Sophia's POV
"Ethan!" sigaw ko ulit. Aba'y ayaw parin lumingon.
"Pabayaan mo na lan--" naputol ang sinasabi niya dahil napasigaw ako.
"Kyaaaaaaah!" wahhh! Sabi na nga ba matatalisod ako eh. Hayaan na nga kung malalaglag edi malag--.
Whooooh! Thank You! Dahil nasalo ako ni Ethan pero nanlaki parehas ang mga mata namin dahil sa sumunod na nangyari. D___O
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
Hindi ko alam kung bakit hindi ko siya tunulak habang nangyayari ang accident kiss namin. Parang ngayon lang kasi nagsink in sa utak ko. Humiwalay kaagad ako sa kanya at tumakbo. Oh My Gosh! Ang first kiss ko, it last in 10 seconds. Uwaaaaaah! Kahit pa mahal ko siya, ayaw ko pa rin makuha ang first kiss ko. Waaaaaah! Mommy ko, anong gagawin ko. Ang first kiss ko wala na~ T___T
Naramdaman kong may sumusunod sa akin. Nung nilingon ko, si Ethan pala. Binilisan ko pa lalo, ayoko pa muna siyang makaharap. Baka ma-speechless ako sakanya. Pati pulang-pula ang mukha ko ngayon. Tumakbo ako papuntang parking lot, sumakay kaagad ako sa kotse ko. Umalis na ako ng school wala namang tao ngayon sa bahay mga maids lang. Sasabihin ko kay mommy mamaya yun, hihingi ako ng advice kung paano ko haharapin si Ethan. Alam naman ni mommy na mahal ko si Ethan eh. Nahihiya na tuloy akong magpakita kay Ethan.
After 15 minutes of driving, dumating na rin ako sa bahay. Hindi naman hassle kasi walang traffic. Binuksan ni kuya Renz yung gate.
"Oh, bakit ang aga mo umuwi?" nagtatakang tanong ni kuya Renz.
"Thank You po sa pagbukas. Basta po may nangyari kasi, hindi na po ako papasok mamaya." sabi ko kay kuya Renz.
"Oh, sige. Magpahinga ka na lang doon sa loob." sabi pa niya.
Pumasok na ako sa loob, nakasalubong ko si yaya Amanda.
"Yaya Amanda, nagluto po ba kayo ng lunch?" sabi ko.
"Oh, bakit ang aga mo. May klase ka pa ah. Baka magalit ang mommy mo sayo pag-nalaman niyang nagcucutting ka." nanlaki ang two beautiful eyes ko sa huling sinabi ni yaya.
"Yaya may nangyari lang po, pero alam kong hindi ako papagalitan ni mommy pag nalaman niya yung dahilan." ayy, nagsinungaling ako kay yaya. It's half true, half lie. Totoong may nangyari at yung lie naman ay yung itinanggi ko na nag-cutting ako.
"Merong pagkain dyan sa dining table, nagluto si Mariel." sabi ni yaya, habang nagwawalis.
"Kumain na po kayo?" tanong ko baka hindi pa eh, edi sabay sabay na kami.
"Kumain na kami. Buti na lang may natira pa. Kung ayaw mo nun hanapin mo lang si Mariel tapos magpaluto ka." sinasabi niya yun habang nakangiti. Almost 12 pm na pala 11:30 am kasi sila yaya kumakain kaya siguro tapos na sila. Hindi pa pala tapos ang klase namin, ano na kayang nangyayari dun sa school?
"Sige po, Thank You! ^___^" I said. Parang medyo nalimutan ko na yung nangyari kanina. Hindi ko na lang muna iisipin yun. Pumunta ako sa dining room para kumain. Uyy, adobo pala ang niluto ni yaya Mariel. Favorite ko to, kinuha ko yung adobo at inamoy amoy pa ito. Hmmmm! Ang bango at sigurado akong masarap ito, si yaya pa eh magaling yun magluto.
BINABASA MO ANG
Crazy Friendship
FanfictionMahal ko siya pero hindi niya ako minahal na katulad ng pagmamahal ko sa kanya. Anong gagawin ko? Patuloy pa ba akong aasa sa pag-ibig ko sa kanyang wala namang pag-asa? O sumuko na lang at kalimutan ang pagmamahal ko sakanya? ***************** La...
