanıdık yoktu . Sinifina yaklaşınca üstünü başını düzeltti . Ve kapıya tıklayarak içeriye girdi . Içeriye girdiği anda tam karşısında Eser duruyordu . Onu görünce sevinmişti . Biraz olsun heyecanı hafiflemişti . Nereye oturacağını bilmiyordu . Eserin yani boştu . Eser Eric e seslenerek yanına oturmasını söyledi . Eric yavaş adımlarla onun yanına doğru yürüdü . Eric ona yaklaşırken sanki kalbi yerinden çıkacakmış gibi hissediyordu . Eserin yanına giderek oturdu . Ikiside birkaç saniye sustular ve aynı anda birbirlerine bakarak gülümsediler . Zil çalmıştı . Hocaları sınıfa girdi ve kendisini tanitarak Kitapları dağıttı . Ve ders anlatmaya başladı . Ders sonu gelmişti . Zil çalmıştı . Eserle Eric konuşmaya başlamışlardı . Birbirleri hakkında birçok şey öğrenmişlerdi . Zaman böyle su gibi akıp geçmişti . Son derse gelmişlerdi ikiside zamanın nasıl geçtiğini anlamadı . Zil çaldığında sınıftan en son Eric ile Eser çıktı . Eric daha ilk günden servisini kaçırmıştı . Yurda nasıl giderim diye düşünürken Eser beraber gidelimmi diyince çok sevdi Eric. Tabikide Eser Ericin yurtta kaldığını biliyordu . Eric yalan söylemekten nefret eden birisi olduğu için asla yalan söylemezdi . Karşısındaki kisidende bunu beklerdi . Okuldan çıktılar ve yürümeye başladılar . Eser Ericten nasıl birisi olduğunu anlatmasını istedi . Eric de peki anlatim diyerek konuşmaya başladı .
ERIC : Ama sonra sende anlatacagina söz ver .{ diyerek sert bir şekilde baktı }
ESER : Peki tamam söz veriyorum . {diyerek gülümsedi}
ERIC : Ilk olarak yalan söylemekten nefret ederim . Insanlara bağırdıgımda çok üzülürüm yani kolay kolay kimsenin kalbini kıramam . Biliyosunki bi tarafım benim sürekli yarımdı o yüzden beni gerçek sevecek doğru kişiyi seçmek istiyorum . Yani kısaca ben böyleyim .
ESER : Iyiymiş . Ben çok kıskanç birisiyimdir . Sevdiğim kisiyi sahiplenirim . Bende kolay kolay kimseye kızamam kızınca kendimi kötü hissederim . Yalan soylemeyi bende sevmem .
Eric Eseri dinledikten sonra hafif kısık bir ses ile " eyvah işimiz var senle ozaman " diyerek gülümsedi.
ESER : ANLAMADIM ?
ERIC : Yok bisiy ya öyle kendi kendime söyleniyordum . Zaman nasıl geçti ya gelmişiz yurda haberimiz yok .
ESER : Peki yarın sabah seni yurddan almamı istermisin ?
ERIC : Olur neden olmasın . {diyerek yurda girdi}
