HAYATIMIN AŞKI

TANIŞMA

Multimedia da Serhat Koçoğlu 😊💜💜

Hemen yanına gittim. Ve konuşmaya başladım
+ Merhaba Serhat.

- Merhaba Defne idi değil mi?

+ Evet Defne. Nasılsın

- iyi. Sonra Nihal ile de tanıştı.
Yanımdan bir çocuk geçerken bilerek çarptı.

Defne'nin ağzından

Bence bu çocuk benim çocukluk aşklarımdan olan Mustafa idi.(daha dogrusu o beni seviyordu) ve ona çok gıcık olurdum. Ne yani şimdi aynı okulu, aynı sınıfı, aynı yılı mi paylaşacaktım. Zor olsada bu duruma katlanmaliydim. Keşke keşke o burada olmasaydı şimdi olmazdı. Ben Serhat'ı seviyorum. Ve o burdayken engel olabilirdi. Serhat'a baktım ve sinirlenmişti yada bana öyle geliyordu.

Serhat'ın ağzından

O çocuk kimdi? Yalan söylemiyim Defne den hoşlanıyorum. Ona ilk görüşte aşık oldum. O çocuğun Defne'ye öyle yaptığını görünce sinirlendim ve sanırım bu sinir yüzüme de yansımıştı. Kendimi ne kadar tutmak istesem de yapamadım engel olamıyordum en sonunda dayanamadım ve

+ Hayırdır. Dedim

- ne lan ne sana ne oluyor? Dedi. O sırada Defne kolumu tuttu ve o sırada bakıştık, o kadar büyüleyiciydi ki Defne'nin gözleri hâlâ etkisindeyim. Tamam konumuza dönelim.

Defne o yumuşak sesiyle konuştu

+ Canım, boşver onu hadi kantine inelim.

Defne'nin ağzından

"Canım" derken ne oluyor bana. Ama çok büyüleyici, aynı zamanda çok yakışıklı ya yerim onu. Ne "yerim onu" derken offff normale dön kızım yaa

Mustafa aradan karıştı

- Ne oldu birşey yapamadın

Serhat daha fazla kendini tutamadı ve

+ Şimdi görürsün.

Dedi ama demez olaydı ki birden ne olduğunu anlayamadan gözüne bir yumruk geçirdi. Devam etti

+ Sesin kesildi bakıyorum. Şimdi seni birdaha bu kızın etrafında görmek istemiyorum. Kaybol şimdi. Sınıftaki herkesin gözü bizdeydi. Mustafa:

- Sen dur daha işim bitmedi senle. Sonra görüşücez.

+ tabi canım görüşürüz merak etme. Diyip sırıttı Serhat.

Ben hemen onu sakinleşmeye çalışıyordum.

+Serhat bak bu çocuk tekin değil ona bulaşma" dedim.

- Canım sen düşünme bunları.

Okul bitmişti eve dönerken

Serhat

+ Canım seni ve Nihal'i eve ben bırakıcam itiraz istemiyorum.

Bense

- peki madem öyle olsun. Dedim ve kapıya özel şoförlü bir limuzin geldi.

N'oluyo dedim bi an. Meğer Serhat'ın özel şoförüymüş. Hemen arabaya bindik ve yolda konuştuk

- Defne, bak az önceki olaydan dolayı Özür dilerim ama b- ben seni seviyorum ve kendimi tutamadım.

+Boşver düşünme bunları. Ve ayrıca bende seni seviyorum.

Nihal ordan şarkı söyler gibi

"Havada aşk kokusu var" diyordu. Gerçekten yüzüm kızarmıştı. Devam etti Serhat

- Canım bu durumu bi ara telafi edelim.
Dedi. Bense sadece gülümseyerek "olur" dedim. Eve gelmiştik teşekkür edip eve girdim.

Nasıl oldu? Sizce bu iki çift yakışıyor mu? Bu Sefer uzun yazdığımı düşünüyorum. Lütfen emeğe saygı beğenip vote yapmayı unutmayın.